Bir Deniz Düşün Dalgasız,
Bir Ekmek Düşün Tuzsuz,
Bir Toprak Düşün Susuz,
Bir Gökkuşağı Düşün Yağmursuz,
Bir Papatyayı Düşün Baharsız,
Bir Ay'ı Düşün Yıldızsız,
Bir Sonbaharı Düşün Yapraksız..
Birde Beni Düşün Sensiz!
Aynı Bende Öyleyim!
Sevgili!
Çok Eksik ve Yarımım sensiz!
Biliyorum Ayrılık Çanları Çalıyor,
Yüreğinin Sokaklarında..
Gözlerinde Zaman Aşımına uğramış,
Geri Dönüşü olmayan bir Veda..
Biliyorum Yanılgıların Prangasında,
Zincirli Kelimelerin..
Dudaklarında "İkimiz İçin Unutulmuş Bir Ah!"
Biliyorum Hayalleri Hançerleyip,
Öldürüyor Hala Ayrılığa Direnişim..
Biliyorsun Bir damla Vefana,
Muhtaç Gözlerinin Zindanına,
Esir düşmüş bir çare Yüreğim..
Biliyorum Vefat etti Umut..
Bu Ayrılık Yangınında...
Yine de Sen Beni!
Bir kezde olsa Düşün SEVGİLİ!
Son Bir Defa!
Az biraz daha,
KAL Bu Gece YANIMDA!!!
Az Biraz Daha Kal,
VE,
Sussun Ayrılığın Sesi..
Ölüm sessizliğine rağmen Sussun..
Son Kez de olsa!
Sen Beni Düşün..
Ve Öyle Kapatalım Gözlerimizi SONSUZLUĞA!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUSARKEN BÖLME
PoetryAdam Gökyüzü Olmaya Karar Vermişti Kadına.. Oysa Kadının Ölmüştü Kuşları.. Adam Gökyüzüydü.. Kadının Ölmüştü Kuşları.. Ve İmkansızın Adıydı Artık"AŞK".. Şimdi Susturun Kuşların Sesini Bayım!! Ölen Umutlarım Artık Şarkı Söyleyemez...