Hoofdstuk 53

84 4 0
                                    

Pov Danielle

"Hoe laat is het?" "2 uur". Ik zucht zacht. Viktor en ik liggen al de hele dag op bed. We hadden lekker uitgeslapen en ontbeten op bed met koffie en crackers. Een perfect ochtendje. Vanochtend was ik nog even met Kirsten aan het appen. Die had vanmorgen het vliegtuig genomen naar Londen met Sam en als het goed is, zijn ze nu al een tijdje in Londen. Ik heb zelf ook zo veel zin in maandag. Maandagochtend nemen we het vliegtuig richting Parijs. Disneyland is coming! Ik kijk op van mijn telefoon, waar ik eigenlijk niet op keek want ik was aan het dromen, en kijk Vikk aan. "Zullen we anders even snel langs onze moeders gaan? Dan kunnen we daarna wel een leuk tentje opzoeken om wat te gaan eten". Viktor stemt mee in en staat op. Ik volg zijn voorbeeld en loop gelijk naar mijn kledingkast. Een nadeel aan mijn plan is dat ik nu wel mijn warme oversized trui uit moet doen. Toch doe ik het maar en mijn pyjamabroekje volgt al snel. Ik ruil ze in voor een leuke rode jumpsuit en loop richting de badkamer. Viktor is er net klaar, dus kan ik erbij. Wat timen we sommige dingen toch goed...haha. Ik zet mijn stijltang aan en begin aan mijn make up. Gewoon een laagje zodat het een natural look wordt. Ik ga met de stijltang door mijn haar en al snel ben ik daar mee klaar. Ik loop nog even snel naar de slaapkamer en pak een leuk tasje met een paar schoenen. Tevreden kijk ik in de spiegel en loop naar de woonkamer. "Klaar?" " yeeees" antwoord ik hem. Hij knikt en staat dan op. In de gang doe ik nog even snel een laatste check in de spiegel en pak een jasje. "Weet je, ik begin het te zien". Ik kijk Viktor verbaasd aan. "Waar heb jij het over?" vraag ik hem met een grijns. "Die kleine, je krijgt een beginnend buikje". Nu is het Viktors buurt om mij met een grijns aan te kijken. Ik kijk snel in de spiegel. Nu Viktor het zo zegt, zie ik het ook een beetje. Hij komt achter mij staan en kijkt mij lachend aan terwijl hij zijn armen om mij heen gooit. "Maar ik vind het wel sexy. Je kan het hebben" en zijn grijns wordt nog groter. Ik kijk hem droog aan. "Ik weet niet wat jij denkt, maar dit is alles behalve sexy". Viktor begint hard te lachen maar ik kan er niet om lachen. "Het is alles behalve sexy. Ik moet nieuwe kleren halen omdat ik een grotere maat nodig heb, Ik ga straks moeite hebben met bewegen". Ik loop mopperend naar de deur en loop naar buiten. Viktor, die nog steeds lacht, komt mij achterna en sluit de deur. Op weg naar de auto ga ik door met mijn gemopper. "Ik krijg straks buien waarin ik alleen chocolade kan handlen, ik kan straks niet eens uit mijn bed komen misschien omdat ik een enorme oempaloempa ga worden en dan ga jij mij uitlachen". Ik kijk Viktor sarcastisch aan en stap dan in de auto waar we ondertussen zijn aangekomen. "Schat, je gaat geen oempaloempa worden" lacht Viktor mij uit. Ik trek mijn wenkbrauwen op en schud mijn hoofd. "Watch me" is mijn enige reactie erop. Viktor begint nog harder te lachen en doordat die jongen zo'n aanstekelijke lach heeft, begin ik toch ook te lachen. We gaan nog even lachend door met onze discussie terwijl Viktor de auto start en richting zijn moeder rijdt.

"Dag mam". Ik zwaai naar mijn moeder en sluit de deur. "Oke, waar gaan we heen?". Ik kijk naar achteren waar het zusje van Viktor zit. Ze haalt haar schouders op en ik kijk Viktor aan. Tegelijk schreeuwen we 'MC DONALDS'. Else schudt haar hoofd vanaf de achterbank. "Kleuters" zucht ze. Ik glimlach en geef haar een knipoog. Ik zie dat ze haar oortjes inplugt en muziek opzoekt. "Else, doe even gezellig" zegt Viktor. "Laat haar" zeg ik tegen hem en leg mijn hand om de zijne. Ik glimlach naar hem en kijk naar buiten. "Ik zou hetzelfde gedaan hebben hoor. Lekker afsluiten van twee te kleffe mensen" lach ik naar Vikk. Ik hoor een grinnik geluidje. "Oke, je hebt daarin wel gelijk. Maar dat wordt straks nog wat. Moeten wij een kind samen gaan opvoeden over een paar maanden. Ik heb nu al medelijden met die kleine" en Viktor verplaatst zijn hand naar mijn buik. Niet dat dat heel lang duurt, want ik sla de hand weg en kijk Viktor beledigt aan. "Jij pannenkoek. Toevallig kunnen wij dit, oke" grijns ik naar hem. "We zullen zien" krijg ik als reactie terug. "Maar eerst moeten we dat kind op de achterbank maar even manieren leren. Else, we zijn er". Viktor stapt snel uit de auto en rent naar binnen. Else, die het hele gesprek gemist heeft, kijkt mij nieuwsgierig aan terwijl ik met een speelse blik naar Viktor kijk, die het gebouw inrent. Wat een sukkel. Terwijl we uitstappen, leg ik het Else snel uit wat er net gebeurt is. "Maar niks laten merken, we pakken hem later wel terug van die opmerking als hij het niet verwacht, oke?" knipoog ik naar haar. "Goed" knik ze tevreden. Ze pakt mijn hand vast en trek me richting de friettent. Een goed gevoel bekruipt mij. Ik ben blij dat ik zo goed kan opschieten met Vikk zijn zusje en het idee dat ik over een paar jaar zo loop met mijn eigen kind is gewoon magisch. Eenmaal binnen gekomen, zoek ik Viktor op. Hij staat al bij de balie. We lopen naar hem toe. "En wat willen de dames hebben?" vraagt Viktor wanneer we bij hem komen staan. "Een happy meal, maar ik ga alvast een tafel zoeken". Else maakt al aanstalte om een tafeltje te gaan zoeken, als Viktor haar tegen houdt. "Nee nee, Danielle gaat wel met je mee" "Waarom?" is haar reactie. Oh no, ik voel een discussie opkomen..."Omdat jij niet alleen hier hoeft rond te lopen. Het is hartstikke druk en je weet nooit wat voor mensen hier zijn" "Maar ik ben oud genoeg". Langzaam zie ik dat ze allebei geïrriteerde worden. "Else, luister gewoon" zeg Viktor nu fel. "Nee" antwoordt Else nog feller. "Jongens, ik bestel en jullie gaan een tafeltje zoeken" probeer ik ze te sussen, maar veel helpt het niet. "Nee" krijg ik terug, van beide. "Prima" is het enige wat ik zeg. Ik loop richting de uitgang. IK ga niet tussen die twee staan met hun discussie. Ik loop naar de auto en stap in.

