Kim Demiş Yalnızlık İnsana,
Hata Yaptırmaz Diye Sevgili!
İnsan En Büyük Hatalarını Yalnızken Yapıyormuş..
Gittin,
Telefonumdan Değil,
Sanki Tüm Dünyadan Silindi Rehberim..
Senden Sonra,
Hangi Yürek,Hangi Şehir,Hangi Yola Girsem,
Yalnızca Kaybolur Giderim..
Ah!Rehberim,
Pusulam!
Kalp Gözümün Aynası Olan Sevdiğim..
Gittin;Bir Kırlangıcın Çırpınışlarında Aradım Seni,
Bir Şarkının Hiç Söylenmeyen Notalarında,
Gittin;Bu Şehrin Islak Kaldırımlarındaki,
Yağmur Kokusunda Aradım Seni..
Gittin;Boş Bir Çerçevenin,
Kırıkları Kesti Avuçlarımı..
Kırmızıya Boyanan Bir Fotoğrafın Yanında,
İdam Edildi Hemen "AŞK"..
Gittin;Bir Papatyanın Yapraklarında Aradım Seni,
Hiç Kimse Tarafından Okunmayan,
Bir Kitabın Sayfalarını Çizdi,
Mürekkep Diye Gözyaşlarım..
Gittin;Saçlarının Beyazladığını Göremeyecek Kadar,
Bir Hayat Koydun Aramıza,
O Hayatın İçinde Kimin Yalnızlığına Karışsam,
İçimin Çok Kalabalık Olduğunu Anladılar..
Oysa Sen Sevgili!
Anlatamadıklarımın İmla Klavuzu Gibiydin!
Gittin;Ne Kendimi Anlatmak,
Ne De Kimse Tarafından Anlaşılmak Gelmedi İçimden..
Gittin;Herkesi Sana Benzeterek,
Ama Kimsenin Senin Tırnağın Olmayacağını Bilerek Aradım Seni..
Telefon Rehberimden Adını,
Silemeyen Bir Yabancı Gibi..
Bir Merhabayı Daha Ziyan Etmeden Aradım..
Gözlerimdeki Kuyunun Derinliklerine,
Senin Yıldızın Düştüğü Gece,
Kaybolan Dileklerimde Aradım Seni..
Gittin;İçimde Açtığın Kesiğe Gözyaşı Biriktirerek,
Paramparça Olmuş Bir Kalbin Yarasında Aradım Seni..
Gittin;Alfabemden Silinen Harflerin Arasında,
Hiç Bir Yere Sığdıramadığım,
Bir"Hoşçakalın"İçinde Aradım Seni..
Ben Mi Sevgili?
Acı Biriktireceğim Bu Eylülde Gelmezsen,
Yine Adım Hüzünlü Bir Şehrin,
Yalnızlık Başkenti Olarak Anılacak..
Kalsan Sevgili!
"Aşka"Yakışacaktık Oysa,
Gittin "Yalnızlık"Diye Bir Hastalığa Yakalandım..
Biliyorum Sevgili!
Yoksul Bir Aşktı Bizimkisi,
Ben Çok Değer Verdikçe,
Yürek Terazinde Hep,
Az Sevilerek Eksildim..
Ve Sonunda Sende Gittin..
"Her Şeyimdin" Ya Sevgili!
Her Giden Gibi,
"Herkese"Dönüştü İsmin!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUSARKEN BÖLME
PoetryAdam Gökyüzü Olmaya Karar Vermişti Kadına.. Oysa Kadının Ölmüştü Kuşları.. Adam Gökyüzüydü.. Kadının Ölmüştü Kuşları.. Ve İmkansızın Adıydı Artık"AŞK".. Şimdi Susturun Kuşların Sesini Bayım!! Ölen Umutlarım Artık Şarkı Söyleyemez...