Eskisi gibi değilim Sevgili!
Yokluğun benden çok şey alıp gitti,
Gözlerimin içi gülerdi seninle ya hani?
Şimdi gözlerime kim baksa,
Terkedelimiş bir kasabanın yıkıntılığını görüyor,
Kimsenin uğramadığı yıkık dökük bir kasaba gibi,
Şimdi yüreğim,
Terk eden sen bir başkasına çoktan şehir olmuş,
Terk ettiği gönlüm ise sadece harabeye dönmüştü,
Eskisi gibi değilim Sevgili!
Kahve,çay ve küllükte biriktirdiğim,
İzmaritlerin içinde yaktığım,
Fotoğrafların gibi küle dönüştü benimde içim,
Hiçbir kibrit tutuşturmaya yetmiyor umutlarımı,
Bu yüzden eskisi gibi değilim Sevgili!
Küçük bir kibrit kutusuna sığdırdım,
Ben"Seni Asla Bırakmam"sözlerini,
Sözlerini yaktım ilk önce,
İyi değilim Sevgili!
Hiç iyi değilim gittiğin günden beri,
Hala yokluğunu anlamasınlar diye!
Buzul parçaları bastırıyorum kalbimin üzerine,
Bana ne olduğunu soruyorlar,
Garip garip konuşuyorlar arkamdan,
İçimde yanan birinin ölmeyen
Hatıraları var diyemiyorum,
Yüreğim kül,
Eskisi gibi yanar mı sandın?
Şimdi bir başkasına
Küllerimden doğamam da
Bir başkasına ölemem de artık.
Eskisi gibi değilim!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUSARKEN BÖLME
PoetryAdam Gökyüzü Olmaya Karar Vermişti Kadına.. Oysa Kadının Ölmüştü Kuşları.. Adam Gökyüzüydü.. Kadının Ölmüştü Kuşları.. Ve İmkansızın Adıydı Artık"AŞK".. Şimdi Susturun Kuşların Sesini Bayım!! Ölen Umutlarım Artık Şarkı Söyleyemez...