The love game

Hoofdstuk 7

Pov Kirsten
Het is eindelijk weekend. Ik heb de afgelopen dagen alleen maar berichtjes van Sam gekregen. Ik heb dit weekend toch maar met hem afgesproken. Als het zaterdag 14:30 uur is stap ik maar op mijn fiets onderweg naar het park waar Sam en ik hebben afgesproken. Als ik aankom, staat hij er al. Heel overdreven vrolijk zwaait hij naar mij, blijkbaar is hij blij om mij te zien. Ik zet mijn fiets tegen een boom. Sam komt op mij af rennen en geeft me een knuffel. Een beetje afstandelijk knuffel ik terug, hij heeft natuurlijk nog steeds een relatie met Tea. "Ik heb iets heel leuks bedacht om te gaan doen" zegt Sam. Nu word ik toch eigenlijk wel nieuwschierig "wat dan?" " we gaan picknicken en foto's maken." Aahw dat is zo romantisch , nee Kirsten, zet het uit he hoofd. Hij heeft Tea.  We lopen door het park en zoeken een plekje tussen alle verliefde stelletjes die aan het picknicken zijn. Sam vouwt zijn rood met witte kleedje uit en pakt zijn camera erbij. " laten we eerst gaan picknicken en dan een fotoshoot."  Zegt hij. Hij heeft van alles meegenomen van broodjes tot wijn (wat ik eigenlijk niet mag aangezien ik 17 ben maar don't care). We genieten van onze picknick en gaan daarna verder het park in om foto's te maken. Sam bedenkt allemaal poses voor mij. Dan komt hij met het idee om samen een foto te maken. Hij zet zijn camera op de timer en komt achter me staan en slaat zijn armen om mijn heupen heen, zo lief.

pov Danielle
Eindelijk weekend! Wat voor mij betekend om zaterdag lekker uit te slapen. "DAN, ER IS HIER IEMAND VOOR JE BIJ DE DEUR". Oh nee. "MAM, WAAROM MAAK JE MIJ NU WAKKER?" "ER IS IEMAND BIJ DE DEUR VOOR JE". Wie durft mijn wakker te maken, op zaterdag om. Oh wacht, hoe laat is het? Ik pak slaperig mijn mobiel 8 uur 's ochtends?! My god. Denk maar niet dat ik voor die gene mijn bed uit ga. En dat hoeft ook niet blijkbaar want mam, ik hoor je wel. "Ga maar naar boven anders, eerste deur links" "oké is goed, bedankt mevrouw" "je mag mijn wel Janneke noemen hoor". Wauw. Er is iemand om 8 uur voor mij, die mijn moeder niet kent, aan de stem te horen is het een jongen en hij komt nu naar mij toe. Zo veel om te gaan stressen. Maar dat doe ik niet. Ik val weer in slaap. Geweldig Dan.

"Heey, wakker worden". Iemand fluistert wat in mijn oor en naast me gaat iemand zitten. Ik knipper met m'n ogen als ik ze open doen. Wow. Wie heeft de gordijnen open gedaan?! En dan herinner ik me de afgelopen minuten weer. Ik open mijn ogen en ja hoor. Een blonde kuif, stralende ogen en een fantastische glimlach. Nee nee nee nee. "Viktor, wat doe jij nou hier? omg mijn haar?!" "Jij ook goeiemorgen babe" hij geeft mij een knuffel. "Je haar zit prachtig hoor en ik kwam je ophalen. Samen ontbijten" "en dat kon je niet gister aankondigen?" "Nee". Ondanks alles moet ik toch lachen. Dit is echt heel lief. "Oké oké. Jij gaat naar beneden. Ik maak me klaar en dan kan je mij meenemen waar je dan ook maar wou gaan ontbijten" "deal". Hij knipoogt nog even en dan gaat hij toch naar beneden. Ik had nog even de tijd nodig om opnieuw de laatste paar minuten tot me door te laten dringen, en dan sta ik al snel voor mijn kast. Jeans, shirtje en lang vest dit keer. Wat make up. Haar borstelen. Tanden poetsen. En done. Ik loop opnieuw naar mijn kast en pak mijn Adidas schoenen en kijk nog even in spiegel. Voor een paar minuten, is de outfit goed uitgekozen. Al zeg ik het zelf. Ik loop naar beneden en kijk rond in de kamer. Mijn moeder staat in de keuken terwijl Viktor en m'n broertje in gesprek zijn met elkaar. Wat zijn ze toch schattig. "Schat, waarom grijns je zo". Dankje mam. Lekker awkward dit. Viktor staat op en loopt naar mij toe. "Klaar om te gaan?" "Absoluut. Ik zie je straks mam". We lopen naar buiten en stappen beide in de auto op weg naar het centrum.

"Heel erg bedankt voor heg ontbijt. Het was echt heel leuk. Maar de volgende keer betaal ik". Ik wijs dreigend met mijn vinger op zijn borst. "Dat zien we nog wel". Aaahw die fantastische glimlach. "Maar we kunnen misschien nog wat lopen? Misschien kunnen we door het park gaan?". Ik glimlach wat dom en knik. "Gezellig, leuk". We lopen richting het park. Ik voel iemand mijn hand pakken. Wauw. Als je mij een paar maanden had gezegd dat ik met mijn crush hand in hand door het park liep, had ik je uit gelachen. Maar nu, mijn dag kan niet kapot. "Heey, is dat niet jouw vriendin?" "Uhm, wat zei je?". Dromen is mijn ding. "Is dat niet jouw vriendin, Kirsten toch?". Hij wijst naar een jongen en een meisje in de verte. Ik kijk eens goed naar de twee personen. En ik herken haar! Maar wie is die jongen? Wacht eens even, is dat niet Sam? "Ja, dat is Kirsten. Maar is die jongen bij haar niet jouw vriend, Sam?". Ik zie hem nog eens goed kijken en dan knikt hij. "Ja, dat is Sam. Hebben ze een date?" "Een date? En tea dan? Tea en Sam hadden toch een relatie?" "Nee, dat is uit. Wat was die Tea een ongelofelijke trut. En dat weet Sam nu ook eindelijk. Volgens mij wou die tea alleen een relatie met Sam voor het geld". Ik begin te glimlachen. Ik kan niet wachten om dit aan Kirsten te vertellen. Maar voor nu laat ik hen hun gang gaan. "Kom, we lopen via de vijver naar het bos. Gaan we daar lopen. Ik wil ze niet storen, ze zijn cute samen". Ik zie Viktor grijnzen. "Helemaal mee eens, kom". We lopen verder naar het bos. Ik kan niet wachten om met Kirsten te praten.