Mijn Geheim

H 45

'Dank jullie wel' zeg ik aan het einde van mijn toespraak. Vince was als eerste en er werd luid geklapt aan het eind. Nu blijft het stil. Dan begint er iemand te klappen en de rest volgd vanzelf. Ik glimlach breed. Ze beginnen te joelen. 'Goed gedaan' fluistert Vince in mijn oor. Ik draai me naar hem om. Ik glimlach nog steeds breed. Hij kijkt me glimlachend aan. Hij geeft me een zoen. Daardoor beginnen ze noh harder te joelen. 'Tot de volgende keer' zegt Vince. Hij steekt zijn hand op. Ik zwaai ook en we looen weg. 'Dat was super' zeg ik als we binnen zijn. 'Dat zag ik' zegt Vince. Ik heb nog steeds die glimlach op mijn gezicht. Ze hebben me geaccepteert. Dat vind ik erg fijn. 'Volgens mij kan jou dag niet meer stuk' zegt Vince. Ook met een glimlach. 'Nope' ik huppel verder. Ik krijg ineens erg veel zin om te gaan zingen. Ik zing het liedje When You Love Someone van James. Ik draai een rondje. En huppel verder tot ik het liedje afgelopen is. 'Waarschijnlijk ga ik je dag verpesten, maar je moet werk doen' zegt Vince. 'Geen probleem. Hoe erg kan dat zijn?' Ik haal mijn schouders op en huppel verder. Ik hoor Vince lachen. Ik begin met het volgende liedje. Ik ken er denk ik wel een stuk of 10 uit mijn hoofd. We lopen het kantoor weer in. Vince loopt en ik huppel nog steeds. Ik ben nog steeds 16 dus het mag. Bijna 17. Yes! Ik ga zitten. 'Wat moet ik doen?' Vraag ik aan Vince. 'Je kan deze dossieren doorkijken en zeggen wat je ervan vind' zegt Vince. Hij geeft me een pakket aan van papieren. Het is net zo dik als een boek. 'Oke, is goed' en ik begin gelijk.

'Layla! We gaan eten' zegt Vince. Ik was zo verdiept in het lezen en zingen dat ik hem niet heb opgemerkt. 'O. Ja is geod. Kom eraan' ik sta op en loop naar hem toe. 'Was je wel aan het lezen of alleen bezig met zingen?' Vraagt Vince lachend. 'Nee, ik ben een vrouw dus ik kan 2 dingen tegelijk' zeg ik. 'Ik kan ook 2 dingen tegelijk! Ik kan praten en lopen' lacht hij. 'Wow! Kan een baby ook. Je vergelijkt je nu met een baby' zeg ik. 'Een baby kan niet lopen. Dat kan een peuter' kaatst Vince terug. Ik steek mijn tong naar hem uit. 'En ik ben de baby?' Vince trekt zijn wenkbrauwen naar me op. 'Misschien moet je een zwangerschaptest doen. Ik denk dat de baby in je te veel invloed heeft' grapt Vince. 'Ja, dat wilde ik nog doen! Bedankt voor het herinneren' zeg ik. Hij kijkt even verbaasd. 'Oke, ik zal tegen Charles zeggen dat hij er een moet halen' Charles is onze butler. 'Prima' zeg ik. Ik geef hem een kus. Ik ga aan de tafel zitten. Het eten staat er al. Ineens merk ik dat ik trek heb. Ik val gelijk aan. 'Heb je trek?' Lacht Vince. 'Nee hoor. Ik eet altijd zo' zeg ik met een gek gezicht. Hij lacht. 'Wanneer zal ik die test doen? Straks of later?' Vraag ik. 'Straks. Ik ben nu wel nieuwsgierig' zegt hij. Ik knik. We eten verder. Rustig.

'Hier. Succes ermee' Vince geeft me de test. 'Blijf je niet?' Vraag ik verbaasd. 'Ik blijf in de kamer en dan kun jij het ongestoord doen in de badkamer. Je moet namelijk in ene bekertje plassen' zegt hij. 'O' zeg ik met rode wangen. Ik pak de test en het bekertje aan en ga naar de badkamer. Ik doe hem dicht, maar niet op slot. Gelukkig moest ik toch naar de wc. Ik haal de test eruit. Ik moet hem in het bekertje doen en als er 2 streepjes onstaan ben je zwanger. Ik leg de test erin. Nu moeten we wachten. Ik laat het bekertje staan en loop terug de kamer in. 'Nu al klaar? En?' Vraagt Vince. 'Nee, we moeten even wachten. Als er straks 2 streepjes staan, ben ik zwanger en anders niet' zeg ik. Ik ga naast hem zitten. Ik ben best zenuwachtig. Ik ben nog geen 18. En hoe moet ik het tegen mijn familie? En hoe zullen ze reageren? Boos? Blij? 'Waar denk je aan?' Vraagt Vince. 'Wat als ik zwanger ben? Ik ben nog geen 18. En hoe moet ik tegen mijn familie zeggen?' Ik raak een beetje in paniek. 'Dat komt wel goed' zegt hij. Hij trekt me in een knuffel. Ik kijk op de klok. Het is tijd. 'Het is tijd' zeg ik zacht. 'O. Ja. Ga je alleen of moet ik mee?' Vraagt Vince. 'Wat jij wil. Maar het lijkt me het leukst als je meegaat, want als ik zwanger ben, komen we er samen achter' zeg ik. Hij knikt en samen lopen we naar de badkamer. 'Klaar?' Vraag ik. Het bekertje staat op de wasbak en die staat recht tegenover de deur. Hij knikt. Ik adem uut en maak de deur open. En natuurlijk is de test gedraaid. Ik loop er naartoe en draai hem om. 2 streepjes. Ik blijf ernaar staren. 'En?' Vraagt Vince achter me. Hij staat nog steeds bij de deur. Ik gooi eerst het bekertje leeg in de wasbak. 'We moeten babykleertjes gaan kopen' zeg ik met een glimlach als ik me heb omgedraaid. Ik laat de test zien. Hij tilt me op en draait me eond. We lachen allebei. Hij zet me neer en zet zijn voorhoofd tegen de mijne aan. 'Waneer wil je het bekent maken?' Vraag ik. 'Weet niet. Wanneer het tijd is' zegt hij. Hij kust me. Deze dag kan niemand me meer afnemen. Hij is fantastisch. We krijgen een kind!