Bu gecede Yoksun!
Olsun dedim kendime,
En fazla bir şiir daha çıkar,
Yokluğuna..Olsun!
Aldım kağıtla kalemi elime,
Y/azdıkça azdı yaram,
Adını k/araladıkça yoruldu,
Açamadım beyaz bir sayfa,
Her yeni sayfa seninle soldu,
Bu gece de yoksun!
Yalancı bir masalla avuturum yalnızlığım,
Olsun Sevgili!Olsun...
Yokluğuna bir şiir daha eklendikçe,
Mum alevi olur kirpiklerin,
Gülüşlerimi y/oklar,
Gözlerini g/özler hayallerim,
Rüyalarımda sapanla vurulmuş,
Yaralı bir kuş bana bakar,
Öylece yoksun işte!
Uçsuz, bucaksız,
Öylece varım işte!
Kanatsız,kolsuz,
Yinede olsun!Ey kalbim!
Artık kabul ette,
Bu Kan dursun,
Sen bu gecede yoksun,
Dünde,yarında,ertesi günde...
Ey!Sevgili!
Ben artık şiir yazmak istemiyorum,
Senin sesinden şiir dinlemek istiyorum,
Lütfen bu gece bu sana yazdığım,
Son şiirim olsun!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUSARKEN BÖLME
PoetryAdam Gökyüzü Olmaya Karar Vermişti Kadına.. Oysa Kadının Ölmüştü Kuşları.. Adam Gökyüzüydü.. Kadının Ölmüştü Kuşları.. Ve İmkansızın Adıydı Artık"AŞK".. Şimdi Susturun Kuşların Sesini Bayım!! Ölen Umutlarım Artık Şarkı Söyleyemez...
