Hoofdstuk 33

139 5 0
                                    

pov Danielle

"Babe" hoor ik iemand zacht fluisteren. "Wakker worden". Iemand strijkt een verdwaald plukje achter mijn oor. Ik open mijn ogen en zie Viktor zijn hoofd boven mij zweven. Ik zucht even. "Ik wil niet dat je gaat". Ik doe mijn ogen weer dicht en hou de tranen in. Viktor slaat zijn armen om mij heen. Hij haalt zijn handen een paar keer door mijn haar. Hij zegt niks, maar geeft wel af en toe een kus in mijn haar. Ik hoef nu ook niks te horen. Ik wil alleen nog even bij hem zijn. Ik doezel weer een beetje weg. Als Viktor begint te praten, wordt ik weer wakker. "Rustig, voorzichtig Sammie". Ik voel een klein beestje tegen mij aan kruipen. Ik open mijn ogen en geef Sammie een aai over zijn kopje. "Sam en Kirsten komen eerder zodat we nog even naar de Starbucks kunnen". Ik glimlach naar hem. We staan op uit bed en ik loop naar de kast in mijn pyjama. Bij de kast voel ik twee armen om mij heen. "Laat mij iets voor je kiezen" "Kies wat je wilt" zeg ik terug. Viktor kijkt even naar de kast, daarna draait hij zich weer terug naar mij. "Ik kies liever voor jou". Hij drukt zijn lippen op de mijne en we lopen een klein stukje naar achter. Mijn rug raakt de kast deur en mijn handen gaan naar de nek van Viktor. Viktor begint allemaal kleine kusjes te geven op mijn wang richting mijn nek. Op een speciaal plekje geeft hij allemaal kusjes en begint hij een beetje te zuigen. Na een tijdje kijkt hij mij in de ogen. Daarna weer na mijn nek. "Kijk, de aankomende dagen zal je regelmatig aan mij denken als je in de spiegel kijkt" lacht Viktor zacht. Ik trek mij uit zijn handen en loop naar de badkamer. Als ik daar in de spiegel kijk, snap ik wat hij bedoelt. In mijn nek is een rode plek te vinden, een plek die er voorlopig duidelijk blijft zitten. Een zuigzoen. Ik glimlach er toch om en Viktor komt achter mij staan. "Hij staat je prachtig" "Weet ik" zeg ik. Ik hou mijn hand onder mijn kin. Sarcasme on point wel. Viktor lacht er even om en trek mij terug naar de slaapkamer. Op bed liggen een aantal kleren. "Kijk, deze kleren zijn voor jou". Ik zie een spijkerbroek en een trui liggen. Die spijkerbroek herken ik wel, die is van mij. Die trui verken ik ook wel, maar die is van Viktor. Als ik naar de kleren van Viktor kijk, zijn ze hetzelfde. Ook een spijkerbroek en dezelfde trui. "Ik had twee dezelfde truien vandaar" "Wat zijn we dan toch weer een fantastisch team samen" "Daarom". We geven elkaar weer een high five en dan gaan we ons snel omkleden. Ik doe de kleren aan en mijn haar in een paardenstaart. De kettinkjes haal ik onder de trui vandaan. Ik hou ik gewoon om. Altijd. Nog een beetje make up en dan ben ik klaar. Ik loop naar de gang en pak mijn witte all stars. Als ik de woonkamer in kom, is Viktor even met Sammie aan het spelen. Ik kijk op mijn mobiel en zie dat het 5 uur 's ochtends is. Over een kwartier komen Sam en Kirsten. Ik kom naast Viktor op de bank zitten en leg mijn hoofd op zijn schouder. Viktor vlecht zijn vingers met die van mij en samen kijken wij toe hoe Sammie achter zijn eigen staart aan rent. Ik voel mij opnieuw weer heel misselijk en vermoeid, maar ik trek mij er niks van aan. Ik moet er niet over gaan zeuren als Viktor over een paar uurtjes weg gaat. Al snel horen we de bel. We lopen naar de deur en Viktor doet hem open. Sam en Kirsten staan daar al. Ik geef ze allebei een knuffel. Als ik de deur van de woonkamer open doe, rent Sammie gelijk naar Kirsten toe. Naawh hoe lief. Daarna rent hij naar Sam, en Sam tilt hem op. Viktor pakt zijn tas en