Bırakma Ellerimi dedim,
Sevgili!Bu defa düşerim,
Uçurumum olur,
Başkasına kol kanat geren yüreğin,
Bırakma Ellerimi,
Yalnızlık bir dal olur,
Tutunamam hayata,
Kayıp düşerim..
Kayıp şehrin çıkmaz sokaklarına,
Terk etme Beni Sevgili!
Mesafeler kabuk bağlamayan,
Yeni Y/aralar açar,
Bırakma Ellerimi..
Çiçeklerim Solar,
Bu bahar yalancı Bahar..
Aldanırım İsyankarca,
Vefasız Gönlün,
Mevsimlerden varlığını çalar,
Bırakma Ellerimi..
Sığındığım her yürek soğuk duvar,
Bırakma Ellerimi Sevgili!
Ayrılık Kapıda...
Acı Yürekte,
Umut eksilmekte..
Bırakma Ellerimi...
Çünkü;
Ellerin Nefes Alma Sebebimken,
BIRAKMA!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUSARKEN BÖLME
PoetryAdam Gökyüzü Olmaya Karar Vermişti Kadına.. Oysa Kadının Ölmüştü Kuşları.. Adam Gökyüzüydü.. Kadının Ölmüştü Kuşları.. Ve İmkansızın Adıydı Artık"AŞK".. Şimdi Susturun Kuşların Sesini Bayım!! Ölen Umutlarım Artık Şarkı Söyleyemez...