Mijn Geheim

H 34

Ik heb aan mijn kamermeisjes gevraagd of ik op mijn kamer mag eten. Het antwoord? 'Alleen als het ontbijt of middageten is. Avondeten is verplicht samen' Grrr. Ik heb geen zin om Vincent onder ogen te komen. Hij heeft me echt gekwetst. En dan moet ik ook nog eens tegenover Esmee zitten, die naast Vincent zit. Ik voel een nare steek in mijn hart. Ben ik jaloers? Nee dat kan niet. Esmee is gewoon te lelijk en stom om gekozen te worden. Maar waarom zoende hij haar als hij mij zou kiezen? Zou hij dan toch voor Esmee gaan? Om mij klein te maken? Zodat ik ga huilen en voor schut sta voor het hele land? Ja, dat is het! Ik word opeens heel boos op hem. Hoe kon hij? Hoe kon hij mij dit aandoen! Waarom niet Esmee?! Ik sla met mijn handen op mijn kussen. Mijn kamermeisjes kijken me geschrokken aan. 'Wat is er, Layla?' Vraagt Annebel bezorgd. 'Ik ben boos op Vincent' zeg ik. 'Waarom?' Vraagt Maya. 'Dat mag ik niet zeggen, maar wil het wel graag' zucht ik. 'Je kunt het ons vertellen. We zeggen niks tegen niemand' zegt Maya. Dan vertel ik ze het hele verhaal. Van onze eerste kus tot de ruzie. 'Hoe durft hij? Hij is echt niet goed snik' zegt Maya een beetje boos. 'Ik weet het' zeg ik. 'Je moet nee zeggen als hij je vraagt. Dit kan hij niet maken' zegt Annebel. 'Ik weet het niet. Zo het echt de hele tijd gelogen hebben? Want dan heeft hij goed geoefend of hij kan gewoon heel goed acteren' zeg ik. 'Vertrouw je hem nog?' Vraagt Annebel. 'Dat weet ik niet! Hij heeft me echt gekwetst' 'Jij moet uiteindelijk die beslissing maken, maar gelukkig heb je nog tot maandag' zegt Sofia. Ik knik. 'Als ik maandag het hem niet vergeven heb, trek ik die jurk van jullie wel aan. Daarmee laat ik zien dat hij me niks doet' zeg ik. 'Ja dat doe ik' zeg ik nu wat zelfverzekerder. 'Maar ik moet nu gaan. Bedankt dat jullie wilden luisteren' ik heef ze allemaal een knuffel. Als ik aan tafel zit kijk Esmee me vernietigend en zelfvoldaan aan. Vince probeert steeds oogcontact te krijgen, maar ik negeer hem. Opeens tikt Phillip me aan. Hij knikt naar Vincent. Ik schud zachtjes mijn hoofd. Ik zie Phillip zijn schouders ophalen naar Vincent. Aan het eind van het eten kijk ik naar Vincent. Hij trekt aan zijn oor, maar ik sta al op en loop weg. Samen met Esmee. Als we om de hoek zijn gata ze snel voor me staan. 'Als jij ook maar dénkt dat Vincent jou zou kiezen, heb je het mis. Vincent houd van mij' sist ze. 'Van mij mag je hem hebben. Hij is toch een leugenaar' zeg ik en loop langs haar heen. Weer heb ik Esmee verbaasd achtergelaten. 'Vincent, schatje! Heb je me zo erg gemist?' Hoor ik Esmee suikerzoet zeggen. Bah. Ik heb zo'n hekel aan dat mens. 'Nee, ik moet iets belangrijks doen en kan alleen via deze route' hoor ik hem nog zeggen. Als ik uit het zicht ben, sprint ik naar mijn kamer en doe de deur dicht. 'Als Vincent komt, zeg je dat ik in bad ben, oke?' Zeg ik tegen mijn kamermeisjes. Ze kijken me even verbaasd aan, maar knikken dan. Ik sprint snel naar de badkamer, zet het bad aan en kleed me uit. Ik ga snel in bad liggen. Shit! De deur! Ik stap er half uit en doe de deur op slot. Net op dat moment word er op de deur geklopt van de slaapkamerdeur. 'Wie zou dat zijn?' Vraagt Annebel. Gelukkig! Ze spelen mijn spelletje mee. 'O, hallo prins Vincent. Hoe kan ik u helpen?' Vraagt Annebel beleefd. 'Ik zoek Layla' zegt hij. 'Het spijt me zeer, maar die zit in bad. Misschien kunt later terug komen?' 'Kan ik hier njet wachten?' 'Nee, sorry. Ze heeft gene kleren meegenomen naar de badkamer. Ze moet dus weer door de kamer heen' 'Kunnen jullie geen kleren aan haar geven?' Zegt Vincent nors. 'Nee, ze zoekt altijd zelf haar kleren uit. Dat vind ze leuk om te doen. Wij zeggen alleen of het haar staat of niet' Ik hoor dat Annebel een beetje zenuwachtig word. Ze raakt door haar smoesjes heen. 'Goed. Ik kom vanavond terug' zegt Vincent voordat hij wegloopt. Bijna stampend. Ik zucht en stap het bad uit. Ik ga nog snel onder de douche. Ik had het bad maar halfvol laten lopen en heb het koud gekregen, want het wate was lauw. Als ik klaar ben, loop ik de kamer weer in. 'Dank jullie wel. Jullie zijn de beste' ik geef ze een knuffel. 'Ik ga vanavond ook vroeg op bed' zeg ik tegen ze. Ze knikken. Het is nu half 8. Nu is het te vroeg om op bed te gaan.

Als het 9 uur is ga ik in bed liggen. Ik kan me niet concentreren op de tv of op mijn boek. Ik hoop dat het nog even duurt voordat Vincent komt. En dat ik echt slaap. Maar volgens mij kan hij mijn gedachten lezen, want er werd op de deur geklopt. Ik draai mijn rug naar de deur. 'Hallo peins Vincent. Kunt u zachtejs doen? Layla was erg moe en slaapt al' hoor ik Annebel fluisteren. 'Dan moet je haar wakker maken. Het is belangrijk' zegt Vincent. 'Maar ze heeft rust nodig. De wedstrijd heeft veel van haar gevraagd' spreekt Annebel tegen. 'Best. Dan doe ik het' hoor ik Vincent zeggen. 'He' zegt Annebel verontwaardigd. Waarschijnlijk duwde Vincent haar aan de kant. Mijn hart gaat tekeer. De stappen komen steeds dichterbij. Ik voel het bed inzakken. Even gebeurt er niks. Ik probeer nog steeds over te komen dat ik slaap. 'Layla, ik weet dat je niet slaapt' zegt hij. Haha, trap ik niet in. 'Layla' hij schud me door elkaar. 'Nee, ik wil nog niet opstaan' kreun ik. Ik trek de deken verder omhoog. 'Je moet' zegt Vincent. Ik schud mijn hoofd. 'Prins Vincent. Ik denk dat u beter weg kan gaan. Ze is helemaal op' zegt Annebel. 'Ik denk dat jullie beter weg kunnen gaan' zegt Vincent. 'Dat is een bevel' zegt hij daar achter ana. Waarschijnlijk waren ze blijven staan. 'We blijven bij de deur staan' zegt Annebel. Toen ging de deur dicht. Ik ga meteen rechtop zitten. 'Wat moet je?' Vraag ik boos. 'Ik wil met je praten' 'Ik niet met jou, dus doei' zeg ik. 'Dacht het niet. Ik ben nkg steeds de prins. Ik bepaal wanneer ik wegga en kom' zegt hij uitdagend. 'Em je gaat niet weg voordat je gepraat hebt. Tuurlijk. Vertel' zucht ik. 'Ik wil niet met Esmee trouwen. Je moet me geloven' zegt hij. Hij komt weer naast me zitten. Ik schuif gelijk een stuk op. 'Ik weet het niet. Ik heb meer tijd nodig' zeg ik. 'Dit kun je niet in een halve dag verwerken, Vincent' zeg ik. 'Vince' zegt hij zacht. 'Ik heb tegen Esmee gezegd dat ze jou mocht hebben en dat je een leugenaar bent' zeg ik zacht. 'Hoezo ben ik een leugenaar? Alles wat daarvoor was gebeurt, was echt Layla. Ik hou van je' Hij lijkt een beetje wanhopig. 'Esmee denkt anders nog steeds dat jij verliefd op haar bent' zeg ik nors. 'Daar komt ze maandag wel achter. Zou je het niet leuk vinden om haar gezicht te zien als ik jou kies?' Vraagt Vincent glimlachend. 'Ze zou boos zijn en verontwaardigd, omdat ze denkt dat zij de beste is' zeg ik. 'Ja, maar als ik nu zeg dat ik niet van haar hou, zou ze zich gedragen alsof ze blij voor jou is' zegt hij. 'Moegen kom ik naar je toe met mijn antwoord' zeg ik maar. Hij kijkt een beetje verbaasd, maar knikt dan. 'Wacht bij de ingang van de vrouwenkamer om 11 uur' zeg ik. Hij knikt en loopt de deur uit, maar daar stonden mijn kamermeisjes. Ze kijken hem een beetje boos aan. Ik lach. Ze komen snel binnen en doen de deur dicht. 'Gaat het?' Vraagt Annebel. Ik knik. 'Morgen ga ik hem zeggen of ik nog van hem hou of niet' zeg ik.