The love game

Hoofstuk 9

pov Danielle
Het was weer maandag. Stage dag. Vroeg opstaan. Geweldig. Mijn wekker ging alweer om 7 uur. Opnieuw geweldig. Ik ga even over mijn tijdlijn van Facebook, kijk even op instagram en retweet nog wat leuke dingen. Ik was enorm geconcentreerd aan het kijken naar een tweet, wanneer ik een berichtje kreeg van Kirsten. Ze app dat we geen stage hadden. De leerkrachten hebben een vergadering en waren dat vergeten door te geven. Naja, beter nu dan dat ik straks al klaar voor de school stond. Ik blijf nog even lekker in bed liggen, maar stap dan toch uiteindelijk maar uit bed. Ik ga maar eens even douchen. Ik zet wat muziek op en stap er onder. Volgens mij zijn m'n moeder en broertje ook al naar school en werk, dus heb ik de dag voor mezelf. Ik maak wat ontbijt klaar, kijk te lang naar van die kinderprogramma's zoals Bumba en ik lig lekker lui op de bank. Na een uurtje ben ik toch maar op gestaan om iets te doen. Ik pak mijn laptop en ga bezig met een opdracht voor school.   'Bericht van Viktor' verschijnt er op mijn mobiel. OKe, eerst het berichtje lezen en dan ga ik bezig. Te nieuwsgierig.

Goeiemorgena babe. Je bent nu al op stage, maar heb je zin om na stage wat te doen? Ben vandaag de hele dag thuis, de training is geannuleerd. App me maar wanneer je kan en of je wilt. Succes met die kindjes daar X

Oehhh, wat zou die X Betekenen? Hetzelfde als zaterdag misschien? Ik zwijmel wat weg tot mijn mobiel weer begint met trillen. 'Een van je contacten zit nu ook op Instagram. Volg hem/haar. @ViktorFischer'. Nou dat werd tijd. Als ik midden in mijn appje ben om te beantwoorden, krijg ik nog een melding. '@ViktorFischer wil je volgen op Instagram'. Haha sukkeltje. Ik app hem terug dat ik wel kan en accepteer zijn volgverzoek. Ik kijk wat op zijn insta en zie dat hij ook al wat volgers heeft. 1000 in een paar minuten? Jeetje. Hij heeft ook al een foto gepost. Eentje van zijn training. Ik plaats een reactie en concentreer me weer voor school. Nog niet eens 10 minuten krijg ik opnieuw een melding. 'ViktorFischer heeft je toegevoegd op SnapChat'. Hij is wel lekker opdreef met zijn sociale media. Ik voeg hem toe en probeer me weer te concentreren voor school. Wat moeilijk gaat als je de hele tijd snaps krijgt van bepaalde personen. Even later krijg ik weer een melding van Instagram. '@Viktorfischer heeft je getagd in een foto'. Oké oké, ik wil heel graag kijken, maar nee. Ik moet school eerst afmaken. Ik zet mijn meldingen uit en richt me weer op school. Na een uurtje ben ik eindelijk klaar en kijk op mijn mobiel. Jeetje. Dit meen je niet?! U heeft 16 snaps van ViktorFischer. U heeft 345 volgverzoeken op Instagram. 15 mensen willen graag vrienden met je worden op Facebook. U heeft 4 berichten van Viktor. Oké. Ik heb het idee, weet het niet zeker hoor, dat Viktor zich verveelt. Hij spamt de sociale media! Ik ga eerst maar even maar Instagram en bekijk de foto waar Viktor mij in heeft getagd. Ahw deze foto is wel lief. Het is een foto van ons twee die we gemaakt hadden in het winkelcentrum. De eerste keer dat we iets samen deden. We moesten toen een cadeautje zoeken voor z'n zusje halen en uiteindelijk deden we allemaal gekke dingen. Ik reageer er op en glimlach weer stom. Stomme domme grijns op m'n smoel. Ik kijk naar m'n volgverzoeken. Zo veel....Weet je wat, ik zet mijn account wel op open. Ik ga naar Facebook waar ik ze wel allemaal afwijs. Facebook is echt alleen voor vrienden en familie. Ik bekijk de snaps van Viktor nog even, die blijkbaar ook al de effecten heeft uitgevonden, en ga dan naar whatsapp. Hij appt me dat hij zich verveelt. Nee echt? Dat had ik nog niet gemerkt. Ik app hem dat hij nu ook wel mag komen en hij antwoord snel met de woorden, ik kom nu.

"Ola 'ik spam je maar een heel klein beetje hoor' Fischer" "ook hallo". Hij geeft mij een knuffel en ook een beker. Starbucks. "Thank you, lekker" "geen probleem". We gaan op de bank zitten en zetten iets op tv. Ik ben best blij dat we niet altijd iets speciaals met z'n tweeën moeten doen. Ik vind zulke kleine momentjes leuk. We kijken de hele middag wat tv en uit eindelijk liggen we beide lang uit op de bank. Mijn moeder belde dat er iemand ziek was op haar werk en dat ze langer moest blijven. Mijn broertje was bij zijn vriend blijven eten vertelde ze ook. Viktor en ik hebben dus het huis nog even voor ons alleen. We kijken een of andere serie, die ik totaal niet volg. Ik snap er niks van en ik ben erg moe. Het was vanochtend toch nog best vroeg. Ik probeer wakker te blijven, maar zodra ik achter om kijk, en zie dat Viktor in slaap is gevallen, geef ik ook op. M'n ogen sluiten en ik val ook in slaap. Met weer die verdomde stomme grijns op m'n smoel.