Meğer Farkında Olmadan Ne Çok Alışmışım,
Sana Sevgili!
Tıpkı Martının Denize Alıştığı Gibi,
Ama Bugün Vazgeçiyorum Senden..
İçimde Siren Seslerinin Arasında,
Vefat Eden Bir Aşk Var,
Vazgeçiyorum Senden...
Son Umutlarımı Tozlu Bir Rafa,
Kaldırılan Kitabımın Sayfasına Bırakarak,
Vazgeçiyorum Senden..
Gözlerimin Önüne Düşüyor Yine Hayalin..
Tavana Asılı Hayallerimin Altından Çekiyorum Sehpayı..
Vazgeçiyorum Senden..
Ellerimin Arasında Kalan Hüzünleri,
Biriktirip Ceplerime Saklıyorum,
Kimse Görmeden Susturuyorum Sustuklarımın Sesini,
Vazgeçiyorum Senden..
Bir Parça Gülüşlerinden Çalıp,
Dudaklarımın Kıyısına İliştiriyorum,
Kokunu Yamıyorum Sökük Kalbimin Parçasına,
Kıyıdan Bakıyorum Ruhumun Boğulduğu Ayrılığa,
Sana Biraz Eylül,Biraz Haziran Bırakarak,
Vazgeçiyorum Senden..
Geç Kalınmış O İki Kelimeyi,
Dudaklarımın Arasında Yakarak,
İzbe Bir Yalnızlık Erken Yol Alıyor İçimde,
Vazgeçiyorum Senden..
Şimdi Sen Geri Dönsen de,
Yıkık Bir Enkaza Dönüşmüş Yüreğimi,
Yeniden İnşa Edemezsin..
Sen Gözlerinde Özürü,
Sözlerinde Affetmeyi Getirsen De,
Bizi Telafi Edemezsin,
Çünkü Biz Bir Kere Acıya Battık,
Ve Çok Defa Yaralandık Seninle...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUSARKEN BÖLME
ПоэзияAdam Gökyüzü Olmaya Karar Vermişti Kadına.. Oysa Kadının Ölmüştü Kuşları.. Adam Gökyüzüydü.. Kadının Ölmüştü Kuşları.. Ve İmkansızın Adıydı Artık"AŞK".. Şimdi Susturun Kuşların Sesini Bayım!! Ölen Umutlarım Artık Şarkı Söyleyemez...