kijkt nog even rond. Ik zal hier wel af en toe komen om wat planten water te geven, maar veel kom ik hier de komende dagen ook niet. Dan lopen wij naar buiten en sluit Viktor de deur goed af. We lopen naar de lift en stappen dan in de auto. Kirsten en Sam voorin, Viktor en ik achterin en de tassen en daar bovenop Sammie in de kofferbak. We beginnen met rijden naar de Starbucks. Niet dat ik daar veel behoefte aan heb. Ik voel mij misselijk en ik kan mijn aandacht er maar niet bij houden. Viktor pakt mijn hand en kijkt met mij mee naar buiten. Als we er zijn, stappen we uit en lopen we het cafe binnen. IK bestel een koffie en een muffin. Toch iets. Viktor en de rest bestellen ook wat en dan zoeken wij een tafel op. Iedereen is een beetje stil. Sam praat wat met Viktor en Kirsten kijkt mij medelevend aan en een beetje bezorgt. Na een half uurtje moeten we weer gaan, anders komen we te laat. We stappen weer in de auto. Ver rijden is het natuurlijk niet, maar Viktor moet er ruim op tijd zijn. Als we op Schiphol geparkeerd zijn, bekruipt een vreemd gevoel mij. Ik wil niet dat hij gaat. Maar toch stap ik uit. Viktor haalt zijn tas uit de auto en zet die op een kar. Hij pakt mijn hand vast en samen duwen we de kar vooruit. Sam en Kirsten lopen achter ons aan met Sammie. Eenmaal op de goede plaats, zien we al meerdere spelers staan. Viktor begroet ze allemaal en ik kijk wat rond met Kirsten en Sam. Er zijn alleen maar voetballers tot nu toe. Er komen wel steeds meer mensen en ook wat fans en andere vriendinnen van voetballers. Ik zat even wat weg te dromen en als ik dan weer naar Viktor kijk, zie ik hem praten met een of andere meid. Ze heeft lang blond haar en is echt niet lelijk. Viktor lacht naar haar en zij naar hem. Een jaloers gevoel komt in mij. Viktor kijkt even mij kant op en ik draai gelijk mijn rug naar hem. Ik weet niet waarom, maar het voelt niet fijn. Als ik voor mij kijk, zijn Sam en Kirsten ook aan het knuffelen en Sammie aan het aaien. Iedereen is nu met elkaar aan het knuffelen. Lekker dan. Tranen vullen mijn ogen. Ik zie een wc voor mij en loop er gauw naartoe. De tranen stromen al over mijn wangen. Net voordat ik de wc in kan, voel ik twee armen mij tegenhouden. Ze pakken mij vast en draaien mij om. "Heey" hoor ik Viktor zeggen. Als hij mijn gezicht ziet, verandert zijn mood gelijk en trekt hij mij in een knuffel. Hij aait over mijn rug en ik begin harder met huilen. Ik voel mij opeens enorm kut. Ik voel mij misselijk en kut. Om allemaal dingen tegelijk. Na een tijdje kijkt Viktor mij aan en droogt de tranen. "Wat is er?" "Ik ga je ongelofelijk missen" zeg ik maar. Het is niet gelogen, maar ook niet alles. Viktor kijkt mij even goed aan. "Ik jou ook verschrikkelijk, maar dat is niet alles. Dan, die vrouw van net was de dochter van Frank de Boer, mijn trainer. Er is niks tussen ons en je moet je daar ook geen zorgen om maken". Ik knik wat. Voor een deel maken deze woorden mij een beetje rustiger. "Ze is lelijk". Ik kijk Viktor geschrokken aan. "Ze is hartstikke knap" zeg ik tegen hem. "Nee" zegt hij opnieuw en glimlacht even. Hij pakt met beide handen mijn gezicht vast. "Ik ken maar een meisje die mooi is, en dat ben jij. Jij bent de enige voor mij". Na dat gene wat Viktor zei, drukte ik mijn lippen op de zijne. Ik sla mijn armen om hem heen. "Fischer, we moeten gaan" hoor ik iemand schreeuwen. We laten elkaar lippen los, en Viktor trekt mij tegen zich aan. "Ik ga je missen, babe, maar we gaan bellen en appen oke" "jaa! ik jou ook, zoveel! Maar jij kunt dit, laat ze maar eens zien wat je allemaal kan". Viktor