Mijn Geheim

H 7

'Gaat het, Micheal?' Vraag ik bezorgd. 'Jawel, ik ben van de trap gedonderd. Ik dacht dat ik geen al beneden was' zei Micheal. 'Wat is er beneden, Micheal?' Vraagt Joy. 'Geen idee, het is pikdonker, daarom ben ik van de trap af gedonderd' zucht Micheal. 'Als je het zo graag wilt weten, waarom ga je dan niet naar beneden?' Vraag ik. 'Omdat ik niet van de trap af wil vallen' zegt Joy. 'En als je nou naar langzaam naar beneden gaat?' Vraag ik. 'Dan doe ik het licht aan' 'Oké' zegt Joy wantrouwig. Joy liep langzaam de trap af, tree voor tree. Wanneer ik denk dat ze halverwege is, doe ik het licht aan. Hij zit verstopt wn niemand (behalve ik) weet waar die zit. 'Ah' Ik moet lachen. Joy schrok. Ik loop de trap af. Als ik beneden ben, staan ze weer met open mond te kijken. 'Wat vinden jullie?' Vraag ik. 'Vet cool! Waarom heb dit niet tegen ons gezegd?' Vraagt Micheal verbaasd. 'Omdat het nog niet af was en ik wilde jullie niet in spanning houden, want als ik het had verteld, dan wilden jullie meteen hier heen' zeg ik in een adem. 'Ja, duh! Kijk hoe vet dit is' zegt Joy. 'Willen jullie spelen?' Vraag ik. 'Natuurlijk' zegt Michel en hij is al weg. 'Dat dacht ik al, jullie waren aan het vissen' zeg ik glimlachend naar Joy die nog niet was weggerend. 'Wil jij niet?' Vraag ik verbaasd. 'Jawel' en weg is ze. Als ze allebei achter een tv zitten, heb ik rust. Ik zet muziek op. Ik ga achter mijn laptop zitten. Ik begin met mijn eigen game. 'Gewonnen' gilt Joy ineens. 'Ik heb gewonnen van Micheal, Layla! Gilt Joy nog steeds. Ik glimlach naar haar. 'Goed zo, hij heeft zijn lesje geleerd dat hij niet altij de beste is' zeg ik. 'Niet, was gewoon puur geluk! Nog een potje, Joy? Deze keer ga ik winnen' zegt Micheal. 'Echt niet' zegt Joy terwijl ze weer op de bank ploft. Ik kijk mee wat ze doen. Ineens moet ik keihard lachen. Ze kijken me raar aan. 'Doen jullie serieus dat spel?' Zeg ik nog steeds lachend. 'Ja, wat is hier mis mee?' Vraagt Micheal quasi boos. 'Gee wonder dat Joy wint! Dit is voor kleine meisjes!' Lachend rol ik op me buik. 'Vind jij mij een klein meisje?' Vraagt Joy quasi boos. 'Nee, maar je bent wel een meisje' ik kan het amper uitspreken, omdat ik zo hard moet lachen.