SUSARKEN BÖLME

"SONBAHARIM OL!"

Bir sonbahar sabahı beraber yürürdük belki,

O kurumuş yaprakların arasından,

İki çift ayakkabı senin ve benim,

Benimkiler kırmızı-beyaz çizgili bir konvers,

Seninkiler ise deniz mavisi renginde,

Ayakkabının üzerine düşen sarı yapraklar,

Tekrar yeşeriyor yemyeşil..

Sana dokunan her şey,

Nasıl güzelleşiyor gözümde bu sonbahar..

Sonra belki saçlarımın arasına takılıp kalan

 Sonbahar yapraklarından taç yapardın bana.

Hani o ilkbaharda bütün çiçeklerin,

Kıskandığı papatyalardan değilde,

Sonbahar yapraklarından yapardın tacımı

Dur!Hemen dalga geçme,

Sonbahar yapraklarından taç olur mu diye.

Olur neden olmasın ki,

Biz onlar gibi olmayalım işte,

Farklı olalım biz,

Mesela ben en çok,

Sonbaharı seviyorum mevsimlerden,

Sense bana dair her şeyi,

Sakın sonbahar;

Acı,ayrılık,hüzün mevsimi deme!

Biliyorum...

Anla işte Sevgili!

Bir sonbahar sabahı gözlerimi kapadığımda,

Yanımda sadece sen ol istiyorum.

Sonum ol,SonBaharım Ol...