grinnikt. En dan is het moment daar. Viktor loopt naar de rest en ze lopen richting de poortjes. Ik loop terug naar Sam en Kirsten. Kirsten slaat een arm om mij heen. Net wanneer Viktor het poortje door gaat, rent hij nog snel naar mij. Hij geeft een high five. Sam en Kirsten kijken hem raar aan, maar op mijn gezicht komt een grote glimlach. Viktor rent snel terug en laat zijn papieren controleren. Ja, we zijn een fantastisch team zeg ik in mijzelf. Als Viktor door de poortjes heen is, en iedereen onderweg is naar het vliegtuig, lopen wij terug naar de auto. Je kunt nu toch niets meer zien. Onderweg naar de auto, slaat Kirsten haar arm om mijn schouder. "Wij gaan zo veel afspreken en leuke dingen doen deze aankomende week". Ik lach een beetje, maar het is duidelijk een gemaakt lachje. "Ik ben er voor je" zegt ze nog even. En dan zijn we bij de auto. "Waar wil je heen?" vraagt Sam. "Gewoon m'n huisje zou fijn zijn" "is goed" krijg ik terug. Ik kijk wat naar buiten. Als we na een kwartiertje voor het gebouw staan, bedank ik Sam en Kirsten en stap uit. Als ze wegrijden, zwaai ik nog even. Ik loop daarna na binnen en ga naar de lift. Ik pak de sleutel en open mijn appartement. Eindelijk thuis. Ik loop gelijk naar mijn slaapkamer en trek een comfortabele broek aan. Daarna loop ik naar de keuken voor een kopje thee. My god, wat voel ik mij misselijk. Mijn telefoon gaat en ik neem op. "Heey lieverd,hoe gaat het?" "Hoi mam, het gaat wel" "Echt?" "Ja, voel me alleen heel moe en misselijk?" "Al een paar dagen?" "Heb je al weer je periode gehad?". Ik denk even na. Ik moest het deze week wel weer worden geloof ik. Maar ik ben het helemaal vergeten. "Waarom kon je niet hier eten vanavond?" stelt mijn moeder. "Is goed, dan kom in zomenteen die kant wel op" "Is goed lieverd, rond een uur of 2 vanmiddag?" "Is goed". Ik hang op en kijk op de klok. Oh, het is nog maar 11 uur. Laat ik maar even wat gaan schoon maken. Ik trek even wat andere kleren aan begint met stofzuigen. De dweil volgt. Als ik helemaal klaar ben, is het al 1 uur 's middags. Ik stap even snel onder de douche en trek de broek met trui weer aan. Ik maak mij verder even klaar en prop nog even snel een stukje brood nar binnen. Als ik dan helemaal klaar ben, pak ik mijn spullen en loop naar de fiets. "Heey meid, wat leuk jou weer een keer te zien". Mijn moeder begroet mij met een knuffel. Als ik de kamer in kom, kijk ik droog naar het doosje dat op de tafel ligt. "Maaaaaam, alsjeblieft" "Wat is er lieverd?" "Ik ben niet zwanger". Je kan het wel raden, er ligt een zwangerschapstest op de tafel. "Voor de zekerheid" "Ik ben niet zwanger" "Dan kun je dat bewijzen met deze test". Mijn moeder geeft het doosje en kijkt mij streng aan. "Wil je zelf niet weten wat er aan de hand is dan? Het is voor je eigen best wil" zegt ze er nog achteraan. Ik kijk even hopeloos naar het doosje. Ze heeft wel gelijk. "Hou je dan op?" vraag ik mijn moeder. "Ja" zegt ze. Ik pak met een zucht het doosje en loop naar de badkamer. "Weet je hoe het werkt?" "Jup" "Oke, succes lieverd. Ik ben aan de andere kant van de deur" zegt mijn moeder lief. Ik kijk nog een keer met een zucht naar de test een doe dan de dingen die ik moet doen volgens de beschrijving van de test. Zo, klaar. Nu alleen nog wachten op het resultaat. Na 2 minuten hoor ik het piepje. Het piepje dat gaat zeggen of ik wel of niet zwanger ben. Ik kijk naar het schermpje en moet nog een keer kijken. Mijn hart gaat sneller kloppen en ik krijg het plotseling heel warm. Shit...

The love gameWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu