Mijn Geheim

H 31

Ik zit nu op mijn bed. Ik heb Esmee echt goed te pakken gehad. Ik pak mijn telefoon en zie dat ik bericht van Micheal heb. Ik moet hem bellen. Het is dringend. Ik bel hem op. 'Met Micheal' hoor ik. 'Met Layla. Mis je me nu al?' Grap ik. 'Nee, Amy heeft gisteren iets ontdekt' zegt Micheal ernstig. 'Wat dan?' Vraag ik. Ik ben nu wel nieusgierig. 'Amy lijkt sprekend op jou zonder make-up. Ze heeft vanochtend aan haar ouders gevraagd of ze een zus had. Ze kreeg een stapeltje papieren en daarin stond dat ze een tweelingzus had en dat ze de dochter van de broer van de koning is. En ze is op dezelfde dag jarig als jou' zegt hij. 'Ik heb op mijn 16e verjaardag ook dat pakje papieren gekregen. Ik kon wel beginnen met zoeken naar mijn tweelingzus, maar voor hetzelfde geld woonde ze aande andere kant van de wereld' zeg ik na een tijdje. 'Waarom heb je dat niet tegen ons gezegd?' Vraagt hij kwetsend. 'Ik wilde jullie er niet mee lastig vallen en wilde mijn dag niet verpesten' zeg ik zacht. 'O' hoor ik. Maya komt binnen. Ze mimen iets over klaarmaken. 'Het spijt me Micheal, maar ik moet hangen. De tijden in het paleis laten niet op zich wachten' zucht ik. 'Oja, is goed. Maar denk je er wel over na?' Vraagt hij. 'Ja zal ik doen, bye. Groetjes aan Amy en Joy' zeg ik snel en hang op. 'Wie was dat?' Vraagt Maya als ik mijntelefoon een beetje versuft weg leg. 'Mijn vriend Micheal. Hij heeft een vriendin en zij is mijn tweelingzus. Ik ben de dochter van de broer van de koning' zeg ik. Maya heeft een bleek gezicht. 'Maya!? Wat is er?' Ik pak haar vast en zet haar op een stoel. 'Mijn moeder was degene die jullie weg moest brengen. Ik was klein, maar ik herriner me het nog als de dag van gisteren' zegt ze zacht. 'Is het alweer 16 jaar geleden?' Zegt ze waarschijnlijk meer tegen zichzelf. 'Maar je wist niet dat ik de dochter was?' Vraag ik. 'Nee, ik heb je niet meer gezien' schud ze. 'Ik zal Annebel en Sofia halen. Ik ben er nu even niet bij met mijn hoofd. Vind u dat erg?' Vraagt ze. 'Nee, ben je gek. Ik snap het helemaal' zeg ik. Maya staat op en loopt de deur uit. Even later komen Annebel en Sofia zowat de kamer instormen. 'Is het waar wat Maya zegt?' Vraagt Annebel ongelovig. Ik knik. Ik hoefde niet eens te vragen waar het over gaat. 'Omg! Weet Vince en de koning dit?' Vraagt Annebel. 'Ik heb geen idee. Ik zal het Vince binnenkort vragen' zeg ik. Nu heb ik een goede rede om te praten.

