SUSARKEN BÖLME

"ALFABEMSİN!"

Nereye Gitsek Büyüyor Yalnızlığımız,

Küçücük Mutlulukları Bile,

Sahiplenemez Oldu Yürek...

Acının Dili Yok ki Sevgili,

Onu Sadece Yüreğiyle Bakabilenler Anlar,

Sen Hiç Yüreğinle Gelmedin Ki Bana,

Başkasına Emanet Olarak Bırakılmış,

Bir Kalbin Ve Aklın Vardı..

Varlığınla Yanımdaydın Hep,

Ama Aklında,Kalbinde Başkasındaydı..

Seni Bekledikçe Kelimeler Yitiriyor Anlamını,

Ah Sevgili Hiç Haberin Yok!

Şiir Şiir Kanıyorsun Yüreğimde..

Hece Hece Yağıyor Özlemin Bu Gecede,

Sen Benim Alfabemsin Sevgili,

Adım Adının Yanında Böylesine Güzel,

Sen Benim Kelimelerimsin Sevgili!

Şiirler,Şarkılar Sana Yazılınca Böylesine Özel,

Sen Benim İçinde Kaybolduğum Bulmacamsın Sevgili!

Sen Varsan Doldurulur Bütün Boşluklarım..

Bana Bir Aşk Borcun Var,

Şimdi Sevgili!

Sen Yeter Kİ Gel Ve Sözünü Tut,

Yüreğim Nasılsa Dünden Razı,

Senden Gelecek Yeni Acıların Kefili Olmaya...

Sen Yeter Ki Gel!

Yepyeni Bir Alfabe Bulalım Kendimize,

İçindeki Harfler Yalnızca,

"Mutluluğu"Yazsın İkimize,

Çünkü Sen Benim ALFABEMSİN!!!!