Mijn Geheim

H 27

Ze hebben binnen 10 minuten de hele zaal veranderd. Er staan nu lange tafels. Iedereen is al gaan zitten. Wij zitten aan de lange tafel in het midden. Er staan 3 tafels. Aan het hoofd zit Vincent. De koning en koningin zitten aan de rechter tafel bij het raam en Phillip zit ook aan deze tafel. Ik zit aan het andere hoofdeind. Ik kan Vincent dus recht aan kijken. Ik werd op deze stoel gedrukt door mijn moeder. Ze zag dat Vince aan het ander hoofdeind ging zitten. Ik kijk naar Vince, die zit met een moeder te praten. Ik heb geen idee, wiens moeder. Dan kijkt Vince ineens op. Hij glimlacht breed. Ik voel mijn wangen rood worden. Ik kijk snel weg. Mijn moeder grinnikt. Ik geef haar een boze blik. Gelukkig, daar komt het eten aan. Na 10 minuten staat alles op de 3 tafels. 'Eet smakelijk' zegt de koning luid. Iedereen kijkt wat er op tafel staat en pakt dan wat. Het is super gezellig. Er is lekker eten en er word gepraat. Ik praat met mijn familie over hoe het tot nu toe is. 'Vind je Vincent leuk?' Vraagt Ashton. Ik voel mijn wangen weer rood worden. 'Ja dus' grinnikt hij. Als hij naast me had gezeten had ik hem een tik gegeven. Maar hij zit naast mijn vader en dan moet ik of over de tafel heen leunen of naar hem toe lopen. Maar dan zou ik aandacht op me richten en ook die van Vince. Daar had ik geen zin in. Ik geef hem daarom een boze blik. Ik eet weer verder. Mijn familie is slim genoeg om dat ook te doen. 'Is het groot hier?' Vraagt Charlotte. Ik knik. 'Ik denk als je de weg niet weet je verdwaald. Als je gaat rondlopen moet je goed onthouden van welke kant je kwam' zeg ik. Ze knikt. 'Mag ik straks je kamer zien?' Vraagt ze hoopvol. 'Ja die wil ik ook wel zien. Eens kijken of het net als thuis een zwijnenstal is' zegt mijn moeder. Ik zucht. 'Als er tijd voor is en het mag, dan wil ik hem best laten zien' zeg ik. Ze glimlachen breed. 'Straks mag het niet of is er geen tijd. Dus heb niet teveel hoop' zeg ik. Ze knikken. We eten verder. Na het eten komen de toetjes. Die zijn echt goddelijk. Ik zie de roze taartjes ook staan. Charlotte ziet ze ook. Ik pak een chocotaartje. We hebben sommige dingen ook zelf gebakken. Dat was echt een drama. Aan het eind zat de hele keuken onder het bloem en ander troep. Dat krijg je ervan als je meiden alleen laat met bloem. Dan houden ze een bloem gevecht. We hebben ook met andere dingen lopen gooien. We hadden ook met slagroom en ander kleefspullen gegooid. Het was zo gezellig. We waren helemaal vergeten waar we waren en dat we meededen aan de wedstrijd. We hadden zoveel gelachen. Dat werd alleen verstoord door een boze kok. Die kwam even kijken hoe het ging. We hadden hem niet gezien, dus iemand gooide een kwak slagroom in zijn gezicht. Toen werden we onmiddelijk de keuken uitgestuurd. Wij zagen er ook niet uit. We waren wit en plakkerig. Zelfs Esmee. Iemand waarvan je het niet zo verwachten. Ik moet weer lachen als ik eraan denk. Mijn familie weet het ook. Zij moesten ook lachen. Ik had wel 15 minuten nodig voordat alles eraf was gedouchet. Mijn kamermeisjes schrokken zich zowat dood toen ze mij zagen. Ik moest eerst 5 minuten tegn ze zeggen dat we gevecht hadfen gehouden met alle meiden. Ze dachten dat de andere meiden jaloers op me waren, omdat ik zoveel met Vince omging en dat ze mij helemaal bekogeld hebben. Gelukkig is dat niet zo. Niemand weet dat ik zoveel met Vince omga. Alleen Vince. Zelfs mijn ouders weten het niet. Zelfs Joy niet. Joy! Ik heb Vince beloofd dat ik het tegen niemand zou zeggen, dus daar hou ik me aan. Het liefst wil ik het natuurlijk zeggen, maar het kan niet. Ik heb wel verteld over het incident in de tuin. Ze moest echt super hard lachen toen ik het vertelde. Ashton wilde toen ook weten wat er aan de hand was. Ik zei niks, maar Joy moest het weer verpesten door het te vertellen. Toen begon Ashton ook super hard te lachen en keken vet veel mensen ons raar aan. Ik keek onschuldig terug en haalde toen mijn schouders op. De mensen keken toen weer weg. Met Micheal heb ik niet veel gesproken. Die is druk bezig met zijn vriendin Amy. Ze is best aardig. Ze ziet er super stoer uit, maar van binnen in ze een 'meisje meisje'. Weet je wel? Houd van roze, schattige dingetjes. Lijkt me leuk om mee om te gaan. Micheal en Amy zitten naast Ashton en Joy zit naast Charlotte. Joy is een soort tweede zus voor Charlotte geworden. Zo vaak komt ze bij ons. Ik weet of ze dat nu nog doet, nu ik er niet bij ben.   Joy is altijd welkom. Soms komt ze langs, maar dan ben ik er niet. Dan gaat ze altijd spelen met Charlotte. Die trekt haar altijd mee. Echt schattig. Dan ga ik naar Charlottes kamer en zitten ze thee te drinken. Geen echte thee, net alsof. Joy zegt steeds dat ze net alsof doet, maar volgens mij vind het echt leuk. Of ze kan gewoon super de duper goed acteren. Maar dat is het niet. Ik mis thuis nu ik er zo over nadenk. 'Ik wil u hartelijk danken voor het eten. We moeten weer even weg, voordat we terug kunnen. Ze gaan weer de zaal veranderen in een echte balzaal. Vanavond word er gedanst' zegt de koning. Iedereen staat op. 'We kunnen nu wel even naar mijn kamer' zeg ik. Iedereen is gelijk enthousiast. Ik loop vooruit naar mijn kamer. Joy loopt naast me. Ze kijkt een beetje somber. 'Gaat het?' Vraag ik. Ze knikt. 'Ja, het is alleen weer een tijdje geleden dat ik hier liep' zegt ze. Ze glimlacht breed. 'Het is nog net zo mooi als in mijn gedachten' Ik grinnik. Ik open de deur van mijn kamer. 'Dit is mijn kamer' en gooi de deur helemaal open.