Nasıl özledim bir bilsen,
Seni sorduklarında,
Nefretle kalbimi susturduğum,
Z/amanlarım vardı z/amanlarım..
Yine soruyorlar seni,
Ey!Sevgili?
Gökte uçan kuş bile..
Gökyüzüne ait hissedemiyor kendini,
Sen yoksan Maviyi sevemiyor ki,
Yoldan geçenler bile,
Solumdan tutup soruyorlar seni,
Bilmiyorlar!Sen yoksan adresim,
Yıkılmış bir şehir ki!
Denizde son seferine yapmak için,
Hazırlanan rıhtımsız gemi,
Dalgaların hırçınlığına inat!
Hala bekliyor geri dönmeni,
Sen gelmezsen dalgalar denizi kucaklayamaz ki...
Bak!Herkes seni soruyor,
Ey!Sevgili,
Terk edip gitti mi?Demeliyim onlara,
Yoksa benim için öldü mü?
Nasıl inanırlar ki bana?
Gözlerime kim baksa,
Özlemin açtığı derin bıçak yarasından,
Tanır Seni,
Yaram da bile izin var,
Ey!Sevgili,
Kime dokunsam,
Bıçaklanıyorum,
Kim bana dokunsa,
Sana K/anıyorum şimdi,
Hangisi daha çok yakar ki canımı?
Terk eden zaten ölmüştür kalan için,
Öyle değil mi?
Aynı kefede farklı acılar çekiyorum...
Selası o gün okunan,
Terk-i diyar şehrine,
Gömülüyorum şimdi gömülüyorum...
Hiç haberin yok AH SEVGİLİ!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUSARKEN BÖLME
PoetryAdam Gökyüzü Olmaya Karar Vermişti Kadına.. Oysa Kadının Ölmüştü Kuşları.. Adam Gökyüzüydü.. Kadının Ölmüştü Kuşları.. Ve İmkansızın Adıydı Artık"AŞK".. Şimdi Susturun Kuşların Sesini Bayım!! Ölen Umutlarım Artık Şarkı Söyleyemez...