Een kleine jongen stond op en stapte door de geknielde menigte. Hij bukte en tilde Barteon's kroon van de grond. Voorzichtig plaatste hij de kroon op Onia's gebogen hoofd. Met betraande ogen hief ze haar hoofd, zijn grote kroon zakte tot over haar oren en ze glimlachte.
De jongen greep haar hand beet en hief deze hoog in de lucht. 'Leven koningin Onia!' Riep hij vol trots.
Onia veegde de tranen uit haar gezicht en stond op, zodat haar hand niet langer vol overwinnen boven haar hoofd uit torende. Hand in hand met de kleine jongen keek ze de geknielde menigte over en tranen sprongen opnieuw in haar ogen, maar ik wist dat het tranen waren vol liefde en trots, op het volk dat de goedheid die al die tijd in hen had geschuild eindelijk gevonden had.
De mensen stonden op en maakte wederom een uitzinnig kabaal. Onia drukte de jongen tegen zich aan een plaatste de kroon op zijn hoofd. 'Leven het volk van Artnoff!' Lachte ze met haar stralende ogen zoals ik haar kende.
Ze draaide haar hoofd naar mij en liep de feestvierende menigte uit. Ze legde haar handen op mijn kin zoals ze altijd had gedaan. Haar vervallen vermagerde gezicht leek als sneeuw voor de zon te verdwijnen onder haar ogen die nog nooit met zoveel voldoening hadden gestraald. 'Het is ons gelukt, Kleine draak.' glimlachte ze.
Ik zuchtte tevreden, het geluk was eindelijk weer naar onze zijde gekeerd, en Geluk wachtte een warm welkom, als hij weer naar onze zijde zou keren.
Einde.
JE LEEST
De Kleine Draak
FantasyEen jonge draak herkent zich niet in wat zijn familie van hem verwacht, en besluit zich tegen hen te keren wanneer hij zij vijand in bescherming neemt. Maar het lot maakt het de draak niet makkelijk, op zoek naar wie hij is, en wie hij wil zijn. Ga...
