The love game

hoofdstuk 26

Pov Kirsten

We hebben nog een aantal uren staan te kijken naar de mooie kleuren in de lucht, toen we het koud kregen zijn we uiteindelijk maar naar huis gegaan. Toen we thuis kwamen zijn we nog even tv gaan kijken en daarna zijn we gaan slapen.

Ik word wakker van kletterende geluiden uit de keuken dus besluit ik maar even op ontdekking uit te gaan, als ik de keuken in kom zie ik Sam die aan het koken is ''Goedemorgen babe, heb ik je wakker gemaakt?'' vraagt hij. ''Goedemorgen, ja eigenlijk wel maar het maakt niet uit.'' Als ik op de klok kijk zie ik dat het al 11:00 uur is, nu maakt het me dus nog minder uit. Sam heeft ontbijt gemaakt dat bestaat uit, een eitje, thee en fruit. Hij schuift een stoel naar achter ''Neemt u plaats mevrouw.'' Ik ga zitten en Sam gaat tegenover me zitten ''eetsmakelijk.''  zeggen we tegelijk waardoor we beide moeten lachen.

Als we ons ontbijt op hebben stelt Sam voor om naar de dierentuin te gaan, ik vind het wel een goed idee maar ik wil niet de hele dag met mijn krukken lopen ''anders gaan we nog even naar mijn huis om de rolstoel te halen?'' Sam knikt ''doen we.'' binnen 5 minuten zitten we in de auto naar mijn huis. Mijn moeder doet de deur open, ik geef haar een knuffel ''wij gaan naar de dierentuin dus komen we even de rolstoel halen.'' Ze knikt begrijpelijk en loopt naar de garage om de rolstoel te halen. ''Veel plezier vandaag, zie ik je zondag avond weer thuis, dan kun je maandag weer stage proberen.'' Ik knik dan gaan we weer naar de auto.

Als we voor de dierentuin staan is het eigenlijk minder druk dan we hadden verwacht, Sam loopt naar de kassa om de kaartjes te kopen en ik rol alvast naar de ingang .''laten we naar de apentuin gaan.'' zegt Sam. Ik kijk hem niet begrijpend aan, ''de apentuin?'' ''Weet je niet wat dat is?! Daar ging ik als klein jongetje altijd heen met mijn opa, daar kunnen de apen gewoon op je komen zitten.'' ''Het zal wel.'' Sam heeft er zin in want we racen met een rotgang door de dierentuin. Als we voor de zoveelste keer bijna tegen iemand aan zijn gebotst besluit ik er toch maar wat van te zeggen, ''Sam rustig aan, nog even en we racen iemand het ziekenhuis in.'' Hij luistert naar me en gaat wat slomer lopen. Als we de apentuin binnenkomen zijn we de enige, ik zie aan Sam dat hij geniet.  Tijdens het rondje door de apentuin springt er een klein doodshoofd aapje op mijn schoot,ik sla een kleine kreet. ''Stil blijven zitten, hij doet niks.'' zegt Sam, hij gaat op een klein afstandje van mij staan en maakt een foto ''aahw hij is echt heel leuk!''  zegt hij. We zijn tot 16:00 uur in de dierentuin gebleven, daarna zijn we naar het sushi restaurant gegaan en hebben we natuurlijk sushi gegeten. Als we weer richting het huis van Sam gaan, begin ik al wat te gapen. Ik ben wel erg moe. Als we er zijn, rijd Sam z'n auto de garage in en helpt mij om naar binnen te komen. We kijken nog even tv. Sam stelt voor om FIFA te spelen. "Dat snap ik niet" zeg ik en kijk hem sip aan. Hij start toch de PlayStation op en pakt twee controllers. Hij gaat op de bank zitten, gooit een controller aan de kant en trekt mij tussen z'n benen in. Ik leun met m'n rug tegen z'n buik aan en hij slaat z'n armen om mij heen. Wel zo dat hij de controller vast kan houden. "Kijk het is simpel". Hij legt het uit en geeft dan de controller aan mij. Ik pruts er wat mee, maar snap er nog steeds vrij weinig van. Sam begint wat te lachen en legt dan z'n handen op die van mij. Zo helpt hij mij met het besturen van de controller. Als ik het na een tijdje snap, pakt Sam de andere controller erbij en spelen we een wedstrijd tegen elkaar. Sam helpt mij ondertussen nog wat, maar ik snap het nu redelijk. Toch blijft Sam beter, en na 3 keer verloren te hebben, ben ik het zat. Ik leg de controller weg. "Ik stop" zeg ik. Sam lacht er maar wat om. "Kan je niet tegen je verlies?" "Nee" zeg ik maar lach toch even mee. Ik leun verder tegen Sam aan. Hij speelt nog wat wedstrijdjes. Ik gaap opnieuw. Ik stap tussen z'n benen vandaan en ga op de bank liggen. M'n hoofd leg ik op Sams benen. Ik ben echt moe. Ik probeer me te focussen op de tv, maar na een tijdje lukt dat ook niet meer. Ik knipper nog met m'n ogen, maar val dan uiteindelijk in slaap.

Ik voel naast mij wat bewegen, en ik knipper wat met m'n ogen. Als ik mijn ogen open doe, zie ik niks door al dat zonlicht. Ik doe ze opnieuw dicht. Zacht hoor ik iemand naast mij lachen. Ik doe opnieuw een poging en dit keer valt het zonlicht mee. Sam kijkt mij vermakelijk aan. "Wat lach je nou?" Vraag ik hem met m'n ochtend stem. Sam begint nu harder te lachen. "Je bent zo ongelofelijk cute als je wakker wordt" "zit je dan de hele tijd al naar mij te kijken?". Ik zie hem op z'n mobiel kijken en dan antwoordt hij. "Al een half uurtje ongeveer". Ik kijk hem met open mond aan. "Is mijn hoofd zo interssant dan?!" Zeg ik met als gevolg dat Sam nog harder gaat lachen. "Ja, ik zou uren naar je hoofd kunnen staren zo mooi". Hij geeft mij een kus op m'n voorhoofd. "Aahw, nu ben je wel weer erg lief".