The love game

Hoofdstuk 44

pov Viktor

We waren nu al een paar uurtjes in de club. Kirsten en Sam waren ergens op de dansvloer te vinden. Dan en ik stonden langs de bar. We hadden uren samen gedanst, maar nu stonden we even langs de bar met een drankje naar mensen te kijken. Ik keek naar de dansende mensen, waaronder ook meiden,maar het deed mij vrij weinig. Danielle had al mijn aandacht. God, wat zag ze er goed uit. Ik staarde haar aan, en ik zag al snel dat ze dat wel doorhad. Er verscheen een grijns op haar gezicht. Opeens kwam daar een meisje aan gelopen, vanuit de dansende menigte. Ze kwam recht op ons af. Ze vroeg een drankje aan de barman en keek onze kant op. Nadat ze haar drankje kreeg, liep ze naar ons toe. Ze ging voor Danielle staan en begon met haar te praten. Ik hoorde er geen woord van door de muziek, maar ik zag wel dat Danielle amper wat zei. Het onbekende meisje kwam wel steeds dicht tegen Danielle aanstaan had ik al snel door. Ik wou net Dan wegtrekken, toen het meisje haar lippen op Danielle drukte. Wat is dit?! Danielle zou haar toch wel weg drukken? Of niet?! Maar Danielle deed niks en er kwam een golf van jaloezie in mij. Wat dacht Danielle wel niet?! Ik keek naar de twee voordat ik richting de uitgang liep. Tuurlijk, dit was een fantasie van vele mannen, maar niet van mij. Die jaloezie...Ik wil Danielle gewoon voor mijzelf.  Ik duw de buiten deur open en haal gelijk diep adem. Ik heb zo zin om iets kapot te slaan van woede, maar blijf toch rustig. Ik loop richting de auto, nog steeds woedend. Ik hoor wel voetstappen achter mij, maar het interesseert me vrij weinig. Totdat iemand mij probeert terug te trekken. Ik weet gelijk wie het is..."Wat denk je dat je mee bezig bent? Waarom hielp je mij niet?" schreeuwt Danielle woedend. Ik word nu nog kwader. "Waar ik mee bezig ben? Dat kan ik beter aan jou vragen. Je leek het wel aardig leuk te vinden" zeg ik woedend terug en haal gefrustreerd mijn hand door mijn haar. "Ik deed niks! Dat meisje drukte opeens haar lippen op de mijne! En als je bij mij bleef, had je gezien dat ik haar verdomme een bloedneus geslagen heb!". Danielle kijkt mij woedend maar ook hopeloos aan. Wauw, een bloedneus? Dat is echt gaaf! Ook al hoor ik dat niet te zeggen. "Je sloeg haar zo hard dat ze een bloedneus kreeg?" vraag ik ongelofelijk. "ja" zegt Dan nu zachter en kijkt naar haar voeten. "Dus je vond het niet leuk?" vraag ik zachter. "Nee, absoluut niet" zegt ze gelijk. "Ik wil maar door een iemand gezoend worden" zegt ze erachter aan terwijl haar wangen roze kleuren. Dat wilde ik horen. Onbewust glimlachte ik. Ik stap dichter naar Danielle en druk haar tegen de muur achter haar. Ik staarde in haar ogen en zag dezelfde verlangens die ik ook had. "M'n chick heeft wel lef om iemand een bloedneus te slaan" fluister ik grijnzend zacht. Ik druk mijn lippen op de hare voordat ze terug kan antwoorden. Met mijn handen pakte in haar gezicht vast. Ik voelde haar handen om mijn middel. Ik voel haar glimlachen. ik stop even kort, maar zorg dat onze hoofden dicht bij elkaar blijven. "Laten we gaan" fluister ik. Ik druk nog even kort mijn lippen op de hare en pak dan haar hand vast. Laten we mijn plan uitvoeren.

pov Kirsten

De muziek dreunt door mij heen. Ik ben kapot. Sam pakt mij hand vast en trekt mij dichter tegen hem aan. "Even naar de bar?" vraagt hij terwijl hij een 'Wat drinken' gebaar maakt. Ik knik en trek hem achter mij aan als ik naar de bar loop. "Wat wil je?" vraagt Sam wanneer hij naast mij staat. Ik beantwoord zijn vraag en kijk naar de mensen. Sam geeft mij een drankje en ik bedank hem. "Weet jij trouwens waar Danielle en Viktor zijn?" vraag ik aan Sam. Hij schudt met zijn hoofd. "Ik denk al naar huis, Danielle moet ook rustig aan doen". Ik knik. Dat is natuurlijk ook zo. Ik kijk hoe laat het is. Ondertussen is het al 3 uur 's nachts. "Zullen wij ook zo gaan anders? Dan bel ik Dan in de auto wel even". Ik krijg een ja terug en we drinken ons drankje nog even op, en gaan dan richting de uitgang. Buiten pakt Sam mijn hand vast en zo lopen we richting de auto. We stappen in de auto, en terwijl Sam begint te rijden, bel ik Danielle even. Hopelijk ligt ze nog niet te slapen, dat ik haar nu wakker maak. Maar dat is niet het geval. "Hee Kirs, is het nog een beetje gezellig daar?" "Jaa zeker". Ik kijk Sam glimlachend aan en pak zijn hand. "Mooi" hoor ik haar terug zeggen. Ik  hoor wat getoeter vanuit de telefoon. "Zitten jullie nu ook in de auto? Zijn jullie ook net weg gegaan?" "Nee, al veel eerder, maar Viktor wou nog ergens heen". Ik kijk Sam even vreemd aan. "Midden in de nacht?". Ik hoor Danielle aan de andere kant van de telefoon lachen. "Nou, succes er mee dan" lach ik ook beetje. We zeggen gedag en dan hang ik op. "Wat was er?" "Viktor moet nog ergens heen. Midden in de nacht". Om het idee alleen al begin ik te lachen. Sam kijkt ook even vreemd en lacht er ook om. "Ben benieuwd wat voor verhalen we morgen te horen krijgen. Viktor zwanger ofzo". Ik barst in lachen uit. "Dat was zo niet grappig eigenlijk" lach ik door en sla hem zacht op de schouder. Sam kijkt mij lachend aan. "Weet ik" zegt hij d'r nog achteraan.

pov Danielle

"Oke Vikk, we rijden nu al weet ik veel hoelang rond. Het is hier compleet donker, ik zie niks en jij doet zo mysterieus. Het is midden in de nacht, wat doen we?". We rijden ondertussen op een bospad. Ik heb geen flauw idee waar we zijn. "Je bent enorm ongeduldig" lacht Viktor naar mij. "Oh wat raar" probeer ik zo droog mogelijk te zeggen. Voor het effect kijk ik Viktor ook nog eens droog aan, maar het maakt hem alleen maar meer aan het lachen. Ik begin zelf ook weer te lachen. De hele weg hebben we al de grootste lol samen, maar ik vind het prima. Als ik Viktor zo happy maak, ben ik ook blij. Ik leun achterover tegen mij stoel en kijk naar buiten. Het is niet bewolkt dus je ziet mooi de sterren en de maan. Ik draai de radio wat harder en luister naar de muziek. Viktor legt zijn hand op mijn been en ik mijn hand op de zijne. Het ene liedje na het andere liedje komt voorbij. Ik neurie zacht mee. Alsof de het moment net niet perfect genoeg was, hoor ik Sky full of stars op de radio. Zacht begin ik mee te zingen. "Cause you're a sky cause you're a sky full of stars. I'm gonna give you my heart". Ik kijk uit het raam en zie de sterren schijnen. "Cause you're a sky cause you're a sky full of stars. Cause you light up the path" hoor ik naast mij. Ik kijk Viktor aan. Hij glimlacht naar mij en ik naar hem. Hij kijkt even snel naar voren en zet dan de auto stil. "Bestemming bereikt, babe" "Oeh". Ik stap enthousiast uit de auto. Net iets te enthousiast. Zonder ook maar te kijken waar ik in stap. En dat was in dit geval modder. "Aah nee, mijn schoenen" zeg ik dramatisch en kijk naar mijn witte schoenen, die nu niet meer zo wit zijn. "Waarom doe je dan ook witte schoenen aan?" vraagt Viktor en komt mijn kant opgelopen. "Omdat ik niet dacht dat we om half 4 in een soort van bos zouden staan in de middle of nowhere" en ga voor hem staan. Hij schuift wat haar achter mijn oor en kijkt mij aan. Langzaam komt hij steeds dichterbij. "Maar nu we hier toch zijn..." hij komt nog een stukje dichterbij. Mijn ademhaling word zwaarder. Wat doet deze jongen toch met mij? "Kunnen we onze tijd beter goed benutten" fluistert hij zijn zin af. En net wanneer ik denk dat hij mij gaat zoenen, pakt hij mijn hand en trek mij richting een zandpad. Mijn wangen worden vuurrood. Damn, goed gespeeld Viktor. Als ik hem aankijkt, staat er een enorme grijns op zijn gezicht. Hij wist gewoon dat ik zo zou reageren. Damn, opnieuw. We lopen verder over het pad. Het lijkt eindeloos te duren. Viktor laat mijn hand los en gaat achter mij lopen. Hij legt zijn ene hand over mijn ogen en de andere op mijn middel. "Nu kan ik niks meer zien" zeg ik zielig. Naja, ik probeer zielig te zijn, maar Viktor trekt zich er niks van aan. "Pech" zegt hij alleen maar. We lopen verder en ik zie dus niks. Wel voel ik dat we van het grindpad af zijn. Ik voel zand. "Vikk, waar zijn we?" vraag ik nu wel heel nieuwsgierig. "Nog heel even wachten. Wacht, ga even zitten, maar hou je ogen gesloten". Viktor helpt mij om te gaan zitten en aan mijn handen voel ik al gauw zand. Ik voel dat Viktor iets om mijn ogen heen knoopt. "Oke, sta maar op" "Euhm, wat is dit allemaal?". Ik wil net mijn handen naar mijn ogen brengen, als ik opeens opgetild wordt. Een klein gilletje verlaat mijn mond. "Oh my..Viktor wat ben je aan het doen?". Ik ben zo nieuwsgierig maar ook best bang nu. Ik sla mijn armen om Viktors hals en merk al gauw dat hij zijn shirt voor mijn ogen is geknoopt, omdat hij geen shirt meer draagt. Hij loopt ergens heen en als ik goed luister, hoor ik water. Water? Wacht neeeeee...."Oke, ja. Kijk maar" Ik pruts het shirt van mijn ogen en ja hoor. Viktor kijkt mij met een grijns aan. "Zal ik je anders los laten?". Ik kijk naar onderen. We staan op een strandje. Naja, in de zee. Het water staat tot Vikk zijn knieën en hij wil mij los laten. Nee, dat durft hij niet..."Nee, echt hoor. Waag het niet" probeer ik Viktor duidelijk te maken. Het enige antwoord dat ik terug krijg is een grijns, en dan voel ik geen armen meer om mij heen maar een paar seconden later het koude zeewater. "NEE! VIKTOR! Jij bent er geweest" schreeuw ik hard naar hem. Wel hard lachend stiekem. Viktor kijkt mij geamuseerd aan. Maar als hij door heeft dat ik hem ook het water in wil drukken, wil hij zich omdraaien. "Te laat". Ik druk Viktor zo hard mogelijk naar beneden. Met succes. Als hij weer boven water komt, Kijkt hij mij droog aan. Ik barst in lachen uit en Viktor al snel na mij. Ik ga voor hem staan en leg mijn armen om hem heen. "Dus dit was je plan?" "Nee" zegt hij kort. "Het was alleen maar een voorbereiding" "Voor wat?" vraag ik hem lacherig. "Mijn echte plan" lacht hij terug. Ik krijg niet eens de kans om te vragen wat het plan is, want voordat ik het weet, voel ik zijn lippen op de mijne. Na de zoen kijk ik hem aan. De wind gaat langs ons en maakt het nog kouder. "Heb je het koud?". Ik kijk Viktor droog aan. "Het is december, midden in de nacht, we staan in de zee en zijn helemaal nat. Wat denk je?" vraag ik Viktor ongeloofwaardig en een beetje lachend tegelijk aan. "Oke, oke. Ik heb kleren voor je mee genomen, kom maar mee".