Mijn Geheim

H 11

'Piep, piep, piep, piep' Ik sla mijn wekker uit. Nog 1 dag vroeg opstaan en dan is het weer weekend. Niet dat ik daar zoveel zin in heb. Morgen komt de uitslag binnen van de wedstrijd. Ik hoop dat ik niet word gekozen. Charlotte is bang datbik niet langs kom. Ze geloofd me niet helemaal als ik beloof dat ik wel kom. Ik sta langzaam op. Ik pak een zwarte broek met gaten op de knieën en een witte tanktop. Ik doe mijn witte ballerina's aan. Ik doe nog snel even mijn make-up op. Ik loop naar beneden om te ontbijten. Ik smeer ook wat broodjes voor school. Ik heb gelukkig maar tot 2 uur school. Na het ontbijt ga ik snel tanden poetsen. Als ik dan op de klok kijk, zie ik dat ik nog 5 minuten heb voordat ik weg moet. Ik plof even op de bank en kijk of ik berichten heb. Een bericht van Joy. Shit! Ze staat al op de afgesproken plek. Ik spring op en ren naar de garage. Mijn tas mee grissen. Ik gooi mijn tas op mijn rekje voorop en ren de tuin uit. Ik spring op de fiets en fiets zo hard als ik kan. Helemaal uitgeput kom ik op de afgesproken plek aan. Maar geen Joy. Ze heeft me weer eens in de maling genomen. Na 5 minuten komt Micheal aan gefietst. 'Hey, wat jij gedaan?' Vraagt hij verbaasd. Ik kijk hem niet begrijpend an. 'Je bent heel rood en je haar zit als een vogelnest op je hoofd' zegt hij lachend. Ik kijk hem boos aan. Ik doe mijn haar snel in een staart. 'Joy stuurde me een berichtje dat ik naar de plek moest komen, omdat er iets was gebeurd ofzo. Dus ik heb als een gek gefietst' zeg ik boos. Toen sprong Joy uit de bosje en zei heel hard 'Boe!' Ik schrik me helemaal wezenloos en spring echt 1 meter de lucht in. 'Joy!' Krijs ik. Ik haal snel mijn fiets van het slot en fiets achter haar aan. Ze was namelijk al weggefietst. 'Hey, wacht op mij!' Roept Micheal. Maar we zijn al aan het einde van de straat. Joy rent al naar binnen. Ik zet snel mijn fiets opslot en ren achter haar aan. Maar als ik de school in kom, zie ik haar niet meer. 'Shit!' Zeg ik. 'Nou nou, wat is dat voor taal?' Ik draai me met een ruk om en zie mijn mentor staan. 'O, hoi mevrouw. Ehh.... Joy had me in de maling genomen en me laten schrikken, dus ik wilde haar terug pakken. Maar nu is ze weg' zeg ik met een grote nep glimlach. 'O, oke' zegt ze verbaasd en loopt weer weg. 'Wat was dat?' Vroeg Micheal toen hij eindelijk aan kwam lopen. 'Ik zei shit' zeg ik droog. Hij kijkt me raar aan en ik haal mijn schouders. Helaas ging toen de bel. Het eerste uur had ik biologie, zonder Joy. 'Zeg Joy maar dat ze moet oppassen' zeg ik nog snel tegen Micheal. 'Zal ik doen' Nu ren ik snel door de school op weg naar de les. Want als ik te laat kom, gaat mijn biologie leraar zeiken en daar heb ik geen zin in. Ik hoor nog snel wat leraren zeggen dat ik niet moet rennen. Mijn leraren wil de deur als dicht doen. Ik ga sneller rennen en net als ik in het lokaal sta gaat de bel. Ik zucht diep. 'Nou je bent een keer optijd, mevrouw Swann' zegt mijn bio leraar. Hij heet meneer van Loon, maar ik noem hem altijd meneer van Boon. Dat past beter bij hem. 'Dank u meneer van..' 'Waag het niet om van Boon te zeggen, jongedame! Anders ga je alsnog naar van Vliet!' Zegt hij boos. Van Vliet is onze concierge en als we te laat komen of eruit worden gestuurd, moeten we naar hem toe. 'Maar meneer, ik wilde van Loon zeggen' zeg ik verdrietig. 'Mm, mm. Ga nou maar zitten' zegt hij. Ik loop naar mijn plekje achterin. Daar ziet hij je slecht. Ik leg mijn boeken open op tafel, zodat het lijkt als ik mee doe. Maar elke keer als van Loon mij iets vraag heb ik weer even opgelet. 'Mevrouw Swann, wat ben je aan het doen?' Vraagt van Loon. Iedereen kijkt om en ik voel dat ik lichte blos krijg. 'Ik doe mee met de les, meneer' zeg ik poeslief. 'Oja, kun je dan herhalen wat ik zojuist heb gezegd?' Zegt hij met geniepige ogen. 'U vertelde hoe fotosynthese in elkaar zat, meneer' zeg ik. Gelukkig luisterde ik met half oor. 'En hoe zit fotosynthese dan in elkaar?' Shit. Daar had ik niet op gehoopt, maar gelukkig weet ik het wel. 'Fotosynthese is dat zonlicht door planten word omgezet naar zuustof' zeg ik. 'Goed zo' zegt hij verbaasd. 'Tringgggg' Ik spring op. De bel. Eindelijk! Ik gooi mijn boeken in mijn tas. Ik heb nu Duits. Met Joy. Naast Joy. Ik grinnik. Ik loop het lokaal in. Ik ga op mijn plek zitten en wacht. Vlak voor de bel komt Joy binnen. Ik kijk haar geheimzinnig aan. Ze kijkt me een beetje angstig aan. Ze loopt langs me heen en ik kijk verbaasd achterom als ze naast Micheal gaat zitten. Hij is net zo verbaasd. Alleen nu kijkt Joy me vrolijk aan en steekt haar tong uit. Ik steek me middelvinger op. De pauze, dan is ze van mij. Als de bel gaat sta ik gelijk op en gooi mijn boeken in mijn tas. Het is pauze, dus Joy is de klos! Ik kijk achterom en zie Joy niet meer. Ik kijk verdrietig naar Micheal en die haalt zijn schouders op. Ik zucht en loop naar Micheal toe. We lopen naar de aula toe. Ik kijk de aula rond op zoek naar Joy. Ze koopt altijd een broodje, maar ze staat niet bij broodjeskraam. Ik scan de hele aula, maar ze is nergens. Ik grom. 'Boe' Iemand geeft me een klein duwtje. Ik schrik weer en spring weer 1 meter de lucht in. Ik kijk achterom en zie Joy staan. 'Jij!' Schreeuw ik. 'Jij bent nog lang niet jarig!' Krijs ik. 'Weet ik' grinnik ze. Ik steek mijn tong naar haar uit. Ik ga haar nu niet terug pakken, maar ga een super gemeen plannetje bedenken.