The love game

Hoofdstuk 50

A/n hier dan hoofdstuk 50! We hadden al een hoofdstuk 50, maar die is verdwenen en heeft plaats gemaakt voor deze versie van hoofdstuk 50! Hopelijk vinden jullie het een leuk hoofdstuk en we willen alle lezers even bedanken voor het lezen natuurlijk! Op naar de volgende 50, als de verhaallijn dat toe laat natuurlijk! 😏😉💖

pov Danielle

"Goede morgen dames en heren. U bevindt zich op dit moment op Airport Amsterdam. Het is vandaag Dinsdag 17 december, half 3 en de hele dag zal het bewolkt zijn. Wij wensen u een prettige vlucht of een prettige reis naar huis". De stem die door de gangen galt, maakt mij niet veel vrolijker. Het liefst spring ik nu weer terug in het vliegtuig om alles te ontlopen. Maar dat kan natuurlijk niet. Ik trek mijn koffer achter mij aan. We moeten alleen nog de juiste weg vinden om naar de taxi's te gaan en dan naar huis. "Weet je waar we heen moeten?" vraag ik Viktor. Alle borden hier wijzen een kant op, maar niet de goede kant voor mijn gevoel. "Ja, we moeten daarheen". Viktor wijst een kant op en ik volg hem maar gewoon. Als we buiten staan en een rij vol taxi's zien, zucht ik even opgelucht. Gevonden. Het is een klein halfuurtje naar mijn appartement als het verkeer mee zit, dus ik lig over een uurtje in bed. Die gedachte doet mij gewoon goed. Ik ben namelijk zo moe. Door deze hele situatie ben ik moe, maar in het vliegtuig kon ik ook niet echt slapen. Er zat een jongetje achter mij en die trapte de hele tijd tegen mij rugleuning aan. Echt de hele tijd. Het jongetje was schattig maar z'n opvoeding waarschijnlijk niet. Man, je moet kinderen manieren leren. Stiekem kan ik niet wachten tot ik mijn kindje manieren kan leren, hoe gek dat ook klinkt. Vrijdag ben ik 3 maandjes, dus het schiet op! "Eeey, weirdo. Stap je nog in of blijf je daar staan?". Viktor heeft ondertussen al een taxi gevonden en de koffers in de achterbak gedaan, terwijl ik hier stond te dromen. Lekker bezig Danielle...Ik geef mezelf even een schouderklopje, in gedachten, en loop snel naar de taxi. Ik geef de taxichauffeur mijn adres en ga tegen de leuning zitten. Viktor kijkt mij met een grijns aan. "Waar zat jij nou over te dromen? Je stond daar ver in gedachten met een grijns op je gezicht". Mijn hoofd loopt een beetje rood aan. "Oh wacht". Viktor doet alsof hij diep aan het nadenken is. "Je grijnsde omdat je aan mij dacht. Nu snap ik het". Ik vorm een 'wauw' met mijn lippen en kijk hem droog aan. De taxichauffeur kijkt ook in zijn spiegel naar Viktor met een rare blik. Ik zie het en moet er even om lachen. "Te veel zelfvertrouwen, vriend" zeg ik tegen Viktor. "Vriendje" verbetert Viktor met een grijns. Ik schud even met mijn hoofd en kijk naar buiten. Op dit moment valt er echt geen normaal gesprek met die gast te voeren.

Als we bij mijn appartement aankomen, betaal ik de taxi snel en stap uit. Viktor heeft ondertussen de koffers al uit de achterbak gehaald, dus we kunnen gelijk doorlopen naar binnen. We nemen de lift en zijn zo al snel voor mijn voordeur. De koffers laten we in de gang staan, samen met de jassen. Ik loop gelijk naar de slaapkamer. Te moe om nog iets te doen. Ik doe mijn broek uit, gooi mijn trui ergens heen en ga gelijk onder de dekens liggen. Als ik net lekker lig, komt Viktor binnen. Hij kleed zich om en komt naast mij liggen. Hij trek mij naar zich toe. Oke, ik geef toe, nu lig ik pas echt lekker natuurlijk, en ik grijns een beetje in mezelf. Ik geef Vikk een kus en trek de dekens tot mijn neus. Het is nu best koud. Tot nu toe was het een zachte winter maar ik denk dat het nu wel echt kouder aan het worden is. Maar dat is niet iets om mij zorgen over te maken, gelukkig, en ik sluit mijn ogen. Een paar uurtjes slaap pakken en dan morgen naar het ziekenhuis.

Het is zo koud. Echt koud. En dat is ook het enige waar ik aan kan denken als ik wakker wordt. Waar is mijn deken? Ik open een oog en zie de deken op de grond liggen. Oops. Naast mij is Viktor weg. Er ligt wel een briefje op het nachtkastje. Ik pak eerst de deken op en wikkel mij tussen de deken. Dan het briefje maar even lezen. Heey babe, ben even gaan trainen. Toch nog even voorbereiden op morgen. Ik ben binnen 2 uurtjes weer terug! Love you X Vikk. Nahw wat een schatje. Ik leg het briefje terug en blijf nog even liggen. Zo ingewikkeld in de deken is wel lekker warm. Ik pak mijn mobiel en scrol even door Facebook, Twitter en als laatst Instagram. Ik volg nog steeds allemaal fanaccounts van Viktor, net zoals voordat wij onze relatie kregen en de zoveel andere dingen, en het is ontzettend grappig en lief dat ik dan foto's van ons twee tegen kom. Daar kon ik vroeger over dromen en nu leef ik gewoon in mijn droom. Mijn leven is een droom nu en dat klopt natuurlijk ook! Het lijkt alsof bijna alles mee zit. Met nadruk op bijna. Ik zucht even kort en stap dan toch maar uit bed om mij klaar te maken voor straks. Wat make up, een basic outfitje en een staart in mijn haar. In de keuken maak ik even een ontbijtje en wat thee. Laat ik vandaag maar eens gezond doen. Ik giet wat yoghurt in een kommetje en strooi er wat havermout en frambozen door. De thee schenk ik ook in en ik neem plaats aan de tafel. Ondertussen ga ik gewoon door met mijn morning social media check routine. Nu eens even kijken of er wat op snapchat te beleven valt. Ik bekijk wat verhalen en open de snaps die ik binnen heb gekregen. Ook een van Kirsten! Het is een foto van Sammie! Ik wil een terug sturen, met de hondenfilter natuurlijk, als ik opeens een stem hoor. "Normale mensen maken een selfie met hun mond dicht". Ik schrik mij kapot en kijk naar de deur waar die stem vandaan komt. "Maar gelukkig ben jij niet normaal, want dat maakt jou zo leuk". Viktor komt mijn kant op lopen en geeft mij een kus op mijn voorhoofd. "Ook goede morgen, jij". Ik geef hem een kus terug. "Lekker getraind?" "Ja, zeker". Ik wil een hap van mijn yoghurt nemen, als Viktor dat al doet. "eey, steel niet van mijn yoghurt, pak je eigen" en ik kijk hem nep boos aan. "Mijn shirt, is ons shirt geworden blijkbaar dus jouw yoghurt, is onze yoghurt geworden". Ik kijk Viktor, met zijn grote grijns, met open mond aan. "Oke, goed punt" probeer ik zo cool te zeggen. Viktor lacht er even om en loopt dan richting de badkamer. "Doe mij dan ook maar zo'n kommetje met yoghurt. Ik ben douchen". Ik neem nog een hap en sta dan op. Laat ik voor deze keer maar eens aardig zijn dan, en ik maak nog een kommetje met yoghurt, havermout en frambozen.