Mijn Geheim

H 18

Het gesprek met Vincent was gewoon. Hij vroeg naar mijn familie, school, vrienden en vriendinnen en dat soort dingen. Ik heb alleen op 1 vraag getwijfeld. Hij vroeg of ik een vriend heb of heb gehad. Uiteindelijk vertelde ik hem de waarheid. Ik zei er ook bij dat ik over Luke heen ben. Ik heb zijn naam niet gezegd. Verder hebben veel gelachen. Ik zit nu op mijn kamer een boek te lezen. Het heet Rebel en is van Julie Kagawa. Het gaat over draken in de mensenwereld. Het is super spannend, maar ben niet echt opgeachoten. Ik kan me niet goed concentreren hier. Het is zo stil. Het enige geluid komt van mijn kamermeisjes. 'Wat zijn jullie aan het doen?' Vraag ik aan ze. Ik loop naar hen toe. 'We maken can schetsen van jurken die we misschien voor je kunnen maken' zegt Annebel. 'Mijn vriendinnen wilden ook zo'n jurk als mij. Ik heb gezegd dat ze hen eigen kamermeisjes moesten vragen en dat ze die van mij niet krijgen' zeg ik glimlachend tegen ze. Ze moeten ook lachen. 'Waarschijnlijk krijgen we nu kamermeisjes boven ons hoofd die om hulp vragen' zegt Maya. Ik grinnik. Ik loop weer terug naar het bed. Vanavond bij het avondeten worden  de eerste 20 meisjes teruggestuurd. Het is vrij snel, maar dat hoort erbij. De meisjes die de prins niet interressant vind gaan weg. Morgen hebben we onze eerste schooldag. De taartjes voor mijn familie zijn ook verstuurd met een brief erbij. Die heb ik geschreven. Nu moet ik afwachten. Volgende week is het bezoekdag. Dan komen familie en vrienden op bezoek. Ik mis ze wel. Maar het zal wel goed met ze gaan.

Ik ben net klaar voor het avondeten als er op mijn deur word geklopt. Ik heb nu een basic jurkje aan. Mijn make-up is daarom iets feller dan normaal. Zo composeerd het mooi. Ik loop naar de deur om hem open te doen. Mijn kamermeisjes zijn bezig om alle make-up spullen weer op te ruimen. Ik loop samen met mijn vriendinnen naar de balzaal. We gaan zitten op inze standaard plekken. Na een tijdje staat de koning en Vincent op. 'Het is tijd dat de eerste meisjes worden weggestuurd' zegt de koning ernstig. 'Vincent, noem jij de namen op?' Vraagt de koning. 'Ja. Liza Papaya, Caro Seera, Olivia Janssen....' Ik kijk meteen naar Olivia. De tranen staan in haar ogen, maar als ze ziet dat ik naar haar kijk glimlacht ze. 'En als laatste Joy Perkins' zegt Vincent. Ik hoor Joy naar adem happen. Ik kijk naar Joy. De tranen stromen over haar wangen. Ik geef haar een knuffel. 'Het spijt ons heel erg, maar jullie hebben het niet in je om een prinses te worden. Jullie moeten vanavond jullie spullen pakken. Morgen ochtend vertrekken jullie' zegt de koning. De rest van het avondeten heeft Joy gehuild en niks meer gegeten. De koningin keek naar Joy alsof ze haar wel beergreep. Dat kan natuurlijk niet, want zij werd niet gelijk op de eerste afval ronden naar huis gestuurd. Toen we klaar waren met eten, was Joy gelijk naar haar kamer gerend. Ik was haar achteraan gerend, maar ze had de deur op slot gedaan en tegen haar kamermeisjes gezegd dat niemand mag binnen komen. Zelfs ik jiet. Dat kwetst heel erg. Ik loop terug naar mijn kamer. 'Ben je naar huis gestuurd?' Vraagt Maya overstuur. Ik moet heel verdrietig hebben gekeken, amders had ze het vast niet gevraagd. 'Nee, maar mijn beste vriendin wel' zeg ik. De tranen komen in mijn ogen. 'O' zeggen ze zacht. 'Zal ik een bad maken?' Vraagt Sofia. 'Ja, dat is denk goed nu. Even ontspannen' zegt Annebel. Ik knik. Ik ga even op bed zitten. Wachten tot mijn bad klaar is. 'Layla. Je bad is klaar' zegt Maya. Ze raakt me even aan. Ik kijk haar verdrietig aan. 'Kom' zegt ze. Ik loop met haar mee naar de badkamer. Ik ga lekker in bad liggen.

Na anderhald uur kom ik eruit. Dat bad heeft echt geholpen. Ik vind het nog steeds vervelend dat Joy weg moet, maar dat hoord bij de wedstrijd. Ik zucht. Ik lig nu in bed tv te kijken. Lezen kan ik toch niet. Ik kijk de aflevering van het paleis terug. We worden namelijk de hele tijd gevolgd. Nou niet de hele tijd. Als we omkleden en naar de badkamer gaan niet. Maar dat is logisch. Ik zie mezelf Joy knuffelen. Ik zie dat Vincent naar ons kijkt. Of naar Joy, of mij. Dat is niet goed te zien. Ik had het ook helemaal niet door gehad. Ik kijk naar Vincent. Kijkt hij nou verdrietig? Wilde hij Joy niet wegsturen? Ik kijk geschokt naar het beeld. Waarom zou je iemand wegsturen, als die niet weg hoefd? Mischien heeft Joy iets gedaan wat niet mocht, maar niet tegen mij gezegd. En hebben ze het ook niet gezegd op tv. Ik doe de tv uit. Ik moet maar een sgaan slapen, anders blijf ik de hele nacht piekeren en morgen begint school weer. Bah. Ik draai me op mijn zij en val in slaap.