Bir kitabın ismi niye tüfek olsun ki?(Tamamlandı)
TÜR: Dram/Gizem
Yağmur can yakar mıydı hiç? Sanki biri yağmuru ateşe vermişti ve değdiği yeri yakıyordu.Yine "kendimsiz" kalmıştım işte, "kimsesizlikten" ziyade...
"Beni kaybetmekten korkman hoşuma g...
Medyadaki sevimli küçüğümüz tahmin ettiğiniz üzere bizim küçük ördeğimiz. İsmini kendim omlet yaparken buldum. Ve gerçekten hoşuma gitti. :D
Ördeğimizin ismi;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❤ Kekik ❤
Benim en sevdiğim baharat. Neredeyse yediğim her şeyin içine katarım. Olmadı kokusunu içime çeker kafa yaparım. :D
Tamam tamam sustum. Iyi okumalar... (:
~*~*~
2016/Fransa Toprakları
Cierra'nın gözünden;
"Yani sanırım..."
Royce, şelaleden aşağı atlarken Forbia elini yumruk yaparak ağzına götürdüğünde benim de yüreğim ağzıma gelmişti. Bu çocuk neye güveniyordu ki bu kadar? Daha sonrasında, Forbia çığlık atarak Royce'un atladığı kayalıklara yapıştı. Kendi kendine telaşla sayıklamaya başladı. Yüzü o kadar beyazlamıştı ki neredeyse çilleri yok olmuştu.
Son cümlesini bağırarak dile getirdi ve kayalıklardan aşağı daha çok eğildiğinde bir ses geldi. Ben ve asalak -kendisi Shaggy oluyor- Forbia'ya yaklaşarak aşağı doğru baktık. O ses Royce'un suyla çakışma sesiymiş meğer.
Şelalenin bittiği yerdeki azgın köpüklerle Royce'un düştüğü noktadan çıkan geniş dalgalar birleşiyordu. Hepimiz nefesimizi tuttuk ama suyun yüzeyine çıkan olmadı. Asalak telaşla,
"Hayır dostum! Hadi yüz yukarıya doğru!"
Forbia ağlamaklı sesler çıkartarak ayağa kalktı ve kalbini tuttu. Şelaleye öyle bir bakıyordu ki atlayacağını anladım. Her şey birkaç dakikada gelişmişti inanamıyorum! Beyaz ellerine baktı ve ellerinin bir buhar gibi yavaş yavaş havaya karışarak yokolduğunu gördü. Yavaş yavaş görünmemeye, turuncu kıvırcık saçlarının ucu yavaş yavaş soluklaşmaya başladı. Kafasını şiddetlice olumsuz manada sallamaya başladı,
"Hayır... hayır... Hayır Royce ölmüş olamaz!"
Saniyeler geçtikçe Forbia daha çok siliniyordu ve artık vücudunun bazı kısımlarını göremiyordum. Aniden verilen bir karar olduğu belli, Forbia çığlık atarak şelaleden aşağı atladı... Ama gözlerime inanamadım, o suyla buluşamadan yok oldu... Bir buhar oldu ve gökyüzüne yükseldi. Adeta silindi...
Bundan anlaşılan, bir şekilde aşağı inip Royce'a yardım etmemiz gerektiğiydi. Shaggy'e (asalak demiyorum çünkü şu an ciddi bir konu) baktığımda gözlerinden benimle aynı şeyi düşündüğünü anladım.
