Mijn Geheim

H 22

Ik lig op mijn bed naar het plafond te staren. Vincent en k hebben nog een tijdje gepraat. Vincent heeft nog nooit gezoend! Echt zielig. Ben je 17, heb je nog nooit een meisje gezoend. Ja, een kusje van zijn moeder, maar dat telt niet.
Ik zucht. Mijn eerste kus was met Luke. Hij was de enige die ik echt leuk heb gevonden. Hij was ook mijn eerste vriendje. Ik weet het niet meer. Nu Vincent dit heeft verteld, is er iets veranderd tussen ons. Ik heb alleen gene idee wat. Er word op mijn deur geklopt. Vincent staat in de deuropening. 'Hey' zeg ik verbaasd. 'Hey, mag ik even binnenkomen?' Vraagt hij. Hij kijkt moeilijk. Ik stap opzij en hij komt binnen. 'Wat is er?' Vraag ik, als ik de deur heb dichtgedaan. 'Ik wil graag iemand hebben waarmee ik kan praten en met jou kan fijn praten, zonder me ongemakkelijk te voelen' zegt hij snel. Ik knipper verbaasd. Ik had dit niet verwacht. 'Zou je dat willen?' Vraagt hij. Volgens mij denk hij dat ik dit niet wil. 'Ja lijkt me ook fijn' zeg ik. 'Maar we moeten denk ik dan wel een maniertje hebben om elkaar te laten weten dat we willen praten. Je kan niet de hele tijd naar me toe komen, dat merken de andere meiden' zeg ik peinzend. 'Eehhhh....Ergens aan krabbn ofzo?' Zegt hij. 'Aan je oor trekken, want als je een keer jeuk hebt op die ene plek, is het niet handig' zeg ik. Hij knikt. 'Oke, dan trekken we aan ons oor als we willen praten' herhaalt hij. Ik glimlach en loop naar het balkon toe. Ik heb een mooi uitzicht op de tuin. Vincent komt naast me staan. 'Zeg Vincent, hoe is het nou om en prins te zijn?' Vraag ik hem. 'Je mag wel Vince zeggen. Alleen niet in de buurt van de meiden. Anders gaan zij het na doen en dat wil ik niet. Alleen jij mag deze speciale naam gebruiken' zegt hij. Ik moet lachen. 'Okay, Vínce, hoe is het om prins te zijn?' Vraag ik opnieuw. Zijn gezicht word in een keer somber. 'Vermoeiend. Ik moet van mijn vader alles meedenken over alles. Over hoe ik koning word en wat ik dan moet doen, over politiek, de rebellen.. o shit. Dat mocht ik tegen niemand zeggen' hij slaat zijn hand voor zijn mond. 'Ik word een slechte koning' zegt hij somber. 'Nee, hoe kom je daarbij? Ik doe wel alsof ik het niet heb gehoord. En trouwens, wij weten alleen dat er mensen zijn die de koninklijke familie terrorisseren. Er gingen al heel langen geruchten rond en laatst was er een video van opgedoken, maar zowat al gelijk weer verwijderd. Alleen heel veel mensen hadden het al gezien' zeg ik. 'Echt waar?' Vraagt hij verbaasd. 'We hebben zoveel gedaan om het geheim te houden. We wilden niet dat er meer mensen bij kwamen en dat niemand ongerust word of tegen de rebellen gaat vecht' Hij haalt zijn hand door zijn haar. 'Verdomme' vloekt hij. Hij is echt super schattig als hij boos is. 'Goed laten we het ergens anders over hebben' zegt hij. 'Hoe is het om gewoon te leven? Om vrij te zijn?' Vraagt hij aan mij. Ik kijk hem aan. 'Denk je nou serieus dat ik vrij ben?' Ik kijk met opgetrokken wenkbrauweb hem aan. 'Ja. Jij kunt bepalen wat je word en je wird niet gecommandeerd hoe je moet gedragen' zegt hij. Hij kijkt naar zijn handen. 'Nou, er was dus een hele lieve man of vrouw die school heeft bedacht. Dus ik ben niet vrij. Overdag moet ik naar school en alsof dat nuet genoeg is, moeten we thuis verder met school. Dat heet huiswerk' zeg ik. Hij moet lachen. 'Dus we hebben allebei een kut leven. Laten we het ergens anders over hebben' zeg ik. 'Waar wil je het over hebben?' Vraag hij dan. Hij kijkt me aan. Ik haal mijn schouders op. Dan blijft het stil. Ik kijk de tuin rond. Opeens voel ik een arm tegen me aan en spring opzij. 'Sorry, ik wilde je niet laten schrikken' zegt hij. 'Wat wilde je dan doen?' Vroeg ik. Waarschijnlijk weet ik al. 'Nou ehhh....je zoenen' Het laatste zegt hij zo zacht dat ik hem bijna niet verstond. 'Het was stom van me' Hij gaat met zijn rug tegen het balkon staan. Ik kijk hem even aan. Ik loop naar hem toe en wrijf over zijn hoofd. 'Wat doe je?' Vraagt hij verbaasd. 'Ik haal de herrinering weg van net. Dan kunnen we opnieuw beginnen' zeg ik serieus. Hij glimlacht. 'Zo nu kunnen we opnieuw beginnen' zeg ik als ik klaar ben. Ik ga tegenover hem staan. 'Weet je wat je moet doen nu?' Hij schud van nee. 'Je handen leg je op mijn heupen, zo' ik leg zijn handen op mijn heupen en ga wat dichter bij hem staan. Ik sla mijn handen om zijn nek. Ik kijk hem aan. Ik doe mijn ogen dicht en zoen hem. Hij weet niet goed wat hij moet doen. Hij houdt gewoon zijn lippen op die van mij. Hij legt zijn handen op mijn rug en drukt me dichter tegen zich aan. Ik trek me terug en kijk hem aan. 'Zo moet je zoenen' zeg ik. Hij lacht. Hij drukt me weer tegen zich aan.