The other side

Hoofdstuk 3

Ik wordt wakker. Het is nog vroeg dus ik hou mijn ogen nog even dicht. Heel zachtjes hoor ik onze tent opengaan. Ik besteed er niet veel aandacht aan. Dan wordt ik gewekt door een aantal gigantisch harde knallen. Ik open mijn ogen en zie Chase met een triomfantelijke glimlach in de opening van onze tent staan. In zijn handen een pan en een houten lepel.
'Goeiemorgen iedereen. Snel opstaan, je hoort de bel als we gaan ontbijten.' Met die woorden draait hij zich om en loopt hij weg.
Ik wrijf in mijn ogen en ga zitten. Ik kijk en zie Dean en nog een jongen ook al zitten. Dean kreunt en mompelt iets. De tweede jongen heb ik nog nooit gezien hij zit recht op in zijn bed en rekt zich uit. Twee dagen geleden had ik kennis gemaakt met Dean, Sam, Rick en Thom toen we in het trainingskamp trokken. Hij zal wel nieuw zijn.
'Goedemorgen jongens.' Kreun ik.
'Morgen iedereen.' Gaapt Sam.
'Jongens we hebben een nieuwe tentgenoot, laten we ons voorstellen.' Merk ik op. Ik wil zorgen dat de jongen zich niet buitengesloten zal voelen, we zullen elkaar tenslotte misschien nog wel nodig hebben.
'Hoi, ik ben Dean. Ik ben zeventien jaar oud en ik train hier omdat ik altijd al in een trainingskamp heb willen zitten. En natuurlijk wil ik ook mijn steentje bijdragen bij het vechten tegen het kwaad.'
Zo gaan we het hele rijtje af. Als laatste is de jongen aan de beurt.
Hij gaat rechtop zitten.
'Ik heet Jake, ik ben zeventien jaar oud en ik zit hier sinds afgelopen nacht in het kamp omdat mijn ouders zijn vermoord. Ik heb kunnen vluchten maar moestt een plek vinden om te slapen. Ik werd opgepikt door de koning toen ik op een stoep zat te verwerken wat er net was gebeurt. Verder heb ik geen broertjes of zusjes dus sta ik er nu alleen voor. Ik wil graag wraak nemen dus ga hier denk ik maar trainen.'
Hij heeft tranen in zijn ogen en met zo min mogelijk kreunen ga ik naast hem op zijn bed zitten om een vriendschappelijke arm om hem heen te slaan.
'Thanks man.' Hij veegt zijn tranen weg.
Dan worden we onderbroken door de bel. Shit! Vergeten. Als een speer schieten we in onze kleren. We haasten ons naar het ontbijt. Pas als we opstaan om onze borden op te ruimen na het eten valt het weer op hoe veel pijn mijn spieren eigenlijk doen. Ik kreun. Met minder motivatie dan voorheen loop ik samen met de jongens naar de training toe. Vandaag hebben we training van Holran.

'Oke dames en heren we gaan vandaag met stokken vechten. Pak allemaal een stok en kies een tegenstander.' Dean en ik kijken elkaar aan en knikken als teken dat we met elkaar willen vechten.

------
ik ga even in het volgende hoofdstuk verder ;) veel plezier met lezen!