hoofdstuk 42

101 5 0
                                    

pov Danielle

ik loop naar de keuken voor een kopje koffie en een ontbijtje, maar als ik bij de keuken aankom, voel ik mij te misselijk om ontbijt te eten. Ik leun tegen het aanrecht en zucht even. Ik zet de waterkoker aan. Toch maar wat thee. Als het water gekookt is, doe ik een theezakje erin en loop naar de bank. Maar even Netflixen. Ik open Netflix op de tv en kijk wat rond. Ik besluit maar eens nieuwe serie te starten. Terwijl ik de eerste aflevering opzet, krijg ik een berichtje van Kirsten binnen. Ze wenst me beterschap. Ik app haar terug en focus mij weer op de serie. Ik ga lekker languit op de bank liggen en leg mijn hand op mijn buik neer. Ik ben niet van plan de komende uren van dit plekje af te komen, behalve voor wat thee ofzo.

Zo gezegd, zo gedaan. Drie uren later lig ik nog steeds nutteloos op de bank. Ik ben minder misselijk, maar als ik nu op ga staan en iets verkeerds doe, zit ik weer bij de wc. Toch sta ik voorzichtig op. Ik heb nu wel een beetje genoeg van die bank. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het 12:00 uur is. Ook zie ik een berichtje van Viktor. Ik open whatsapp en klik op het gesprek tussen Viktor en mij. Er verschijnt een foto waar het hele voetbalteam van Viktor opstaat. In het midden staat Viktor breed lachend. Hij houdt een klein Ajax shirtje omhoog met Fischer Jr. erop. Aahw dit is zo schattig! Ik lach breed en stuur ene berichtje terug. Wat ontzettend lief van het team! Hij moet het dus vanochtend vertelt hebben! Ik loop nog steeds glimlachend naar de keuken. Laat ik eens proberen iets gaan eten. Ik stop wat brood in de broodrooster. Zodra die klaar is, smeer ik er wat jam op en ga aan de eettafel zitten. Kirsten appt me opnieuw, ze vraagt of ze vanmiddag langs mag komen met Sammie en ik app haar met enthousiaste emojis terug. Sammie heb ik ook al lang niet meer gezien! Ik open Instagram daarna en like wat foto's. Na wat gescrold te hebben, kom ik dezelfde foto tegen die Viktor mij ook stuurde, Ajax heeft hem ook op hun Insta geplaatst. Ik kijk tussen de reacties. Zulke lieve reacties! Ook wel wat jaloerse reacties geloof ik van meisjes die fan van hem zijn, maar ik kan er alleen maar om lachen. Als ik verder kijk, zie ik dat Kirsten ook een nieuwe foto heeft geplaatst. Eentje met Sam, Sammie en haarzelf, wat schattig! Ik like hem en reageer even. Zo ga ik nog wel even door op Insta. Totdat ik een andere melding krijg. Snapchat van Vikk❤️. Ik open hem en moet even m'n best doen om niet m'n brood uit mijn mond te laten vallen van het lachen. Viktor heeft ook weer een nieuw effect uitgevonden. Het is de hamster waardoor je wangen wat op gaan zetten en als je je mond open doet, er koek kruimels uit komen. Het ziet er wel ontzettend schattig uit, maar ook ontzettend grappig. Ik stuur een snap terug met het honden effect. Ik leg daarna m'n bord even op het aanrecht. Eigenlijk wil ik vandaag nog wel even wat nuttigs doen. Ik besluit maar even naar buiten te gaan. Misschien kan ik wel even naar Kirsten lopen! dan hoeft zij niet naar mij te komen. Ik app haar dat ik haar kant wel even uitkom en trek mijn schoenen en jas aan. Ik doe m'n mobiel in mijn zak en loop naar buiten. Ik heb besloten door het park te gaan, het is lekker rustig, tot m'n mobiel gaat. "Met Danielle" "haai met Kirsten, ik heb een probleem, ben je al onderweg?" " Ja, wat is er dan?" " Nou, ik heb vandaag een nieuwe opdracht gekregen voor m'n stage en die moet ik eigenlijk nu even maken". Ik zie Kirsten door de telefoon heen al moeilijk kijken. "Ah joh, maakt niet uit! Je appt maar als het kan!" antwoord ik terug. "Vind je het niet erg dan?" "natuurlijk niet" en ik stel haar gerust, daarna zeggen we gedag en hang ik op. Dan maar weer terug naar huis. Als ik over de parkeerplaats loop voor m'n flat, zie ik een bekende auto. Ik loop wat sneller naar binnen en zie de liftdeuren net dicht gaan. Toch spring ik er nog in. "sorry" lach ik wat en kijk dan pas naar de persoon in de lift. "Sorry voor wat babe?" "heey babe" antwoord ik blij terug en sla m'n armen om Viktor heen. "Wat doe jij nou weer hier?" "mag ik, je prins op het witte paard, niet langs komen bij het kasteeltje?" en hij kijkt met een kinderlijk gezicht naar mij. "Al in de Disney mood m'n kleutertje?". Viktor moet even lachen. "altijd voor jou". Hij slaat zijn armen van achter om mij heen terwijl ik de sleutel in de deur duw. We stappen naar binnen. "Thee?" vraag ik hem. "Koffie, lekker" antwoordt hij terug. Ik rol even met mijn ogen en maak dan de koffie voor hem klaar en de thee voor mij. Ik zet het op de tafel neer en ga zelf naast Viktor op de bank zitten. Viktor geeft mij een plastic tasje en ik haal het Ajax shirtje van de foto eruit. Ik ga met m'n vingers over de letters en glimlach breed. "Dit is zo lief van ze!" "Is het ook! Ik wist niet dat de jongens is staat waren om iets lief te doen" en hij lacht er zelf om. "Maar ik zat te denken, waar wordt onze kleine kerel of kleine meid groot? Ik zou het heel leuk vinden om dan in een huis te gaan wonen dan zeg maar". Viktor brengt het heel voorzichtig en kijkt mij nieuwsgierig aan. "Je wilt samen wonen?" vraag ik heel relaxt. "Jaa" zegt Viktor onzeker. "DAT ZOU GEWELDIG ZIJN" roep ik hard en gooi mij armen om Viktor heen. Iets te enthousiast misschien. "rustig, rustig aan oke! Je telt nu voor twee. Dat is niet eerlijk tegenover mij" reageert Viktor. Ik kijk hem droog aan. "heb jij even pech, dat blijft nog wel even". Ik leg mijn handen even op mijn buik. "Jammer" hoor ik iemand droog terug antwoorden. Ik sla Viktor op z'n borst. "AUW DAN! waar was dat goed voor?!" "Dit was het perfecte momentje om te zeggen hoeveel je van mij houdt. Dan kon ik terug zeggen dat ik ontzettend veel van jou hou. Vervolgens kon je me gaan kussen en misschien wel meer, maar je hebt het verpest". Voor het extra effect sla ik mijn handen over elkaar. "Fijn dat je ontzettend veel van mij houdt" en Viktor zegt die woorden met een iets te grote grijns op z'n gezicht. "Fijn" zegt hij nog een keer tevreden voordat hij even kort z'n lippen op de mijne drukt. Ik wil ze er gelijk weer op drukken, maar Viktor houdt me tegen. "Ik hou ook van jou Dan, en weetje, er zijn zo 6 973 848 604 mensen op deze planeet. Een planeet die niet altijd heel zuinig is en niet echt milieu bewust maar...". Ik ben klaar met z'n gepraat waar waarschijnlijk geen einde aan komt, en druk opnieuw m'n lippen op de zijne. M'n vingers gaan door zijn haren en zijn armen gaan over mijn rug. Ik glimlach wat ondertussen. Meer heb ik toch niet nodig in m'n leven? Ik ga over van zoenen naar knuffel en pak Viktor stevig vast, wat hij ook bij mij doet. "Maar van die 6 973 848 604"  begint Viktor het einde van z'n verhaal nog te fluisteren in m'n oor. "kies ik nog steeds voor jou" "Je bent een zak" fluister ik terug. "Maar wel een lieve" fluister ik er gelijk achteraan. Viktor drukt als reactie zacht een kus in m'n nek. We blijven even zo zitten. Als we weer wat rechter op gaan zitten, voel ik weer dat het verkeerd is. Ik ren naar de wc en laat me voorover vallen. Bah, wat haat ik overgeven en die misselijkheid die weer terug is! Viktor komt achter mij staan en houdt m'n haar vast. Hij wrijft zacht over mijn rug. Ik veeg mijn mond af en spoel hem even met water. Als ik weer rechtop ga staan, zie ik in de spiegel dat ik heel bleek ben. Viktor zie ik ook bezorgd naar mij kijken in de spiegel. "Gaat alles goed" "jaja, gewoon misselijk. Hoort bij een zwangerschap" zeg ik zacht. Hij slaat zijn armen om mij heen. Z'n hand gaat zacht door m'n haar en de andere ligt op m'n rug. "Het kan dan wel bij een zwangerschap horen, kut voel je je wel, toch?". Ik knik en ik weet dat Viktor dat wel door gaat hebben. "Laten we douchen en de rest van de dag rustig aan doen". Ik knik opnieuw. Viktor duwt mij even op de rand van het bad en loopt richting de slaapkamer. Ik leg m'n hand op m'n buik. Ik voel me echt misselijk. Als Viktor terug komt, heeft hij een stapeltje kleren in z'n hand. Hij legt ook handdoeken neer. Als ik naar hem kijk, kijk hij mij aan. "wat is er?" vraagt hij heel normaal. "Niks" lach ik wat. Hij is blijkbaar van plan hier te blijven terwijl ik douche ofzo. "Kom babe". Viktor pakt m'n hand en trekt me voorzichtig omhoog. Nu begin ik het door te hebben. "Ah jij wilt samen douchen?" en ik heb een grijns op m'n gezicht. "Jah, ik had het net over het milieu he". Ik lach zachtjes. Ik kijk hem met een nog grotere grijns aan. "Het is beter om samen te douchen, dan verbruik je minder water" eindigt hij nonchalant. Ik begin te lachen. Slechtste reden ooit. Viktor kijkt mij nep kwetsend aan. "Maar dit keer accepteer ik het" zeg ik toch er achter aan. We stappen onder de douche. Ik vind het nog best een beetje awkward. Viktor doet de shampoo in m'n haar en wast m'n rug. Als ik mij om draai, vinden mijn ogen gelijk die van hem. Hij glimlacht zwak en ik ook. Dat hij dit hele avontuur met mij aandurft, vind ik zo knap van hem! Ik bedoel maar, hij maakt binnenkort z'n debuut in de eredivisie en dan besluit hij alsnog dit. Nu ik toch over het debuut na denk, misschien weet hij ook wanneer hij die maakt ongeveer. "Wanneer zou je je debuut kunnen maken bij Ajax 1?" "Moeilijk te zeggen, maar Frank zei dat 18 december een grote kans wordt voor mij. Kan niet beter" en hij lacht naar mij. "Zou prachtig verjaardagscadeau zijn" antwoord ik trots. Op mijn verjaardag...Ja dat zou super zijn!

The love gameWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu