Değmezmişsin Aslında Adam!
Geceler Boyu Kendi Gözyaşlarımda,
Boğulmama da Değmezmişsin Sen!
Bir Şiir Yakıyorum Bu Gece,
Kalbimi Tıkayan Yokluğunun Anısına..
Küllerini Savurup Siliyorum Gözyaşlarımı,
Bir Yudum Sesine Muhtaç!
Dudaklarımın Pas Tutmuş Mührünü,
Aralıyorum Bu Gece..
"Sen"Diyorum..
Durgun Bir Nehir Gibi,
Gözümden Düştükçe Azalıyorsun Artık!
Meğer Sen Adam!
Gözyaşlarıma Bile Değmezmişsin Yazık!
Farklı Değilmişsin Ben Farklı Bakmışım..
Elimde Kalan Son Sigarının Dumanında,
Kurşuna Dizip Öldürüyorum Tüm Anıları,
Fotoğraflarındaki Gülümsemeleri Bile,
Yalan Olan Adam..
Hangi Kimliğin Arkasında..
Yüzüne Seviyormuş Maskesi Taktın?
Aşkın Öteki Yüzüydün Sen!
Söylesene Ben Hangisine,
Böylesine İnanıp Bağlandım?
Değmezmişsin Meğer Sevgili...
Küflenmiş Bir Albüm Gibi,
Yüreğimin En Güzel Yerinde Ömür Boyu,
Saklı Kalmaya da
Herkesten Sakınıp En Sevdiğim..
Olmaya da Değmezmişsin Sen!
O Yüzden Sevgili!
Gözümden Düştüğün Yerde,
Mutlu Olmayı Düşlediğin Yürekte Kal!
Ve Sakın Geri Dönme!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUSARKEN BÖLME
PoetryAdam Gökyüzü Olmaya Karar Vermişti Kadına.. Oysa Kadının Ölmüştü Kuşları.. Adam Gökyüzüydü.. Kadının Ölmüştü Kuşları.. Ve İmkansızın Adıydı Artık"AŞK".. Şimdi Susturun Kuşların Sesini Bayım!! Ölen Umutlarım Artık Şarkı Söyleyemez...