Pov Kirsten

Ik open de gordijnen, "wauw kijk nou, ons uitzicht." Zeg ik terwijl ik me omdraai naar Sam die bezig is het bed op te maken. Ik loop naar hem toe en trek hem aan zijn arm ''Toe nouuuu je moet het even zien.'' Zeg ik terwijl ik hem richting het raam sleur. Als hij het ziet opent zijn mond, ''Ik zei het je toch.'' Zeg ik zelfverzekerd en loop weg, op weg naar het bed om hem verder op te maken. ''Zullen we alles in de buurt even verkennen?'' Vraagt Sam als we alles klaar hebben gemaakt. Ik knik en loop naar mijn jas maar als ik die aan wil doen begint het buiten te plenzen. Ik kijk naar Sam, ''Hebben wij weer hoor.'' Zegt hij. ''Dan maar een filmpje kijken op mijn laptop?'' Stel ik voor. Sam knikt en ik start mijn laptop op.

pov Danielle

"Hier". Viktor geeft mij een papieren zak met de MC er groot op. Else stapt, net als Viktor, in de auto. "Sorry" zegt Vikk terwijl hij mij schuldig aankijkt. "Oh, je hoeft geen sorry tegen mij te zeggen. Als het tussen jullie maar goed gaat weer" en ik wijs richting hem en het meisje achterin op de achterbank. "Dat zit goed hoor" hoor ik een stemmetje van achter komen. "Net zoals altijd, he". Viktor kijkt naar achteren en Else knikt. "Nou, dat is fijn. Kan ik met een gerust hart eten" grinnik ik. Ik frummel wat aan de zak, en zodra de zak open is, wordt de auto gevuld met de Mc Donalds geur. "Ik had voor jou een wrap en patatjes". Ik knik en haal mijn eten eruit. Ik geef de zak aan Viktor die de rest eruit haalt. Else heeft haar Happy meal al op schoot. "eetse" zeg ik nog voordat ik een frietje in mijn mond prop.

"Doei lieverd". Ik geef Else nog een kus op het voorhoofd. Ze rent dan naar de voordeur waar haar moeder al staat. We zwaaien nog even en dan rijdt Viktor de straat uit. Na het eten, in de auto, hebben we Else weer thuis gebracht en nu zijn we onderweg naar Viktors appartement. Hij moet even wat kleren halen voor morgen. De begrafenis. Bij mij heeft hij wel kleren, maar niet voor zo'n gelegenheid. Eenmaal aangekomen gaan we naar binnen. In het appartement plof ik op de bank. Vikk loopt naar de slaapkamer en begint te rommelen. Ik start Netflix op en zoek een leuke film op. Een film waar ik niet te veel bij na hoef te denken, want ik ben best moe. Al snel heb ik er één gevonden en zak onderuit. Na een tijdje komt Viktor de kamer binnen. In een pak. En damn. Oh my gosh. Hij ziet er zo goed uit. Mijn mond valt open en ik kijk Viktor met hartjesogen aan. "kan dit voor morgen? Of toch iets anders?". Viktor kijkt mij onzeker aan. Het is een zwart pak met een witte blouse eronder, en heb ik al gezegt dat het hem goddelijk staat?! "Misschien kan je beter iets anders aandoen". Ik kijk Viktor zo serieus mogelijk aan. Ik zie hem nog een keer naar zijn kleren kijken. "Te aantrekkelijk" piep ik dan met een hoog stemmetje en kijk hem met een grijns aan. Hij zucht even en kijkt mij dan aan. "Dan, serieus. Kan het of kan het niet?" "Je moet niet zo moeilijk zijn" kijk ik hem moeilijk aan. Ik sta, met wat moeite, overeind en loop naar hem toe. "Je ziet er echt goed uit. Dit kan heel goed voor morgen. Maak je geen zorgen, want er moet maar een hier zorgen maken. En dan ben ik toch echt". Nu is het Viktors beurt om moeilijk te kijken. "Hoezo dat?" "Nou, ik moet nog bedenken wat ik morgen aan moet doen. Dat is een hele klus hoor" zeg ik eigenwijs. Vikk draait met zijn ogen en kijkt mij dan met een zucht aan. "Vrouwen".

The love gameWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu