GERÇEK AŞK

- Bölüm 22-

                                                      MERABA ARKAŞLAR

BUDA YENİ BÖLÜMÜM BİRAZ GEÇ OLDU AMA UMARIM BEĞENİRSİNİZ ŞİMDİDEN ÇOK SAĞOLUN.

 Deniz mezarlıktan ayrıldığında hala ağlıyordu. Poyrazı onu yanlız bırakıp gitmişti. Oysa ki bugün çok güzel bir gün olabilirdi. Çünkü bugün sevgiler günüydü. Her sevgili gibi onlarda birbirlerine hediye alıcaklardı. Ama artık herşeyin bitiği yerdeydiler.

Poyraz bugün sonsuzluğa uğurlanmıştı. Ve Deniz Poyrazı şimdiden çok özlemişti. Yarın italyaya geri dönücekti. Oyüzden eve gitiğinde hiç birşey söylemeden odasına çıktı. Eşyalarını valizine geri yerleştirdi. Poyraz için hazırladığı hediye eline geçtiğinde gözyaşları yeniden istemsizce akmaya başladı.

Ona yazdığı mektuplar artık bir anlamını yitirmişti. O kadar merak ediyordu ki Poyrazın beğenip beğenmeyeceğini.  Ve poyrazın ona ne hediye aldığını çok merak ediyordu. Deniz Poyrazı unutmak istemiyordu. Çünkü Poyraz ona çok güzel bir aşk yaşamıştı.

Oyüzden fotoğrafları filan kaldırmak istemiyordu. Oftoğraflara baktıkça Poyrazı daha çok özlemek istiyordu. Poyrazın kardeşi seline mesaj attı. Müsaitsen buluşabilirmiyiz seninle konuşmak istiyorum dedi. Selintama canım olur nerde buluşcaz dedi.Deniz buluşucakları yerin adresini seline atıp hazırlanıp evden çıktı.

Dışarıda yağmur yağıyordu.konuşucaktı. Poyrazla her zaman buluştukları yere geldiğinde Selin hala gelmemişti. Onunla burda buluşmak  istemişti. Çünkü Çok önemli birşey konuşucaktı. Biraz sonra Poyrazın kullandığı siyah araba gözüktü.  Demeki artık abisinin arabasını kulanıcaktı. Yağmur hızlanmıştı.

Selin içeriye girdiğinde Deniz ayağa kalktı.  Deniz ve Selin birbirlerine saılıp ağladılar. Daha sonra karşılıklı oturup iki çay söylediler. Deniz nasılsın Selin dedi. Selin iyi  olmaya çalışıyorum Peki yasen dedi. Deniz ONU çok özledim dedi.

 Kısa süren bir sesizlik oldu. Sesizliği Deniz bozdu. Bak Selin abin ve ben ayrı dünyaların insanlarıydık. Ama mutluluğu birbirimizde bulcağımıza inanıp her defasında birbirimize sarılmıştık. Birbirimizi gerçekten çok sevmiştik. en ilk başlarda bizim yaşadığımızın gerçek aşk olduğuna inanmasamda Poyraz beni buna inndırdı. Elindeki paketi uzatıp bak bu benim ona sevgililer günü hediyemdi dedi. Selin paketi eline alıp açtı Denizin Poyraza yazdığı mektupları teker teker okudu. Ağlamaya başladı. Deniz Seline ben Poyrazı unutmak istemiyorum onu çok seviyorumdedi. Selin gözyaşlarını silip abim çok şanslı dedi.

Biz evlilik hayaleri kurardık. Ama olmadı. Hayat bizi sonsuza dek ayırdı. Biz yaşayamadık. Ama ben aşkımız yaşasın istiyorum. Selin ben ilk kitabını abin için yazmak istiyorum ne dersin dedi.Selin tekrar ağlamaya başladı. Abim gerçekten çok şanslıydı. Onu çok seven birini bulmuştu. Ama odaseni çok sevdi. Sizin yaşayamadıklarızı o kitapmı anlatıcak çok güzel olur dedi.

 Senin ne düşündüğün benim için önemliydi. Bana destek olduğun için çok teşekür ederim dedi. Artık kalkalımı ben yarın italyaya dönücem dedi. Selin ve Deniz birbirlerine sıkıca sarıldılar. Deniz çıktığunda hala ağlıyordu. Eve vardığında saat 10 olmuştu. Odasına çıktı uyumak istiyordu. Ama uyuyamıyordu. Selinden onay almak onu rahatlatmıştı.

en kısa zamanda kitabı çıkarıp aşklarını yalatmak istiyordu.Sabah 7.30 da kalktı. Hazırlanıp kahvaltıya indi. Kahvaltıdan sonra babası hava alanına götürdü Deniz yolda gine ağlamaya başladı. Babası Kkızım sen Ve Poyraz gerçektende çok güzel ama çok kısa birşey yaşadınız. Artık toparlanmalısın Poyraz seni böyle görmek istemez dedi. Deniz ve babası birbirlerine sıkıca sarıldılar . Kalkan italya uçağının anonsu yapıldığında Deniz uçağa bindi ve arkasına yaslandı.