Bir kitabın ismi niye tüfek olsun ki?(Tamamlandı)
TÜR: Dram/Gizem
Yağmur can yakar mıydı hiç? Sanki biri yağmuru ateşe vermişti ve değdiği yeri yakıyordu.Yine "kendimsiz" kalmıştım işte, "kimsesizlikten" ziyade...
"Beni kaybetmekten korkman hoşuma g...
Bu bölüm sarikanarya7 için... (: Destekçim olduğun için teşekkür ederim... ((:
2016/Atlas Okyanusu
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ölüler ölemez ki..."
"Yoo hayır! Böyle gitmene izin veremem!"
Bizim sessiz kaptan bir açıklama bekliyor, görünmez bir şeyle konuştuğum için muhtemelen beni deli zannediyordu. Ama şu an açıklama yapmanın canı cehennemeydi! Kaptana ve Shaggy'e bağırdım,
"Dümene gitsenize lanet olsun! Ne duruyorsunuz!"
Hışımla kaptana yüzümü döndüm,
"Seni kaptan bozuntusu!"
Cierra'ya bakıp elimle aşağı katı gösterdim,
"Git bak aşağı katı su basmış mı?"
Cierra koşarak alt kata indi. Bense Forbia'nın başını kendi omzuma bastırdım. Vücudu vücuduma deyince elektrik çarpıyorcasına ince ince akımlar geliyordu bedenime. Elini kaldırıp başını tuttuğum elimin üstüne koydu. Bir şeyler demeye çalışıyor ama başını omzuma bastırıp onu koruduğumdan sesi boğuk çıkıyor, anlaşılmıyordu. Konuşmak için inat edince,
"Şşşş... Canın çok yanıyor biliyorum. Geçecek... Sabret..."
Biraz daha inat edince (nasıl bir keçilik bu anlayamıyorum) sert konuştum,
"Forbia! Sus dedim! Gücünü tüketme! Benden gitmeye ne kadar meraklıymışsın!"
Son kurduğum cümleyi daha sonra düşünmek üzere belleğime kaydettim. Gerçekten benden gitmek için mi uğraşıyordu? Birkaç inleme sesi duydum, canı çok yanıyor olmalıydı.
Cierra yolu yarılayıp bana doğru gel dercesine elini salladı. Forbia'nın canını yakmamaya çalışarak onu kucakladım. Sonunda susmuştu ama bu durum da beni ürküttü. Sessizlik ölümü hatırlatıyordu. Sonsuza kadar gitmeyi...
Koşar adım bizi bekleyen Cierra'nın yanına geldiğimde ne olduğunu sormayı sonunda akıl ettim.
"Kafasına direk düşmedi. Düşse altından kurtaramazdık zaten. Direğin bir parçası kafasına geldi sadece."