Het is nu bijna 5 dagen geleden dat ik met Micheal heb gebeld. Ik wist niet zeker hoe ik het moest vertelen en of ik het wel moest vertelen. Ik zit nu een beetje zenuwachtig aan de tafel. Ik moet straks echt aan mijn oor trekken. Anders zijn we klaar met eten en dan is het te laat. Ik kijk naar Vince. Hij is aan het praten met zijn vader. Ik buig iets naar Philip. 'Kun je zachtjes tegen Vincent schoppen? Het is belangrijk' fluister ik. Hij kijkt me raar aan. Ik knik naar Vincent. 'Oke' hij grijnst. Dan kijkt Vince naar Phillip. Die knikt zijn hoofd naar mij en nu kijkt Vince mij aan. Ik trek snel aan mijn oor. Hij doet eerst alsof hij jeuk heeft en trekt dan ook zijn oor. Ik zucht zachtjes. 'Bedankt. Als ik ooit iets terug moet doen, moet je zeggen' fluister ik tegen Phillip. 'Hoe oud is je zusje?' Vraagt hij ineens. Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. '11. Hoezo?' Vraag ik. 'Nee, zomaar' Zijn wangen worden lichtroze. Ik hap naar adem. Wel zachtjes natuurlijk. 'Vind je mijn zusje leuk?!' Zeg ik verbaasd. Ik begin te glimlachen. 'Nee, ik ken haar amper. Ik weet nu alleen dat ze Charlotte heet en ze 11 jaar is' zegt hij paniekerig. 'Wil je meer weten?' Vraag ik. Hij twijfeld even, maar knikt dan toch. 'Zullen we morgen na het ontbijt bij de vrouwenkamer afspreken?' Hij knikt. Nu wat vrolijker en met een glimlach op zijn gezicht. Ik heb al een plannetje bedacht.

'Binnen' roep ik als er op de deur word geklopt. Vince komt binnen. 'Waar wilde je over praten?' Vraagt hij als hij naast me kwam zitten. 'Over mij' zeg ik. Hij fronst. 'Op bezoekdag is de vriendin van minn vriend erachter gekomen dat wij wel heel veel op elkaar lijken. Ze heeft het aan haar ouders gevraagd en die zeiden dat ze de dochter van jou oom is. En op mijn verjaardag heb ik dat zelfde nieuws te horen gekregen. Daarin stond dat ik een tweelingzus had, maar niet wie of waar ze woont. Ik vroeg me af of jullie dat wisten' zeg ik snel. 'Nee' zegt hij na een tijdje. 'Waarom heb je dat niet gelijk vertelt?' Vraagt hij. 'Ik heb er niet meer aan gedacht' zeg ik schouderophalend. 'Niet meer aangedacht? Dit is super belangrijk' zegt Vince. 'Ik weet het. Het is stom van me' zeg ik zacht. Ik draai me om in mijn bed. 'He! Zo bedoelde ik het niet' zegt Vince zacht. Ik voel de tranen komen. Vince draait me om. Ik kijk hem nog steeds niet aan. Hij pakt mijn kin vast en nu moet ik hem wel aankijken. 'Wat is er?' Vraagt hij zacht. Ik schud mijn hoofd. Er drupt een traan over mijn wang. Vince veegt hem weg met zijn duim. Hij trekt me in een knuffel. Dan stromen de tranen over mijn wangen. 'Mijn ouders wisten het 16 jaar lang en ze hebben niks gezegd' snik ik. 'Dat komt omdat mijn oom dat niet wilde' zegt Vince. 'Ik heb hem nog maar 2 keer gezien, maar ik vind hem echt super stom' zegt hij. Ik glimlach. Ik veeg mijn tranen weg. 'Maar als ik 18 ben, zoekt hij weer contact stond in de brief' zeg ik. 'Maar dat kun je toch weigeren? Want waarschijnlijk als je 18 bent, ben je de baas over het land' zegt hij zacht en geheimzinnig. Ik frons. 'Hoe bedoe.....Nee! Ik?!' Vraag ik verbaasd. Hij knikt. Er zijn onderhand al weer een paar meiden afgevallen. We zijn nu nog maar met z'n zessen. 'Ga je de rest wegsturen?' Vraag ik. Mijn wangen zijn volgens mij echt vuurrood. 'Nee, ik laat het gewoon doorgaan. Ik wil niet dat iedereen straks je vermoord of zo, omdat ze jaloers zijn' zegt hij. Ik grinnik. 'Het spijt me verschrikkelijk, maar ik moet gaan. Ik heb een afspraak met mijn vader' zucht hij. Ik knik en laat hem los. 'Tot morgen' zegt hij. Hij geeft me een kus op mijn lippen. 'Tot morgen' zeg ik terug. Als hij weg is laat ik me dromerig op het bed vallen. Min wens komt uit.