Kuvvetli bir kasırga gibi bazen,
Köklerinden koparıp atar "AŞK'I"ihanet,
Sen yerinde kalan o boşluğa sarılıp ağlarsın.
Bazen unutman gerekir sana ihanet edenleri,
İşte o zaman içindeki boşluğa iyice bak!
Çünkü bazen içindeki boşluktan başlar,
Sana açılmaya yollar göremezsin,
Körleştirir gözlerini ihanet,
Baktığın her yerde güneşin,
Sana sırt çevirip battığını izlersin,
Beklemediğin anda,
Biri çıkıp gelir bazende,
Ve sen tüm gidenlere bir bir teşekkür edersin,
O kişi daha düşmeden geçmen,
Gereken uçurumları gösterir sana...
Ve sen uçurumun kıyısında olduğunu unutup,
Ona tutunmak istersin sadece tutunmak..
Bana ihanet ettiğin için ahım yok sana Adam!
Vicdanının pişmanlığa sarılıp
Sana sığındığı geceleri geleceğim nasılsa aklına...
BEN SENDE TUTUKLU KALDIM...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUSARKEN BÖLME
PoetryAdam Gökyüzü Olmaya Karar Vermişti Kadına.. Oysa Kadının Ölmüştü Kuşları.. Adam Gökyüzüydü.. Kadının Ölmüştü Kuşları.. Ve İmkansızın Adıydı Artık"AŞK".. Şimdi Susturun Kuşların Sesini Bayım!! Ölen Umutlarım Artık Şarkı Söyleyemez...