The love game

Hoofdstuk 24

Pov Kirsten

Ik bestel pancakes en Sam besteld een tosti. Als we ons ontbijt ophebben gaan we naar het strand als we het strand op komen is het echt druk, naja ook wel logisch want het is lekker weer. Ik zucht en het valt Sam op " wat is er bae." " ik wil ook zo graag zwemmen maar helaas." Sam kijkt mij nadenkend aan " ik heb wel een idee, dus laten we je bikini halen en mijn zwembroek." Ik heb geen eens tijd om antwoord te geven want Sam duwt me al van het strand af. Als we bij mij thuis zijn geef ik Sam de huissleutel, " waar ligt je bikini? Dan haal ik hem even voor je op." " boven in de kast, hij is zwart." Sam heeft hem al vrij snel gevonden, " en nu door naar mijn huis." Gelukkig woont Sam hier niet erg ver vandaan dus zijn we in een kwartiertje bij zijn huis. " Als jij je alvast even omkleed maak ik de auto even gereed voor vetrek en kleed ik me meteen ook even om." Ik doe wat Sam zegt en 5 minuten later is Sam ook klaar. " die rolstoel laten we hier! Ik til je de auto in en uit." Als Sam me in de auto tilt zie ik op het dak een surfboard liggen voordat ik nog iets kan zeggen is Sam me al voor "geen vragen stellen, je ziet het vanzelf." Ik was al nieuwsgierig maar nu nog meer. We rijden naar het strand en Sam zet me in het zand neer. "Kijk ik had het zo bedacht, jij gaat op het surfboard zitten en dan houd ik je vast, zo kan je toch nog het water in." " aahw dat is echt super lief! Maar hoe kom je aan dit surfboard?!" " Nou mijn broer hield er altijd van om chicks te versieren en hij dacht dat meiden wel van surfdudes hielden maar toen hij er geen meid mee scoorde dumpte hij zijn board bij mij." Ik moet lachen, wat een verhaal. Ik kruip op het surfboard en Sam pakt het touwtje vast en trekt me mee het water in. Als er in het water zijn doet Sam echt heel voorzichtig zo lief! " ik vind het echt super lief, dat je hier tijd voor vrijmaakt. " zeg ik genietend. " tuurlijk, ik vind het leuk om jou zo vrolijk te zien." Antwoord Sam. Na nog even gedobberd te hebben helpt Sam me weer uit het water. " wat dacht je van een ijsje?" Vraagt Sam, ik knik als een over enthousiast klein kind. Even later komt Sam terug met 2 ijsjes als we de ijsjes op hebben zegt Sam " we moeten maar weer eens naar huis, anders word het misschien weer teveel voor jou." We rijden meteen door naar mijn huis maar er is nog niemand thuis. " Ik zet wel een bad voor je aan en dan ga ik beneden even tv kijken." Als ik uit bad kom trek ik mijn onesie aan en ga tegen Sam aanhangen, " bedankt voor vandaag ik vond het echt leuk!" Om 17:00 uur komt mijn moeder thuis. " hee hoe komt jullie haar zo nat, wat hebben jullie gedaan?" Zegt ze met een sneaky lach. Ik vertel haar het hele verhaal en ze is echt blij voor me. " wat lief van jou Sam, wil je blijven eten? We eten pizza." Vraagt ze. "Ja, lekker bedankt." Antwoord Sam. Na net eten gaan we met zijn 3en nog even een spel spelen, daarna moet Sam echt gaan want hij moet morgen weer vroeg trainen. " nogmaals bedankt voor vandaag." Zeg ik voor de zoveelste keer, " geen probleem, als ik weer tijd heb laat ik het je weten!" Zegt Sam en geeft me een kus, ik zwaai hem nog even uit en besluit daarna ook maar te gaan slapen, ik ben echt moe door vandaag. Om 9 uur gaat mijn wekker weer, vandaag heb ik voor het eerst fysiotherapie ik ben echt benieuwd, ik heb geen idee wat ik ervan moet verwachten. Mijn moeder en ik hebben gister al kleren klaargelegd, een trainingsbroek met een simpel roze shirtje. Ik roep mijn moeder zodat zij mij kan helpen met naar beneden gaan, ''ben je er klaar voor?'' vraagt ze ik antwoord heel enthousiast ''ja eigenlijk wel, maar ik weet niet echt goed wat ik ervan moet verwachten.'' We ontbijten samen en dan is het zover we gaan naar de fysio. ''hallo, ben jij Kirsten?'' vraagt een vrouw van ongeveer 25 gok ik. ''Ja dat ben ik.'' en ik schud haar de hand. ''Ik ben Melanie van Doorn, ga je met me mee?'' vraagt ze en mijn moeder rolt me naar de behandel kamer. Ze bekijkt mijn knie even en doet er wat kleine testjes mee, ''het ziet er wel goed uit, het is natuurlijk nog vrij pijnlijk maar ik denk dat we de rolstoel weg kunnen doen en krukken kunnen proberen.'' Ik kijk mijn moeder aan ik heb het gevoel dat ik ieder moment in huilen uit kan barsten eindelijk van die rolstoel af! Mijn moeder en Melanie bespreken waar we de krukken weg kunnen halen en daarna plannen we een vervolg afspraak in. We gaan naar de zorgwinkel waar we de krukken kunnen lenen. Als alles is geregeld worden ze nog op hoogte gezet en dan kan het gevecht met de krukken beginnen. ''Ik kan dit echt niet.'' zeg ik lachend tegen mijn moeder, de medewerker van de winkel heeft het blijkbaar gehoord ''gewoon blijven proberen, het lukt vanzelf wel, dat is bij iedereen in het begin zo.'' Ik probeer het nog wat en inderdaad ze had gelijk het gaat steeds iets beter. Als we weer thuis zijn bel ik mijn vader op om het goede nieuws te vertellen, hij zit 2 jaar in het buitenland voor zijn werk maar krijgt alles wat hier gebeurd wel mee. Als ik klaar ben met bellen naar mijn vader app ik nog even in de groepsapp van Sam,Viktor,Danielle en mij: Hee guys goed nieuws ik loop nu op krukken en ben dus verlost van mijn grote vriend de rolstoel. Vrijsnel krijg ik een privé bericht van Sam dat we het snel gaan vieren samen.

pov Danielle

Vandaag heb ik niet zo veel gedaan. Vanochtend ging ik weer naar mijn eigen huisje en heb daar wat huiswerk gemaakt. Verder heb ik niet veel bijzonders gedaan. Wel heb ik nog even gekeken naar sportscholen in de buurt. Ik wil heel graag weer m'n conditie wat verbeteren. Ik had een leuke sportschool gezien, en hij is vlakbij. Dus ik denk dat ik daar morgen even langs ga. Ik ben mij nu aan heg klaar maken. Ik heb vanavond dienst in het cafeetje. Dit is eigenlijk mijn eerste echte dag. Ik ben er al vaker geweest, maar dat was meer voor uitleg. Nu ga ik echt aan de slag. Ik doe mijn haar nog even in een staart en dan ben ik klaar. Ik sluit heg huis af en loop naar m'n fiets. Let's go.

Pfff wat een vermoeiende avond. Het is nu 2 uur 's nachts en ik ben eindelijk thuis. Het was erg gezellig, maar echt vermoeiend! Ik kleed mij even om en dan stap ik gelijk in bed. Ik app nog even met Viktor. Aankomende week ga ik hem waarschijnlijk weinig zien. Hij heeft veel training en ik heb het deze week druk met stage. Ik mis hem eigenlijk wel. Het is niet zo lang geleden dat ik hem heb gezien, maar de afgelopen tijd waren we veel bij elkaar omdat we het beide redelijk rustig hadden. Nu verandert dat dus, dat vind ik echt jammer. Ik begin te gapen en zeg tegen Viktor dat ik nu toch echt moet gaan slapen. Hoelang ik ook met hem wil appen, ik moet weer op tijd mijn bed uit. Ik zet m'n mobiel op stil en stel de wekker in. Als ik alles aan de kant heb gelegd, val ik ook wel snel in slaap.

De volgende ochtend gaat de wekker al weer op tijd. Ik sta uit bed en kleed mij alvast om. Ook doe ik mijn make up alvast en borstel ik mijn haar. Als ik klaar ben, pak ik mijn spullen bij elkaar en zie dat ik nog genoeg tijd heb. Dan maar even langs de Starbucks. Ik sluit m'n appartement af en loop naar m'n fiets. Op weg naar de Starbucks merk ik wel dat het weer wat slechter wordt. Het is bewolkt. Als ik bij de Starbucks ben, bestel ik wat en loop naar een tafeltje toe. Al snel brengt iemand mijn bestelling en begin ik met m'n ontbijt. Ondertussen beantwoordt ik nog wat appjes en scroll wat rond op Instagram. Na een tijdje begint dat ook te vervelen en stap ik maar weer op m'n fiets. Dan maar te vroeg op m'n stage. halverwege stopt mijn fiets opeens met fietsen. Ik trap wel, maar kom niks vooruit. Lekker dan, ligt de ketting er af. Ik besluit maar te gaan lopen. Nu heb ik wel genoeg tijd en voor de terug weg bel ik wel iemand. Na een half uurtje lopen, ben ik eindelijk bij mijn stage plek. Net op tijd. Ik loop het gebouw binnen. Op naar een lange stage dag.

Ik sta nu buiten te wachten op Viktor. M'n stage dag is voorbij en ik ben zo moe! Kinderen zijn leuk maar ook wel vermoeiend soms. Het duurt wel lang.
Ik zie nog Viktors auto niet. Na een tijdje besluit ik hem maar te bellen. "Met Viktor" wordt er op genomen. "heey met Dan, euhm waar blijf je?" "Hee my girl, ik ben er over 5 minuten" "oke, tot zo" "tot zo". Ik hang op en kijk weer voor me. Na 5 minuten zie ik nog geen auto, alleen een fietser. Hij komt wel mijn kant op, maar zou dat Viktor zijn? Ja dus. Ik zie het nu duidelijker. En ja, hij is echt op z'n fiets. Ik kijk hem raar aan als hij bij mij is. Mijn gezicht beantwoordt hij al snel. "Fietsen heb ik al lang niet meer gedaan". Ik lach er even om en dan spring ik achterop. Viktor begint met fietsen en het ziet er vast dom uit. Hij slingert namelijk alle kanten op en ik lig helemaal dubbel van het lachen. Zo blijven we even door fietsen, tot hij een te scherpe bocht maakt. Ik val achterover en Viktor voorover. Ik val op m'n ellebogen en voel een vervelende pijn scheut. Viktor is al snel bij mij en vraagt hoe het gaat. "jaa, nergens last van. Alleen m'n ellebogen. En jij? ergens last van?" "nope, maar kom eens". Viktor trekt mijn arm naar zich toe. "het bloedt wel" concludeert hij. "Ach joh, valt mee. Het was wel grappig" en ik begin opnieuw te lachen. Ook Viktor lacht nu mee. Hij stapt weer op de fiets en ik spring achterop. We rijden verder maar dit keer normaal.

Pov Kirsten

Ik begin het lopen met krukken steeds meer onder mijn knie te krijgen en ik voel me meteen een stuk minder afhankelijk van iedereen. Vandaag heeft Sam een uurtje tijd over dus komt hij hier heen en gaan we samen brunchen. Samen met mijn moeder maak ik de tafel helemaal klaar en zorg voor lekker eten. Als de deurbel gaat kruk ik naar de deur toe "hee krukkie." Zegt Sam, typisch een opmerking voor hem. "Kom verder dan kunnen we gaan eten aangezien je niet veel tijd hebt." Sam doet wat ik zeg en loopt naar binnen als hij de tafel ziet blijft hij even stil staan "Aaah lief dit had echt niet gehoeven." Zegt hij " jawel Sam, jij hebt altijd voor mij klaargestaan en nu bedank ik je met een lekkere brunch." Als Sam weer weg is is er nog heel veel eten over aangezien we niet veel tijd hadden, ik besluit mijn zusje even te roepen ze houd van eten dus laat dit vast niet voorbij gaan. " Demi kom je beneden? Er is nog wat van de brunch over." En binnen een paar seconden zit ze al beneden aan de tafel.