18. Sporen van Geluk

199 30 9
                                    

De paarden draafde er vandoor. De lompe passen van hun poten verzwakte tot alleen stilte en leegte overbleef. Wij zaten daar maar, verslagen en machteloos.

Onia snikte, ze had al haar krachten gebruikt om los te laten. Zo dapper als ze geweest was, zo verloren zat ze nu  op de grond geknield. 'Zou hij me ooit vergeven?' Wist ze door haar tranen heen uit te brengen.

Ik wist het antwoord niet, gelukkig maar. Want de dag dat zij hem weer zag bracht een nog ondraaglijker antwoord. Maar ondanks bleef Onia standvastig geloven dat ze de juiste keuze had gemaakt.

Het was de nobelste keuze die een mens kon maken. Een keuze die menig mensenleven had gespaard. Ze had mij beschermd, en zelfs Geluk leek te baten bij haar keuzen.

Onia veegde de laatste traan van haar wang, en glimlachte hoopvol. 'Hij zal Geluk geen kwaad doen. Hij is zo wreed niet, kleine draak.' Bracht ze met een trillend stemmetje. Ik snoof nijdig en afkeurend.

Onia bleek toch deels gelijk te hebben. Barteon was een wrede man, zonder twijfel. Maar hij was een trotse vader. De man die er altijd in faalde zijn eigen vader tevreden te stellen, wou dit lot niet overdragen aan zijn eigen zoon.

Barteon werd gevuld met kracht en moed, door de genegenheid die hij eindelijk kreeg, de genegenheid van Geluk, de genegenheid van zijn zoon. Hij liet zich niet langer onderdrukken door zijn vader, en stootte hem van zijn troon.

Ik en Onia vlogen regelmatig over, en aanschouwden de oorlogen die hij voerden met omgrenzende dorpen. Zijn wreedheid deed het dorp groeien en bloeien, terwijl Geluk beschermd met een houten zwaardje achter de hoge muren van de binnenplaats van Barteon's kasteel speelde.

Geluk genoot van een koninklijk leven, zonder zich ooit te beseffen wat voor prijs daarvoor betaald werd . Zonder te zien en te geloven wat een kwade man zijn vader was, en zonder de nobele daad van zijn moeder te herinneren.

Alle liefde, zorg en geluk die hij ooit kende was in de tijd verdwenen. Van wie Geluk ooit was, waren slechts nog vage sporen over.

De Kleine DraakWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu