Mijn Geheim

H 28

'Wow' zegt Charlotte. 'Wat mooi' Ze ploft op mijn bed. 'Zacht' roept ze. Mijn broer gaat aan het tafeltje zitten. Er liggen nog schetsen van jurken die mijn kamermeisjes hebben gemaakt. 'Wat zijn dit? Heb jij dit gemaakt?' Vraagt hij verbaasd. 'Nee, mijn kamermeisjes. Ze vinden het leuk om jurken voor me te maken. Ze hebben al een jurk voor me gemaakt' zeg ik. Ik loop naar de kast en pak de jurk eruit. 'Wow, hij is prachtig' zegt mijn moeder. Ze laat haar vingers door de stof gaan. Ik glimlach. 'Volgens mij zijn ze er nu ook een aan het maken, mara dat willen ze niet vertellen' zeg ik. Mijn moeder lacht. 'Is er ook een mooie jurk voor mij?' Vraagt Charlotte. Ik draai me om en zie haar voor de kast staan. 'Ik denk het niet, maar ik kan mijn kamermeisjes vragen of ze er een willen maken voor je?' Vraag ik. Ze knikt hevig. 'Dan moet ik wel je maten weten' zeg ik. Ik pak het meetlint van de tafel. Ik begin met meten en schrijf alles op. 'Zo, klaar. In welke kleur moet je jurk?' Vraag ik haar. 'Roze' zegt ze enthousiast. Ik schrijf het erbij. Ik keg het boven op de tekeningen met de vraag of ze een jurk voor mijn zusje willen maken. 'Ik denk dat we beter weer terug kunnen gaan naar beneden, anders komen we te laat' zeg ik. Iedereen loopt achter me aan. Gelukkig. De balzaal was nog niet klaar. 'We kunnen terug naar de balzaal' zegt de koning op het moment dat wij binnen komen. We lopen terug. In de balzaal staan nu bankjes langs de zijkant en statafels. Iedereen zoekt een bankje op en gaat zitten. Dan start de muziek. De koning en koningin beginnen met dansen. Langzaam volgen er meer mensen. De meeste zijn ouders, maar er dansen sommige meiden dansen ook met elkaar. Ze moeten dan super hard lachen. 'Mag ik deze dans?' Ik kijk op en zie Vince met een uitgestoken hand naar me kijken. Ik voel mijn wangen rood worden, maar pak toch zijn hand aan en sta op. We lopen naar de dansvloer. Hij drukt me dicht tegen zich aan. Hij houdt me stevig vast. Ik kan niet subtiel een stapje naar achteren doen. 'Hoe vind je het vandaag?' Vraagt hij. 'Leuk, ik heb net mijn kamer laten zien' zeg ik. Ik kan niet liegen tegen hem. 'Leuk' zegt hij glimlachend. Hij geeft me snel een kusje op mijn voorhoofd. Mijn wangen worden nog roder. Ik kijk naar mijn familie en helaas hadden ze die kus gezien. Mijn moeder steekt haar duimen op en Ashton haalt zijn wenkbrauwen op. Ik kijk weer weg. Ik kijk op naar Vince en zie hem glimlachen. 'Wat is er?' Vraag ik. 'Niks' zegt hij. Ik kijk hem met samengeknepen ogen aan. 'Vertel' zeg ik commanderend. Hij schud zijn hoofd. 'Best. Ik vind het grappig hoe je familie reageert' zegt hij. Ik kijk hem raar aan. 'Okeeee' zeg ik. Ik schud mijn hoofd. Vince is echt een rare. Hij pakt mijn kin vast en tilt mijn hoofd zachtjes omhoog zodat ik hem aan moet kijken. Hij kijkt me met glinsterende ogen aan. Ik glimlach. Hij glimlacht terug. Dan drukt hij zijn lippen op die van mij. Maar heel even, maar het was genoeg. Ik leun tegen zijn schouder aan. We dansen verder. Dan stopt het liedje en wil ik weggaan, maar Vince houd me tegen. 'Het was super leuk' zegt hij zacht. 'Ja' zeg ik ook zacht. Hij leunt even met zijn voorhoofd op mijn voorhoofd. 'Ik moet nog met andere meiden dansen, anders worden ze jaloers' grinnikt hij. 'Ja doe maar. Amders vermoorden ze mij nog' grap ik. Hij laat me los en loopt weg. Ik kijk hem na. Als hij in de menigte is verdwenen draai ik me om. Ik bots bijna tegen iemand op. Esmee. Tuurlijk. Dat kreng is natuurlijk zo jaloers als het maar kan. 'Als je denkt dat Vincent jou leuk vind of zelfs maar aardig, dan ben je zo'n dom wijf. Je bent spuug lelijk weet je dat? Vincent ziet helemaal niks in jou' sist ze. 'Ik ben lelijk? Nou, ik hoef tenminste geen 10 lagen make-up op te doen om er mooi uit te zien' zeg ik terug. Ze kijkt me met grote ogen aan. Ik loop weg. 'Oja voordat ik het vergeet. Dat 'heupwiegen' van jou is al net zo dom. Je loopt echt als een debiel en je kan zo je heupen breken, zover gaan ze heen en weer' zeg ik erbij. Ik draai me om en loop naar mijn familie toe. 'Wat heb je godsnaam tegen dat mens gezegd? Ze staat je met grote ogen en een open mond na te kijken' zegt Joy. 'Ze noemde mij lelijk, dus ik zei dat ik geen 10 lagen make-up op hoef te hebben om er mooi uit te zien. En toen ik wegliep zei ik nog dat haar heupwiegen dom is en dat ze daarmee nog haar heupen kan breken, omdat ze zover heen en weer gaan' zeg ik schouderophalend. 'Omg, je hebt Esmee gewoon super hard gedist' Joy spingt nu op en neer. Ik glimlach. 'Ik ben trots op je' zeht Joy en legt een hand op mijn schouder als ze is uitgesprongen. We lopen verder naar mijn familie. Ik ga op een bankje zitten naast Joy. Daarnast zitten mijn ouders, maar daar wilde ik nu niet mee praten. Mijn moeder kijkt me aan voor Joy langs. Ik draai mijn hoofd snel weg.

'Dag' zeg ik. Het is 1 uur 's nachts. Mijn familie en vrienden gaan weer weg. Het was een lange avond. Iedereen zwaait nu zijn familie uit. Ik ga op en bankje zitten tegenover de deur. De meiden die zijn afgevallen zijn nu meegegaan. Langzaam gaan de andere 14 meiden naar hen kamer. Ik blijf nog even 5 minuten in de stilte naar de deur te kijken. Dan sta ik op en loop naar mijn kamer. Ik loop tegen iets aan. Ik kijk naar de grond. Een ring. Ik pak hem op. Het is een zilveren ring met 3 rode steentjes erin. Hij is best mooi. Opeens voel ik twee armen om mijn middel. Ik schrik. Ik draai me om. Ik zie Vince's zijn ogen. 'He' zegt hij zacht. 'He' mompel ik terug. Ik kijk were naar de ring. 'Wat heb je daar?' Vraagt hij. 'Een ring. Ik denk dat iemand hem verloren is. Best jammer, want hij is super mooi' zeg ik. Ik hou de ring omhoog. Hij pakt hem aan. 'Zal ik morgen gaan vragen of iemand hem verloren is?' Vraagt hij. Ik knik. Hij glimlacht naar. Hij stopt de ring in zijn broekzak. 'Wat doe je hier nog?' Vraag hij aan me. 'Alles van vandaag laten bezinken' zeg ik. 'En wat doe jíj hier?' Ik tik op zijn borst. 'Ik was op weg naar jou' zegt hij zacht.