25. BÖLÜM

386 106 140
                                    

~*~*~

Bu bölüm mevsim88 için. Yorumların içimi ısıtıyor güzel destekçim. Asla ama asla bırakma beni... (:

~*~*~

2016/Fransa Toprakları

Yol boyunca kollarını birbirine kenetlemiş, dudaklarını inatla büzmüş ve bu hal çillerinin daha çok belli olmasına neden olmuştu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Yol boyunca kollarını birbirine kenetlemiş, dudaklarını inatla büzmüş ve bu hal çillerinin daha çok belli olmasına neden olmuştu. Şu an sadece bana kızıyordur, henüz intikam planları yaptığını düşünmüyorum.

Bu hali yüzümü gülümsetiyor...

Az önce Shaggy gittiğimiz köyün ismini söylemişti ama ben bu bilgiyi gereksiz görüp geçici hafızama yirmi saniyeliğine kaydetmiş, dolayısıyla hemencecik unutuvermiştim...

Shaggy bir süre sonra konuşmaya başladı;

"Büyükçe bir havuzun içine büyükçe bir timsah koymuşlar. Bu havuzu geçene de büyük bir ödül verileceğini söylemişler. Bütün televizyonlar, basın mensupları ve kalabalık bir kitle, havuzun başında toplanıp beklemeye başlamışlar. Zaman geçer, timsaha yem olmadan karşıya geçecek cesaretli kişi bir türlü kendini göstermez. Bir süre sonra birisi havuza atlayarak can havliyle karşı tarafa geçer. Kameralar peşinden koşar falan. Ama adam da yana yakıla birilerini aramaya başlamış. Adam tabi büyük ödülü kazandığı için televizyoncular adamla konuşma yapmak istemişler. Ama adam kızarak; "Beni havuza atan adamı arıyorum, çekilin!" demiş."

Bu hikayeyi anlatırken Forbia tek kaşını havaya kaldırmış ve sürekli salladığı bacağını sallamayı bırakmıştı. Sakin bir ses tonuyla sordum,

"Gülmemiz mi lazımdı?"

Forbia sol eliyle koluma vurdu, bir an irkilip ona baktım. Gözleri hazırola geçmişti ve nihayet konuştu,

"Çok acımasızsın! Burada güzel bir şey anlatıyor, niye dalga geçiyorsun ki?"

Tam cevap verecekken Shaggy karşı yoldan geçen bir ördek sürüsünü ezmemek için frene bastığından ön cama doğru yapıştım.

"Azıcık yavaş frene bassan..."

Ördekler yolu geçse de Shaggy gaza basmadı. Shaggy'nin gözlerinde daha önce hiç görmediğim bir ciddiyet gördüm. Yola baktığımda, yolun kenarında yerde yatan bir ördek ve onun yanında küçük bir hareketlilik vardı.

Shaggy bir tekme atarak kapıyı açtı, arabadan aşağıya indi. Arkasından Cierra arabadan indi...


Shaggy'nin gözünden;

TÜFEK/TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin