Het was de beste dag van mijn leven! Ze hadden mijn favo bios afgehuurd! We gingen naar The Passengers. Die wilde ik echt super graag zien. Hij was echt super gaaf. Ik ben dol op science fiction en romantiek. Het is de beste combie ever. Het is nu 12 uur 's nschts. Iedereen is naar huis. Ik lig in mijn bed terug te denken aan mijn geweldige dag. Nou vanaf de middag dan. Het inschrijven voor de wedstrijd is echt niet leuk. Je moest op de foto. Ik sta nooit leuk op de foto. Ach ja, ik word toch niet gekozen, dus ik mag er best lelijk op staan. Volgende week is de uitslag. Mijn moeder wil natuurlijk dat ik ga kijken. Moeder? Iedereen bedoel ik. Ik heb er geen zin, want als ik win kom ik weer in contact met mijn echte ouders. Die wonen dan wel in het buitenland, maar ze hebben wel contact met elkaar. Toen werd er op mijn deur geklopt. 'Binnen' zei ik. Mijn broer kwam binnen. 'Hey' zei hij. 'Hey' 'Hoe is het met je?' Vroeg hij. 'Goed hoor, een beetje moe' Hij kwam bij me in bed liggen. 'Wat doe je?' Vraag ik meet een lachje. 'Bij jou liggen' zegt hij droog. 'Waarom?' Vraag ik. 'Omdat ik wil dat je weet dat ik voor je ben, ook al ben ik je broer niet' Ik geef hem een knuffel. 'Wil je bij mij blijven slapen?' Vraag ik aan hem. Ik heb echt een gigantisch bed, dus het past wel. 'Ja, tuurlijk zussie' Ik legde mijn hoofd op zijn borst en luisterde naar zijn ademhaling en hartslag. Veel mensen zullen nu denken, maar zo lig je toch alleen met je vriendje? Nee hoor, kan best met je broer. Hij slaat zijn armen om me heen. 'Weltrusten' zegt hij. 'Weltrusten' mompel ik terug. En zo val ik in slaap.
Ik word wakker van geklop op de deur. Ik open moeizaam mijn ogen. Ik zie mijn zusje in de deur staan. 'Hey, wat is er, Charlotte?' Vraag ik. 'Mag ik er ook bijnliggen? Ik kan niet slapen en mama en papa slapen nog' Ik kijk naar Ashton op. Die ligt nog ver in dromenland zie ik. Die word alleen wakker als je Ashton schreeuwt of van zijn wekker. 'Tuurlijk' zeg ik. Ik wurm me voorzichtig uit de armen van Ashton en klop op het bed naast me. Ze komt zachtjes in bed naast me. Ik sla mijn armen om haar heen. 'Waarom kon je niet slapen?' Fluister ik. 'Ik had een nachtmerrie' 'Waarover?' 'Dat jij de wedstrijd had gewonnen' 'Is dat zo erg dan? Als ik win kom ik nog heel vaak langs hoor' 'In mijn droom was je heel gemeen tegen me. Je zei dat ik je kleine zusje niet meer bent' Even blijf ik stil. 'Ik zal beloven dat als ik win, ik niet gemeen tegen je zal doen' 'Oke' zeg ze zacht. Ze kruipt dichter tegen me aan en valt in slaap. Even later val ik ook in slaap.
JE LEEST
Mijn Geheim
RomanceYes! Ik ben eindelijk 16! Nu kan ik eindelijk dat ene baantje nemen!! Maar ik moet ook mee doen aan de wedstrijd. Wie heeft het eigenlijk verzonnen? Het is super stom! Maar als ze het baantje krijgt en ze word gekozen voor de wedstrijd, veranderd ha...