Mijn Geheim

H 39

'Het vliegveld' zegt de chaffeur. Hij stapt uit en opent de deur voor me. Ik glimlach. Ik ben echt benieuwd waar we naar toe gaan. Er staat een vliegtuig klaar met een piloot ernaast. 'Dag meneer en mevrouw Smitt' zegt hij. Ik knik. Vince loopt al het vliegtuig in. Ik loop snel hem achterna. Het is een luxe vliegtuig. Er staan steeds 2 comfortabele stoelen tegen over elkaar. 4 aan de ene zijde en 4 aan de andere zijde. Vince loopt door tot het einde en gaat daar zitten. Hij glimlacht en wijst naar de stoel voorhem. Ik ga daar zitten. 'Hie kan de piloot ons niet horen' zegt hij met een grijns. Ik kijk naar de stoelen. Ze zijn beige en hebben bekerhoudertjes in de armleuning die je kan openklappen. Tussen ons in staat een tafeltje. Die is wit. 'Wil je wat drinken of eten?' Vraagt Vince. Ik knik. 'Hier, dan kan je zelf kiezen wat je wil en wordt het straks gebracht door de stewardess' zegt hij. Hij geeft mee een ipad. Er staat super veel in. Uiteindelijk kies ik voor egg and bacon met sinaasappelsap. Ik geef de ipad terug aan Vince en hij trekt zijn wenkbrauwen op als hij ziet wat ik heb gekozen. Het is een beetje standaard, maar je kon ook biefstuk kiezen en dat hoef ik 's ochtends niet. Als hij klaar is, legt hij de ipad weg. Dan kijkt hij mij aan. 'Waar gaan we heen?' Vraag ik. Ik verwacht niet dat hij het gaat beantwoorden, maar ja. 'Naar Amerika' zegt hij. Ik kijk hem verbaasd aan. 'Vanuit daar gaan we verder met een bootje' zegt hij geheimzinnig. Ik kijk hem boos aan. Ik kijk uit het raampje. We zijn begonnen met rijden. We zullen straks wel opstijgen. 'Hey, jij hebt een verrassing vor mij en ik voor jou. Dat is toch eerlijk?' Zegt hij. 'Ik hou niet van verrassingen, dat weet je' mompel ik. Hij zucht zacht. Ik zie het landschap langs ons heen schieten als we de lucht in gaan. Als we een tijdje op gelijke hoogte vliegen, komt de stewardess langs met het eten en drinken. Tijdens het eten zeggen we niks tegen elkaar. 'Wat zullen we doen?' Vraagt Vince als het eten op is. Ik haal mijn schouders op. 'Wat kunnen we doen?' Vraag ik. 'Film kijken, zwemmen, en weet ik veel nkg meer' zegt hij. 'Kunnen we zwemmen??' Vraag ik verbaasd. Hij knikt vrolijk. 'Waar dan?' 'Hier beneden is ene verwarmd zwembadje, niet heel groot' zegt hij. 'Wow' Hij grinnikt. 'Wil je zwemmen?' Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. Slim plannetje, maar ik trap er niet in. 'Laten we een film kijken' stel ik voor. Ik ben echt gek op films. Hij pakt een afstandbedieninkje en drukt oo een paar knoppen. De tafel schuift de grond in en wij draaien naar elkaar toe. Ik kijk met grote ogen wat er gebeurd. Voor ons verschijnt een groot scherm met Netflix. 'Welke film wil je zien?' Vraagt Vince. 'The Notebook' zeg ik met een brede grijns. 'Nee, echt niet. Ik wil geen meidenjankfilm zien' zegt hij. 'Welke film wil jij dan zien?' Vraga ik uitdagend. 'Aliens' zegt hij met de grootste grijns die ik ooit heb gezien. 'Ja, dag! Ik ga geen actiefilm kijken' doe ik hem na. We blijven zo even een tijdje kibbelen, maar hebben uiteindelijk een film. Soulsurfer. Een documentaire. Hij lijkt me best leuk. Het gaat over een meisje dat aan het surfer was en aangevallen werd door een haai. Er was een stuk van hara surfplank en arm weg, maar ze ging gewoon door met surfen.

Ik rek me uit. Het was een hele bijzondere film. Ik heb geen idee hoe, maar ik lig met mijn hoofd op Vince's schoot. Ik ga weer omhoog zitten. 'Heeft mevrouw lekker gelegen?' Vraagt hij grappend. Ik knik. 'Wil je anders nog wat slapen? Het duurt toch nog een hele tijd voordat we erzijn' zegt Vince. Precies op dat moment moet ik gapen. 'Ja, dat lijkt me wel handig' zeg ik. Hij drukt weer een paar knopjes in en nu draaien we weer terug. Mijn stoel word achterover gebogen. 'Hier is een deken en een kussen' Vince geeft ze aan mij. Ik leg de kussen neer en sla de deken ovre me heen. Ik kruip helemaal in de deken. 'Slaap lekker' zegt Vince. Even later val ik weer in slaap.

'Layla, wakker worden. We gaan zo landen' Vince schud me door elkaar. Ik zucht, maar rek me toch uit. 'Lekker geslapen?' Vraagt hij. Ik knik. Ik leg het kussen naast me maar laat de deken om me hene zitten. Lekker warm. Vince had mijn stoel weer omhoog gedaan. Ik voel een schokje door het vliegtuig gaan. We zijn geland. Ik haal de deken van me af en trek mijn schoenen aan. Daarna loop ik achter Vince het vliegtuig uit. 'We moeten nog even een stukje rijden, want we moeten naar de haven' zegt Vince terwijl hij op een auto af stapt. Iemand houd de deur voor ons open. We stappen in. 'Als we bij de haven zijn, moeten we nog wel drie kwartier tot een uur varen. Ligt aan het water' zegt Vince. Ik knik. Ik ben echt benieuwd waar we heen gaan. Ik denk naar een eiland of ander stuk land. De chauffeur start de auto en we rijden weg. Het is onderhand al donker geworden. We hebben ook iets van 10 uur gevlogen.  Ik heb geen idee waar we nu zijn. 'Waar zijn we nu?' Vraag ik. 'Rio' zegt Vince. 'Rio? Serieus?' Vraag ik verbaasd. Dat had ik echt niet verwacht. Rio was een van de plekken waar in ooit naar toe wilde gaan. Maar wel met carnaval. Dan is het hier echt geweldig zeggen ze. En nu rijden we er gewokn dwars doorheen in het donker. Fijn. Ik ga echt eisen dat we hier terug komen. Na een kwartiertje zijn we bij de haven. Vince leid me naar een boot toe. 'Ik dacht dat je zei bootje' ik legde de nadruk op het -je gedeelte. 'Dit is voor mij een bootje' zegt Vince. Hij lacht. Het is een boot waar je ook nog naar beneden kan gaan. En het is vrij lang en breed. Vince helpt me aan boord. Ik zie dat de koffers er als staan. Er is alleen niemand meegelopen, dus ze waren hier al eerder dan wij. 'Ga zitten' zegt Vince. Ik zie een bankje en ga erop zitten. 'Het water is rustig, dus misschien halen we het zelfs in een halfuurtje' zegt Vince. Ik knik. Ik begin nu echt zenuwachtig te worden. Waar gaan we heen? Wat gaan we doen! Wat gaat er gebeuren? Wordt het leuk? Ik heb zoveel onbeantwoorde vragen. Ik denk ook niet dat ik er antwoord oo krijg. 'We zijn er bijna' zegt Vince ineens. Bijna? Heb ik zoveel lopen piekeren? Ik word ineens klam. Mijn handen beginnen een beetje te zweten. Wat gaan we doen! Gaan we gelijk naar de slaapkamer of eerst intrekken? Misschien gaan we morgen pas iets doen? Ik vind het echt heel irritant als ik niet weet wat ik ga doen. Ik zie een eiland voor me. Gaan we daarheen? 'Gaan we naar dat eiland?' Vraag ik. 'Ja' zegt Vince vrolijk. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht. Even later meren we aan bij een aanlegsteiger. Vince zet de boot uit en zet de koffers op de steiger. Dan klimt hij erzelf op en dan helpt hij mij. In de verte zie ik een geoot huis staan. 'Welkom op het eiland van de koninklijke familie' zegt Vince. 'Hebben we een eigen eiland? Waar om weet ik daar niks van af?' Zeg ik quasi boos. 'Omdat je anders de verrassing als wist' zegt hij. Hij geeft me een kus. 'Kom, we gaan' zegt hij. Hij pakt de koffers en loopt naar het huis. Ik loop verbaasd achter hem aan. Als we naar binnen lopen, stop ik. Het is zo mooi! En groot! 'Dit is de woonkamer, hier de keuken en hier hebben we 2 slaapkamers' zegt Vince als we door het huis lopen. Hij zet de koffers in de grootste kamer. Ik sta een beetje ongemakkelijk rond te kijken. 'Ik laat je wel even alleen. Ik ben bij het water' zegt Vince. Ik zie nog net dat hij zich ook ongemakkelijk voelt. Hij loopt naar de glazen schuifdeuren en opent die en loopt naar het strand. Ik zie nog dat hij zijn jasje uittrekt. Ik leg mijn koffer op een grote kist en maak hem open. Ik zoek mijn koffer door, maar kan mijn bikini niet vinden. Shit! Die ben ik vergeten! Ik ga nara de badkamer en stap snel onderde douche. Ik moet er wel mooi en fris eruit zien. Ik sla een handdoek om me heen. Ik loop terug naar de koffer en kijk of ik iets anders kan aandoen. Nee. Ik zucht en laat me op de grond vallen. Na 5 minuten sta ik weer op en loop naar het strand. Ik kom steeds kleren van Vince tegen. Eerst zijn jasje, dan zijn blouse, schoenen, broek, sokken. Ik neem alles mee en leg het bij de boom vlakbij het water. Daar ligt zijn onderbroek. Ik slik. Ik kijk even naar Vince, maar laat dan mijn handdoek vallen. Ik loop het water in. Het water komt bij Vince tot de heupen, maar als ik naast hem sta, komt het tot de bovenkant van mijn buik. 'Hey' zeg ik zacht. 'Hey' zegt hij terug. Hij draait zich naar me toe. Hij laat snel zijn blik naar beneden glijden en glimlacht. Ik voel mijn wangen rood worden. 'Je bent prachtig' fluistert hij. Dan zoent hij me vol verlangen. Hij tilt me op en dragt me terug naar het huis. Hij laat de kleren ligen. Hij legt me zachtjes op het bed. Allebei zijn we nat, maar dat maakt blijkbaar niet veel uit. Mara ik weet, dit wordt ean geweldige nacht!