Çünkü;Aşk Yaşadığını Hissetmekti Diyordu Şair,
Haklıymış Sevgili Haklı!
Meğer Seninle İnsan Yaşadığını Hissediyormuş,
Kalbinin Yalnızca Kan Pompalamak İçin Atmadığını..
Günün Orta Yerinde Yüzüne Aniden Yayılan O Şapşal,
Gülümsemeymiş Meğer Yaşadığını Hissetmek,
Sırf Bir İki Dakika Daha Fazla Konuşabilmek İçin,
Saçmalamakmış İnsanın Yaşadığını Hissetmesi..
Karşılıklı İçiyorsak Güzelmiş O Çayın Tadı,
Güneş Ellerimi Avuç İçlerinde Terletiyorsa,
Doğmasının Bir Anlamı Varmış Her Yeni Güne..
Sen Varsan Bir Sonraki Şarkı,
Yalnızlar İçin Gelmeyecek Gibi..
Sen Varsan Kuşlar Böylesine Yakışıyormuş Gökyüzüne,
Sen Varsan Ben Bir Bütünüm Diğer Yarım..
Ama Şimdi Yoksun,
Yaşadığımı Hissetmek Mi?
Nefes Alıyormuş Gibi Yapmaktan İbaret Yalnızca,
Sensiz Aldığım Her Nefeste Biraz Boğulmak..
İşte Yaşamaya Çalışmak..
Yokluğunun Bataklığında Çırpındıkça,
Biraz Daha Gömülmek Derine..
Ah Be Diğer Yarım Yine Hiç Haberin Yok!
Ben Bu Bataklıkta Elimi,Kolumu En Çokta Kalbimi Bıraktım..
Diğer Yarımdın Sen Yarım Kalanım Olmayı,
Söylesene Kendine,Bize Nasıl Yakıştırdın?
Sensiz Yaşamakta Yaşıyormuş Gibi Yapmakta,
Çok Zormuş Diğer Yarım Çok Zor...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUSARKEN BÖLME
PoetryAdam Gökyüzü Olmaya Karar Vermişti Kadına.. Oysa Kadının Ölmüştü Kuşları.. Adam Gökyüzüydü.. Kadının Ölmüştü Kuşları.. Ve İmkansızın Adıydı Artık"AŞK".. Şimdi Susturun Kuşların Sesini Bayım!! Ölen Umutlarım Artık Şarkı Söyleyemez...