Mijn Geheim

H 35

Het is half 11. Over een half uur moet ik naar de vrouwenkamer. Ik heb vannacht amper geslapen van de zenuwen. Hoe zou hij reageren op min antwoord? Die heb ik gevonden. Maar ik weet niet hoe ik er mee om moet gaan. Het i best een grote beslissing. 'Layla, let je op de tijd?' Zegt Annebel. Ik kijk weer opnde klok. 10:45. Waarom gaat de tijd zo snel als me loopt te piekeren? Ik wil meer tijd. Ik zucht, maar loop toch nara beneden. Voordat ik de trap af ga, kijk ik om het hoekje of hij eral is. Ja. Hij loopt te ijsberen voor de kamer met gefronste wenkbrauwen. Hij lijkt zenuwachtig. Ik haal even diep adem en loop dan de trap af. Als ik beneden aan de trap ben, kijk hij op. Zijn feona verwdinnt en hij probeert te glimlachen. Niet dat het lukt. Ik glimlach niet terug, dus die van hem verdwijnt net zo snel als hij gekomen is. 'Hoi' zegt hij zacht als ik voor hem sta. 'Hoi' zeg ik terug. 'En? Wat is je keuze? Ik moet het wetn, ik word...' De rest kan hij niet meer zeggen, omdat ik mijn lippen op die van hem. Hij schrikt even, maar gaat erdan mee in. 'Betekent dit dat je met me wil trouwen?' Vraagt hij hoopvol. Ik knik. Hij glimlach breed. Hij tilt me op en zwaait me in het rond. 'Zet me neer Vince' zeg ik lachend. 'Ik vind het heerlijk als je Vince zegt' zegt hij als hij me heeft neergezet. Daarna drukt hij zijn lippen weer op die van mij. 'Mag ik je kamer zien?' Vraag ik opeens. Hij kijkt me verbaasd aan. 'Een paar meiden zeiden dat ze hem gezien hadden, maar ik nog niet' zeg ik zacht. 'Tuurlijk' zegt hij. Hij pakt mijn hand vast en samen lopen we weg. We lopen door stukken van het paleis dat ik nog nooit heb gezien. En ik ben heir al 2 weken. 'Hier is de kamer van mijn vader en moeder. En dit is die van mij' zegt Vince. Hij opent een deur en stapt naar binnen. 'Wat groot' zeg ik verbaasd. Ik dacht niet dat een slaapkamer nog groter kan zijn dan die ik nu heb. Dit lijkt wel een woonkamer. Ik kijk rond. Ik draai een rondje en zie iest achter de deur. Ik loop erheen en doe de deur dicht. De hele muur hangt vol met foto's. Ook van de wedstrijd. 'Wanneer heb je deze van mij gemaakt?' Vraag ik verbaasd als ik foto van mij zie hangen. 'Toen we aan het picknicken waren. Ik had een verborgen cameraatje bij me' zegt glimlachend. 'Viezerik. Had je ook een verborgen cameraatje toen ik in mijn handdoek door de kamer liep?' Vraag ik. 'Nee, dat heb ik met eigen ogen gezien' zijn ogen glinsteren. Ik geef hem een kus. 'Heb je ook een foto van jezelf?' 'Nee' zegt hij. 'Hoezo?' 'Dan had ik die stiekem gestolen' grinnik ik. 'Dat mag niet' zegt hij. Hij trekt me mee naar zijn bed. Hij zet me op zijn schoot neer en plant zijn lippen weer op de mijne. Ik glimlach. 'Ik hou zoveel van je' zegt hij tussendoor. 'Ik hou ook veel van jou' zeg ik terug. Er word ol de deur geklopt. Ik spring snel van zijn schoot af. 'De badkamer' sist hij. Ik knik en verstop me daar. 'Pap? Is er iets?' Hoor ik Vince vragen. 'Ja. De rebellen willen misschien morgen tijdens de bekent making van de koningin aanvallen. We moeten het waarschijnlijk uitstellen' zegt de koning. 'Ik zal het tegen de meiden zeggen dat het word uitegsteld' zegt Vince. 'Goed. Nu kunnen we verder over de plichten van koning zijn' zegt de koning. Ik hoor Vince zuchten. Ik hoor ze weglopen. Ik blijf nog even staan en kijk dan om de hoek van de deur. Waarom laat Vince mij hier achter? Ik laat me op zinn bed vallen. Ik kan niet gelijk achter ze aanlooen. Maar ik weet de weg ook niet terug, dus dat word wachten op Vince. Opeens gata de deur open. Ik spring snel achetr een kast. 'Layla? Waar ben je? Kom snel' hoor ik Vince zeggen. Ik kom tevoorschijn. 'Ik heb tegen mijn vader gezegd dat ik iets vergeten ben en dat hij vast vooruit moet gaan. We moeten snel zijn' hij trekt me mee zijn kamer uit. We lopen snel door het paleis. Als we bij de zaal zijn waar we altijd eten stopt hij. 'Vanaf hier weet je de weg weer, toch?' Ik knik. 'Mooi. Tot vanavond' zegt hij en geet mij een kus. Ik glimlach hem na. Ik loop naar naar mijn kamer. Maar als ik de hoek om ben van de trap bots ik tegen iemand aan. Ik wil net sorry zeggen als die akelige stem iets zegt. 'Wat denk je te doen met míjn man, Layla?' Ze spuugt mijn naam uit alsof het iets verschrikkelijks is. 'Niets, hij wilde me spreken' zeg ik. 'Waarover?' Sist ze. 'Over hoe lelijk jij bent' zeg ik en loop snel langs haar heen. 'Je bedoelt zeker hoe lelijk jij bent' probeert ze. Maar het lukt niet. Ze kan mij niks doen. Want ik ga trouwen met de prins! Morgen gaat... nee, niet morgen. Ze gaan het uitstellen. Ik zucht en laat me op het bed vallen. Mijn kamermeisjes zijn er niet. Ach ja, meer tijd met mezelf. Ik zet de tv aan. He? Wat is dat? 'Er zijn foto's uit het paleis gekomen. Erop te zien is dat een van de kandidaten aan het zoenen is met de prins. Deze kandidate heet Layla Swann. Iedereen verwachte dat Esmee zou gaan trouwen met de prins. Waarschijnlijk word het Layla Swann' zegt de nieuwpresentator. Ik zet de tv uit. Het kwam uit het paleis. De foto is gemaakt door iemand uit het paleis. Esmee. Die naam kwam in een keer bij me op. Ja, wie anders? Ze wil me voor schut zetten, zodat ik word weggestuurd! Die bitch! Dan vliegt de deur opeens open. De koning en Vince staan in de deur opening. Vince haalt zijn schouders op. 'Waar denk je in hemelsnaam mee bezig te zijn, Layla Swann?' Zegt de koning. 'Waar...wat bedoeld u?' Vraag ik verward. 'Die foto's! Ik weet dat je het gezien hebt' zegt hij boos. 'Vincent gaat met Esmee trouwen! Maar jij hebt het verpest! Maar als je denkt dat Vince met jou gaat trouwen, mag je gelijk vertrekken' zegt hij. Ik kijk Vince aan. Die kijkt geschokt naar zijn vader. 'Vader? Heb je ooit gevraagd met wie ik wil trouwen?' Vraagt Vince. 'Nee, maar dat is toch logisch? Esmee heeft een betere familienaam en zij is een nietsnut' zegt de koning. Bij nietsnut wijst hij naar mij. 'Daar ben ik het niet mee eens. Ik ga met Layla trouwen. Mij betekent een familienaam helemaal niks. Diegene moet aardig zijn en niet rijk. Dat is egoïstisch' zegt Vince. Hij slaat zijn armen om me heen. Ik doe het zelfde, alleen dan bij hem. 'Dus je zegt nu dat je tegen me hebt gelogen? Dus elke dat je zei dat Layla niks voorstelde en je verliefd was op Esmee waren leugens?' Zegt de koning. 'Je hebt wat?' Ik laat hem gelijk los. 'Nee, Layla. Hij wil je opstoken, zodat je nee zegt. Ik zweer het. Ik hou van je. Esmee kan dood vallen' zegt hij. 'Hoe weet ik dat ik je kan geloven?' Vraag ik zacht. De tranen staan in mijn ogen. Hij denkt even na. 'Kom mee. Jij ook, vader' zegt hij. We lopen richting Esmee's kamer. Vince klopt aan. Esmee doet open en kijkt verbaasd. 'Wat is e...' de rest kan ze niet meer zeggen, want Vince praat er doorheen. 'Ik hou niet van je Esmee. Ik haat je. Ik hou van Layla en ga met haar trouwen. Dan weet je dat vast' zegt hij recht in haar gezicht. De kleur trek langzaam weg. 'Maar, maar.. ik dacht dat je verliefd op me was. Dat wij iets hadden' stamelt ze. 'Ja, in jou domme hoofd ja. Het draait niet altijd om jou' zeg ik boos. 'Bemoei je er niet mee, klein kreng' sist ze. 'Zij heeft net zoveel te zeggen als ik. Zij is namelijk de nieuwe koningin' zegt Vince. Hij slaat zijn arm om me heen. 'Je hebt pech, Vincent. De rebellen komen eraan. Ik hoop dat die nietsnut neerschieten' zegt de koning. En met een gemene grijns op zijn gezicht loopt hij weg. 'Even dat je het weet, jij bent die nietsnut' zegt Esmee voordat ze de deur dichtdoet. 'Gaat het?' Vraagt Vince bezorgd. Ik schud mijn hoofd en ren terug naar mijn kamer. Ik laat me op het bed vallen en barst in tranen uit. 'Layla' zegt Vince. Hij gata naast me zitten en trekt me overeind. Hij trekt me in een knuffel. 'Esmee heeft die foto's gemaakt. Ik weet het zeker! Ze kwamen van iemand die op de trap stond. De trap naar onze kamers' zeg ik tussen snikken door. 'Dat weet ik. Ik heb het snel op de camera's gezien voordat mijn vader me hierheen trekte. Ik snap niet dat hij boos is op jou en niet op Esmee. Dankzij haar is er dit gedoe' zegt hij. Hij wrijft over mijn eug. Langzaam word ik weer kalm. 'Dank je. Dat je het voor me opnam en eerlijk was tegen je vader' zeg ik zacht. 'Voor jou alle, mijn schoonheid' zegt hij. Ik moet lachen. Hij drukt een kus op mijn voorhoofd. 'Morgen bij het ontbijt maak ik bekend dat ik met jou gat trouwen. Niet bij het avondeten. Wees erbij' zegt hij. 'Maar als Esmee niet komt? Dat is toch verplicht dat ze erbij is?' Zeg ik. 'Maar ze weet het toch al?' Zegt hij. 'Ja dat is zo' zeg ik. We moeten allebij lachen. Na een tijdje val ik in slaap. In Vince's zijn armen. Mijn dag kan niet meer stuk.