SEN!
Mevsimlerin Aşık olduğu,
Baharın Adısın!
Ve
Gecede Yağmur,
Aklımın Sokaklarına,
Sİcim Sicim Yağan Sen!
SEN!
Göğsümü Delip Geçen,
Kederin Geçmeyen Yarası!
SEN!
Tarifi Olmayan Özlemlerin,
Yoksulluğusun Yüreğimde!
SEN!
Siyahı Gecenin Koynuna Saklamış!
Umudun Yıldızısın Gecemde!
SEN!
Yazmaya Kıyamadığım Şiirlerin,
Altında İmzasını Taşıyansın Sevgili!
SEN!
Şarkı Gibi Söylendikçe,
Ezberime Dolanan En Güzel Melodisin!
SEN!
Avazım Çıktığı Kadar Bağırmak İsterken,
İçin İçin Sustuklarımsın Sevgili!
SEN!
Nereye Gidersem Gideyim,
Yollarımın Hep Sana Vardığı,
Son Durağımsın,Sokağımsın...
SEN!
Huzur Şehrinin Başkentti,
Kalbimin Emniyetisin!
SEN!
Göğüs Kafesimin İçindeki!
Özgürlüğünü Yitirmiş Bir Kuşun!
Kanadı Kırık Kollarısın!
SEN!
Sitem Vuran Kıyımsın!
Bu Özlem Denizinde..
SEN!
Kaybolduğum Bu Zifiri Karanlık Şehirde!
Kalbimi Aydınlatan Pusulamsın!
SEN!
Bile Bile Gözlerinde Müebbete Düştüğüm,
Tutsaklığımsın Benim!
SEN!
Avuç İçlerimde Herkesten Sakladığım,
Duamsın,Sabrımsın,Niyetimsin Sen!
SEN!
Yanında Yaşlanmak İstediğim,
Bir Ömrün SonBaharısın!
SEN!
Varlığınla Cennetin Diğer Adısın,
Yokluğunla Beni Cehenneme Atansın!
SEN!
İyikilerimin Sebebi Bu Dünyada İşlediğim Sevapların!
Ödülüsün,Lütufsun Sen!
SEN!
Kitaplarımdaki Cümlelerimin Öznesi,
Kalemimin Mürekkebisin Sevgili!
SEN!
Güven Şehrimin Limanı,
Dünyadaki Bütün Kötülüklerin Kalkanısın Sen!
SEN!
Başlı Başına Bir Dünyasın Aslında Sevgili!
Bir Tek İçinde Benim Olmadığım Dünyasın..Dünyamsın!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUSARKEN BÖLME
PoetryAdam Gökyüzü Olmaya Karar Vermişti Kadına.. Oysa Kadının Ölmüştü Kuşları.. Adam Gökyüzüydü.. Kadının Ölmüştü Kuşları.. Ve İmkansızın Adıydı Artık"AŞK".. Şimdi Susturun Kuşların Sesini Bayım!! Ölen Umutlarım Artık Şarkı Söyleyemez...
