The love game

Hoofdstuk 5

pov Kirsten

Maandag... Ik heb geen zin om vandaag naar school te gaan, stage is afgelast doordat er veel kinderen ziek waren dus moest ik gewoon naar school, ik zeg tegen mijn moeder dat ik me totaal niet lekker voel en waarschijnlijk aangestoken ben door 1 van de stage kinderen. Gelukkig trapt ze erin en heeft ze me binnen 5 minuten ziek gemeld. Ze gaat naar beneden om aarbeien thee met een croisant voor me halen. "Thanks mam, je bent de beste" zeg ik als ze weer boven is.

pov Danielle
Wanneer ik eindelijk op school kom, kijk ik gelijk om me heen. Ik kijk de hele tijd om mij heen maar kan geen Kirsten vinden. Ik loop naar mijn kluisje en op dat moment gaat ook de bel. Ik loop naar de les en voordat die begint, doe ik Kirsten nog snel een appje. Wanneer de les geëindigd is, heb ik nog steeds geen antwoord van Kirsten gekregen. Ik maak me nu echt zorgen om haar. Wat kan er met haar aan de hand zijn? Bij de volgende les mogen we op onze mobielen en wanneer ik een appje krijg, vlieg ik haast de lucht in. Eindelijk een appje van Kirsten. Oh nee, niet. Het is viktor. Hij vraagt of we vanmiddag misschien iets kunnen doen. Ik denk er even over na, maar zeg dan toch nee. Ik moet bij Kirsten langs. Ik maak me echt zorgen. Na de pauze heb ik nog drie uurtjes. Ik zit bij een paar meiden aan een random tafel in de pauze. Ik luister wat mee maar praat niet veel. Ik kijk wat naar de borden in de aula. Daar staan de belangrijke dingen op zoals lesuitval. Plots lees ik iets over de laatste twee uren. Ze vallen uit! Ik hoef dus nog maar een uurtje naar school! Misschien kan ik vanmiddag dan toch nog even met Viktor afspreken. Anders was ik nog op school. Ik app hem en hij zou mij ophalen van school.

De volgende les gaat zo langzaam. Ik zit de hele tijd met Kirsten en Viktor in mijn hoofd. Ik zit zo diep in gedachten dat ik de bel niet eens gehoord heb. "Eeh mevrouw van Zanden, ik moet naar een vergadering. Jullie zijn niet voor niets eerder uit". Ik schrik me kapot wanneer de docent mij aanspreekt. Ik zeg sorry, pak mijn spullen vast en vlieg het lokaal uit. Wauw, awkward. Ik doe m'n spullen in mijn tas en loop rustig naar beneden en pak mijn jasje uit mijn kluisje. En dan realiseer ik met het weer. Viktor zou me ophalen van school. Ik ren naar de deur en stop dan met rennen. Ik stap zo charmant mogelijk naar buiten. Maar hee, ik ben Danielle, dus ik val natuurlijk weer. BAM. Kut drempel.Ik hoor iemand lachen en dan zeggen "heey, gaat het?". Oh god. Niet alweer. Ik kijk omhoog en ja hoor. Viktor komt haastig naar mij toe gerend en helpt mij met opstaan. "Alweer" zegt ie en ik ook. Tegelijk. "Euh ja, heey" zeg ik wat blozend. Ik kan wel door de grond zakken. Hij geeft me een knuffel en pakt m'n tas aan. Wat een gentleman. "Ik ben met de auto maar anders breng ik je straks wel naar Kirsten en haal je ook weer op" zegt Viktor. "Ik kan anders ook wel fietsen, je doet veel te veel moeite" "nee, we gaan gewoon met de auto. Ik moet je iets laten zien. En dat kun je niet fietsen, dat is te ver". Hij glimlacht lief naar me en dan stap ik toch maar in zijn auto. Hij lacht even naar me en dan begint hij te rijden. Naar een plek die te ver is om te gaan fietsen.

Pov Kirsten
Als het dinsdag is besluit ik toch maar weer naar school te gaan aangezien ik een toets van natuur-scheikunde heb. Ik stap uit bed, doe mijn zwarte skaters rokje aan en mijn velroze topje. Ik poets mijn tanden en maak mijn ontbijt en lunch voor op school klaar. Als het tijd is, stap ik op mijn fiets onderweg naar school jippie. O wat een sarcasme. Ik fiets naar het verzamelpunt van Danielle en mij maar als het 5 over 8 is besluit ik toch maar te gaan, als ik op school kom zie ik Danielle haar velroze fiets al staan. Ik loop de klas binnen en zie Danielle met ogen vol spijt kijken "sorry, ik wist niet dat je weer op school zou komen." Zegt ze. "Dan, het is goed, ik ben nog op tijd." Lach ik naar haar, ze haalt opgelucht adem. De bel gaat "Jongens, allemaal de boeken voorpakken we gaan beginnen." zegt mevrouw Van Aas. Ze heeft vandaag dus een slecht humeur, anders had ze ons nog wel ff laten praten. Ik pak mijn telefoon om Tea te laten zien aan Danielle.  Net als ik een foto heb gevonden, hoor ik mevrouw van Aas zeggen "Kirsten telefoon inleveren." Ik sta op en loop chagerijnig naar voren. Ik moet echt een andere manier vinden om stiekem op mijn telefoon te zitten tijdens de les. Als het pauze is vraag ik de mobiel van Danielle even, " Dan, mag ik je telefoon even dan kan ik Sam zijn vriendin aan je laten zien." Maar ze weigert, normaal geeft ze mij altijd haar telefoon. Ik besluit even mee te kijken met wat ze aan het doen is en zie dat ze praat met ene Vikkie. Ik weet niet wat ik zie. Ik trek Danielle mee naar de wc en roep iets te enthousiast "HEB JIJ VIKTOR ZIJN NUMMER, BEDANKT VOOR HET VERTELLEN HE!" Ze kijkt verlegen naar de grond "sorry Kirsten ik wou het je vertellen maar ik vond het zo sneu voor je met Sam enzo." Opeens slaat mijn zin om. "Laat mij alles lezen!" Ze geeft me haar telefoon en ik lees alles. Ik kom niet meer bij hoe Danielle Viktor probeert te versieren door deens te praten. "Google translate heeft overuren gemaakt bij jou of niet." Beide barsten we in lachen uit en vergeten al snel het voorval. En natuurlijk volgt de beste vriendinnen vraag "hebben jullie al gezoend?" Waarop Danielle antwoord "nee dat niet, ik weet niet of hij mij als zijn meisje ziet of als een gewone vriendin." We praten nog even, maken een gekke selfie en gaan dan weer naar de les als we de bel horen.