The love game

hoofdstuk 41

Pov Kirsten

*bzzzzt bzzzzt* ik kijk op de wekker en zucht, half 9. Het is maandag en het is de laatste schoolweek van dit jaar, na deze week hebben we alleen maar stage en moeten we wat verslagen maken maar geen ''echte''' school meer. Ik sta op en doe mijn dagelijkse ritueel je kent het wel, douchen, make-uppen en dan naar beneden om te ontbijten. Ik smeer een broodje voor het ontbijt en stop wat geld in mijn portemonnee omdat ik te lui ben om ook nog broodjes te smeren voor op school. Als ik mijn ontbijt op heb, fiets ik naar de brug waar ik altijd afspreek met Danielle.

Het is 15:00 uur en ik ben eindelijk uit, Danielle was om 14:00 uur al uit. Ik loop naar mijn kluisje en elke keer als ik die open komt er een glimlach op mijn gezicht. Ik heb een tijdje geleden een foto van de fotoshoot van mij en Sam in mijn kluisje gehangen, zodat ik elke keer als ik mijn kluisje open toch blij word. Deze week zal ik Sam niet veel zien, alleen in het weekend, voor Danielle en Viktor geld hetzelfde dus hebben we afgesproken om veel samen te zijn deze week en dat begint vandaag samen huiswerk maken. Ik pak mijn fiets en ga richting Danielle. Als ik mijn fiets neerzet doet Danielle de deur al open en geeft me een knuffel, ''Leuk dat je er bent!.'' We gaan naar binnen en gaan aan het kookeiland zitten, ''Wil je thee? Ik heb net gezet.'' Ik knik, ''Ja lekker.''

''Zullen we maar beginnen?'' Stelt Danielle voor na dat we een uur hebben zitten praten. ''Goed idee.'' We lopen naar de eettafel en stallen onze spullen uit. ''Engels en biologie heb ik.'' zegt Danielle ''Ja ik ook.'' We beginnen met biologie het vak waar ik het best in ben dus we zijn zo klaar, dan Engels waar we allebei een 4 op staan. Na 3 kwartier zijn we daar ook klaar mee. ''We hebben nog even voordat ik moet eten, wat zullen we gaan doen?'' vraag ik. ''SELFIETIME!'' schreeuwt Danielle door het huis. We gaan naar haar badkamer, halen onze make-up eraf en doen daarna make-up bij elkaar op, daarna gaan we naar Danielle haar kledingkast en zoeken leuke kleren uit. ''Waarom blijf je hier niet eten? Ik heb voor vanavond opgebakte aardappeltjes met sla en stoofpeertjes op het menu, je kunt prima mee eten ik heb toch altijd genoeg.'' stelt Danielle voor. ''Ja leuk idee! Ik zal mijn moeder even appen dat ze geen rekening met mij hoeft te houden.'' Ik pak mijn telefoon uit mijn zak en begin te typen: Haii mam, ik blijf bij Danielle te eten je hoeft dus geen rekening met mij te houden. XX . We lopen het hele huis door terwijl we selfies maken, opzoek naar het beste licht en de mooiste achtergrond. na een tijdje selfies gemaakt te hebben gaan we bezig met het eten. ''Zal ik de aardappels gaan bakken, en dat jij de rest vast op tafel zet?'' stel ik voor. Danielle knikt. Ik ga opzoek naar een koekenpan en boter, ik laat het even warm worden en doe dan de aardappeltjes in de pan.

''Ik vond het heel gezellig, ik zie je morgen weer.'' zeg ik tegen Danielle terwijl ik haar een knuffel geef. Als ik thuis kom is het 20:00 uur en er is niks op tv, dus verveel ik me alweer. ''Sammie let's go for a walk!'' schreeuw ik en Sammie komt aanrennen, waarschijnlijk snapte hij niks van wat ik zei maar reageerde hij op zijn naam. Als ik de riem pak, weet Sammie wel hoelaat het is en begint enthousiast tegen me op te springen. Ik klik zijn riem vast en loop met Sammie naar mijn fiets om hem in mijn mand te zetten. Het is vandaag wel lekker weer dus ik denk dat ik maar met Sammie naar het strand ga. Ik pak nog even snel Sammie zijn bal, de ballenwerper en wat koekjes en stap dan op mijn fiets. Onderweg komen we wat andere hondjes tegen en Amber, een klasgenoot met haar hondje Bart. ''Hee Amber, zou je weer naar huis?'' Ze kijkt om, ''Hee Kirsten wat leuk om jou en Sammie tegen te komen, nee ik ben net vertrokken.'' ''Dan kunnen we wel samen naar het strand met de honden.'' Ze knikt en we fietsen verder. Als we aangekomen zijn is het best wel druk op het strand, allemaal mensen met honden. Ik maak Sammie los en gooi de bal weg zodat hij er wat mee kan spelen. ''Ik haal wel even 2 ijsjes, dan kun jij hier blijven en op Sammie en Bart letten.'' stelt Amber voor, ik knik ''lekker.'' Als we de ijsjes hebben komt Sammie aanrennen denkend dat hij ook wat krijgt, ''Nee boef dit is niet voor jou.'' zeg ik met een kleine kinderstem. Sammie trekt zijn puppie oogjes, waar ik natuurlijk weer niet tegen kan dus hem een koekje geef. Als hij het koekje weer opheeft, gooi ik de bal wat meer naar het water toe, Sammie rent erheen en lijkt het water wel interessant te vinden want hij gaat er steeds verder in.  Als ik hem niet meer zie begin ik toch in paniek te raken, ik sta in een scheut op en ren naar het water toe. Een steek in mijn knie zorgt ervoor dat ik niet verder kan en in het zand ga zitten. ''Sammie, Sammie.'' Maar geen Sammie die naar mij toe komt rennen. Amber komt naar me toe rennen en gaat naast me zitten, maar ik kan geen woord uitbrengen, ik verberg mijn hoofd tussen mijn handen hoe kon ik dan ook zo dom zijn om Sammie alleen bij het water te laten. Ik voel een zachte klopje op mijn schouder maar ik kijk niet op, ''Is dit jou hond?'' vraagt een jongens stem. Ik kijk op het is inderdaad Sammie, ''Dankje dankje dankje dankje!! Hoe kan ik je bedanken?'' De jongen loopt even weg en komt later weer terug, ''Door een keer iets leuks samen te doen.'' zegt hij en geeft me een briefje en een knipoog en loop dan weer weg.

Als ik thuis ben ga ik meteen op de bank liggen, dan bedenk ik me dat ik het briefje nog in mijn zak heb ik pak het uit mijn zak en open het: Bel me 0656389215 staat erop, een aantal vragen spoken rond in mijn hoofd: Kan ik dit maken tegenover Sam? Wil hij alleen afspreken of meer? Moet ik niet wat voor hem kopen als bedankje? Ik besluit hem te appen.

Pov Danielle

Nadat Kirsten is weggegaan ben ik op de bank gaan liggen, nadenkend over onze toekomst, die van Viktor de baby en mijne. Ik aai over mijn buik terwijl ik wat tegen mijn buik praat, ik besef me opeens dat het kindje een naam moet krijgen. Ik schiet overeind, pak pen en papier en begin allemaal namen op te schrijven, Ariana, Demi, Darcy, Amy, Bram, Leon. Ik kan hem of haar natuurlijk ook vernoemen naar iemand die speciaal voor mij is, of gewoon naar de vader dan zou het als meisje Vikkie kunnen worden en als jongetje zijn 2e naam Viktor. Ik sta op en loop naar het nachtkastje op mijn kamer en pak de foto van de echo, zo onwerkelijk dat dit kleine kindje in mijn buik groeit. Als ik de foto weer heb neergelegd, loop ik naar de lege kamer in mijn huisje. Dit moet het dan worden, de babykamer. Ik pak een kladblok en begin wat te schetsen. Al snel heb ik in mijn hoofd hoe ik de babykamer wil. Het wiegje moet naast het raam, de kast met luiers moet naast de deur en de commode. Ik bedenk me opeens dat toen ik ging verhuizen, ik van mijn moeder videobanden en de afspeler mee heb gekregen.Ik ga naar de kamer waar ik alle dozen neer heb gezet die ik niet per direct nodig had en begin te zoeken.

Inmiddels zit ik al 2 uren lang naar filmpjes te kijken van toen ik klein was. Ik was echt zo'n kind dat niet stil kon zitten en altijd overal tussendoor praatte. Het is nu half 12 dus ik moet toch maar eens gaan slapen aangezien ik morgen kwart over 8 weer op moet. Ik zet de tv uit en ga naar de badkamer om mijn tanden te poetsen, make-up te verwijderen en mijn pyjama aan te trekken, en daarna kan ik eindelijk naar mijn bed, maar ver kom ik niet want ik voel een ongeloofelijke golf van misselijkheid opkomen die er voor zorgt dat ik me meteen omdraai en naar de wc sprint. Het zal de zwangerschap wel zijn. Nadat ik 10 minuten boven de wc heb gehangen, voel ik me al iets beter. ik spoel mijn mond nog even en ga dan doen wat ik 10 minuten geleden al wou doen, op bed.

*Is it too late now to say sorry* yes het is mijn wekker, ik sla hem uit en sta op, maar zodra ik sta voel ik mezelf heel duizelig en misselijk dus ga ik maar snel weer zitten en besluit mijn moeder even een sms te sturen met de vraag of ze me vandaag ziek wil melden.  Haii mam, ik voel me niet lekker, zwangerschap enzo. Zou je me ziek willen melden? Alvast bedankt X. Daarna app ik Kirsten nog even om te zeggen dat ik niet mee fiets vandaag.

Pov Viktor

Ik moet nog erg wennen aan het feit dat ik vader word van het kleine wonder in Danielle haar buik maar ik weet zeker dat we het samen aankunnen. Ik stap in mijn auto alvast richting training. Ik moet er vandaag wat eerder zijn want de trainer wil nog even met me praten. Als ik uitstap bij het trainingscomplex staat Frank al op mij te wachten. "Viktor, fijn dat je even wat eerder kon komen, loop maar mee." Zegt hij, ik doe wat hij zegt en loop achter hem aan. We gaan de kantine binnen waar we aan een tafeltje gaan zitten. "Ik wou even met je praten omdat ik vind dat je de laatste tijd niet 100% voluit traint, je kunt veel beter. Viktor is er wat aan de hand?" Ik slik even, kan ik het hem vertellen, als ik het hem niet vertel loop ik misschien het risico dat ik weet terug moet naar de beloftes. Ik knik "Ja dat klopt, Danielle kent u die?" Vraag ik "Ja vaag, ik weet dat jullie een relatie hebben maar verder ken ik haar niet, wat dan?" Ik slik een keer en besluit het dan toch maar te vertellen omdat ik anders het risico loop om terug te moeten naar de beloftes. "Ze is zwanger.... Van mij." En toen bleef het even stil. "Maar we zijn er allebei heel gelukkig mee, eerst wist ik niet of ik het wel aankon om vader te worden maar ik heb besloten om voor Danielle en de baby te gaan." Frank staat op en steekt zijn hand naar mij uit " Gefeliciteerd Viktor!" Een lach verschijnt op mijn gezicht "Dank u wel." Als we zijn uitgepraat lopen we naar het trainingsveld waar de meeste jongens ook al staan en niet veel later beginnen we met de training.