BEST-Friend-Zoned (Book 2)

Chapter Seventeen

Nagsimula na kaming mag-sight seeing sa Luneta. May mga iba pang nagjojog doon pero siguro few stretches na lang din ang ginagawa nila. Tanghali na rin kasi kaming nakarating.

"If we were early enough, ehh di sana nakapag-jogging tayo" pagpaparinig niya pa sa akin.

Oo na, ako na nga ang late na nagising. As if, I'm doing it very often. But maybe that's it. Nasanay sila na lagi kang hindi late so by the sense na mahuli ka lang ng ilang minuto, they'll curse you to death.

For all I know, kaya lang naman siya nagparinig ng jogging ay dahil sa gwapong nagiistretch sa tabi ng puno. Hmmp.

Dinama din namin ang simoy ng dagat sa may Baywalk. Pero hindi rin kami nagtagal dahil masyado nang mainit. Pumasok na lang din kami sa National Museum.

And what is he saying that he still knows the Philippine History, ehh simula nga nang pumasok kami doon hanggang sa makalabas, panay ang sabi niya na ganitong bagay o tao pala yun. That he thought it could be something else. 

Malamang talaga na may magbago. Kahit na ba history yan, still there's a difference of what might rooted on our brains when we were younger and what could be obtained now that we're older enough to be able to understand more.

Like the national bird. Napalitan na pala ng Philippine eagle ang maya that obviously, what has been displayed on our textbooks during elementary. Kahit nga ang anyo ng pera ng bansa, nagbago na rin.

And he's also amazed of the changes that happened. Mas dumami na ang pasyalan sa Maynila ngayon, malaki na rin ang ikinaganda ng ibang mga pasyalan simula pa man noon. 

Katulad na lang ng Intramuros. Who would've thought that such place is now flocked by a lot of foreigners, e tinatambayan nga lang namin ito dati. Though, it is still a dating place.

At kung dati walang mga bayad ang pagpasok sa mga museums, ngayon nag-uunahan na silang mag-impose ng entrance fees. 

For short, marami na talagang pinagbago. Maybe the system too, I guess.

At lunch, pumasok kami sa isang mall na malapit. Naghanap kami doon ng makakainan. We need a diner that will suit what our stomachs wanted. Hindi rin kasi kami nakapag-almusal kanina dahil nga late na kami.

Nang matapos naman kami, nag-aya pa si Ian manood ng sine. Hindi nga ako pumayag. Mauubos lang ang oras namin just to see a film. For sure, there are other times for that, not now. Atsaka nakakatamad na kasi pagkatapos manood.

Kaya sa nalalabing oras namin bago tumungo ng Star City, naglibot-libot muna kami sa kabuuan ng mall. Marami ring nabili si Ian. Ako naman, I just took what I'd only think is important. Something I can have for keeps.

When we're done shopping, we sit on an ice cream stall for a while. We delighted ourselves with an ice cream dahil na rin sa init ng klima nitong bansa na sinalubong namin kanina. 

"Is it still the biggest mall?" natanong ni Ian, pertaining to Mall of Asia na tinaguriang pinakamalaking mall sa bansa.

And guess what, that had just change too.

"Sabi nila, yung nasa may North Edsa na daw ang pinakamalaki ngayon dahil sa extension na ginawa"

Tumango-tango naman siya. "Everything did change then, huh?"