Hoofdstuk 24

278 15 11
                                    

'Dank je voor alles.' Ik kijk Chase aan. 'Ik hou van je.' 'Ik ook van jou.' 'Nou. Komen jullie nog?' Jayden staat opgewonden naast ons te springen. Chase pakt mijn hand vast en we lopen weg. Het kasteel is weer helemaal zoals het hoort te zijn. En vandaag kunnen we er in gaan wonen. Het kasteel is wit, als in een sprookje. Ik kijk mijn ogen uit.

Een aantal weken later:

'Kim? Ben je nou nogsteeds bezig? Het is al laat.' 'Ik heb mijn ouders uit de andere wereld net een brief geschreven, ze zullen ongerust zijn. Ik ga nog een keer terug om ze gedag te zeggen, daarna zal ik hier blijven om voor het land te zorgen.' 'Oke, wat slim om ze te schrijven. Ik heb trouwens slecht nieuws. Het dorp waar Alyanor en Ethil woonden is platgebrand nadat Maraon hoorde dat jij daar was geweest. Ze zijn gevlucht naar een grotere stad. En het dorp waar Marilyn woont draait ook slecht. De oogst is mislukt en bijna niemand kan rondkomen daar.' Ik schrik van dit nieuws maar bedenk al snel iets.'Kunnen ze niet hier komen wonen? Ethil en Alyanor als baas in de keuken en Marilyn als baas over de dienstmeisjes. Oh en dan nodigen we Holran ook uit, misschien dat hij schildknapen kan opleiden. Dan hebben ze ook nog een goede taak.' 'Oke. Maar eerst moeten we ons voorbereiden op de kroning. En we gaan nu slapen. Het is laat en ik ben moe.' Zegt Chase streng. 'Zucht, oke. Ik kom er zo aan.' Chase loopt weg en ik staar naar de heldere sterrenhemel die ik door het raam kan zien. 'Wat nu? Ik ben zestien, ondertussen waarschijnlijk al zeventien en over een week word ik gekroond als koningin.' Fluister ik zacht. 'Ik heb geen ouders of andere familieleden die me kunnen steunen. Enkel een 15 jarig broertje en een 18 jarige vriend. Waarmee ik over een heel land moet gaan regeren' Ik ga voor het raam staan en denk aan de woorden die mijn moeder ooit sprak toen ze de Lion King aan me vertelde. 'Kijk naar de sterren, ze zullen er altijd voor je zijn. Als je het even niet weet, kijk dan omhoog. Iedereen die je hebt verloren of nodig hebt zal je de weg wijzen. Je ziet het misschien niet altijd met het oog maar je kunt het wel voelen, diep vanbinnen in je hart.' Ik ga op de brede vensterbank zitten en val langzaam in slaap.

'Goeiemorgen schoonheid. Klaar voor vandaag?' Chase zit naast me op ons bed. 'Whaattt?' Geeuw ik uit. 'Kom nou! Je moet je klaar maken voor de kroning!' 'Ooh ja. Tuurlijk.' Ik wil mijn ogen weer dicht doen maar Chase geeft me een por. 'Aah gemeen.' 'Weet ik. Ik hou van je. Maar je moet nu echt je bed uit.' Ik wrijf in mijn ogen en ga zitten. Chase geeft me een kus en loopt weg om vervolgens met Dewi, het dienstmeisje, terug te komen. Ze zet me voor een hoge spiegel om mij te helpen met mijn jurk. Ik heb een mooie maar simpele witte jurk met korte mouwen. Dan begint ze mijn haar te kammen. Ze steekt het op en doet er wat bloemetjes in. 'Ik mis iets, Dewi.' 'Waarmee kan ik u van dienst zijn?' 'Heb je misschien die ketting met die jade steen er in, wat houtskool en een penceel voor mij?' 'Natuurlijk.' Ze kijkt me raar aan maar gaat het halen. Ze komt terug en geeft de houtskool en penceel aan mij. Ze loopt naar mijn tafel, pakt de ketting en doet deze om. Dan maak ik de penceel een beetje nat en haal deze over de kool heen. Ik maak een dun lijntje boven mijn oog en probeer mijn wimpers een beetje bij te kleuren. Perfect. 'Het is prachtig prinses. Kan ik u ergens anders nog mee helpen?' 'Nee dankje Dewi, ga lekker wat voor jezelf doen.' Ze loopt na een kleine buiging weg. Iets wat ik echt verschrikkelijk vind maar waar ik van Chase aan moet wennen omdat het zo hoort. Dan loop ik naar de keuken toe om een stukje brood te halen. Ik heb tenslotte nog niet gegeten. 'Bent u zover?' Vraagt Dewi die klaar staat om mij mee te nemen. Ik haal diep adem, knik en zet een stap haar richting op om aan te geven dat ik dat ben. Ze neemt me mee naar buiten waar Chase op mij staat te wachten. Hij ziet er knap uit. Hij draagt een blauw jasje met gouden accenten. Daar heeft hij een bijpassende broek en zwarte schoenen bij. Hij pakt mijn hand en neemt me mee naar een koets waar we in stappen. Ik lijk wel in een sprookje te zijn beland, zo mooi. Chase legt uit wat er gaat gebeuren zometeen omdat er een magisch ritueel aan een kroning vast zit. Eenmaal bij het stadsplein aangekomen helpt hij mij de verhoging op en laat mij daarna los. Hij loopt naar voren en gaat op een knie zitten met zijn hoofd gebogen. De generaal spreekt: 'Heer, belooft u een goede koning te zijn, te luisteren naar het volk en hun belangen te behartigen?' 'Ja, dat beloof ik.' 'Dan sla ik u nu tot koning.' De generaal tikt met de vlakke kant van zijn zwaard op Chase zijn schouders. Hij pakt een kroon van een kussentje en zet deze op Chase zijn hoofd. Iedereen op het stadsplein juicht en klapt. Chase gaat weer rechtop staan, geeft de man een saluut en kijkt dan naar mij. Langzaam loop ik naar voren. Nu is het mijn beurt. Maar omdat ik de erfgenaam van de koning ben en ik magie heb moet ik mijn handen op het orakel, een glazen bol, leggen. Ik focus me op de bal en leg vervolgens mijn handen er op. Met gesloten ogen luister ik naar de generaal die ook aan mij vraagt: 'belooft u een goede koningin te zijn, te luisteren naar het volk en hun belangen te behartigen?' 'Ja, dat beloof ik.' 'En belooft u het volk met al uw krachten te beschermen?' 'Ja, dat beloof ik.' Dan is er een witte flits. Ik open mijn ogen en zie mezelf. Ik zie mezelf zweven met mijn ogen dicht. Mijn blonde haren zijn weer bruin en mijn simpele witte jurk heeft plaatsgemaakt voor een strijderspak. Om mijn arm zit een gouden band en op mijn hoofd zit een kroon. Het orakel toont me mijn ware ik. Weer een witte flits en ik sta weer op het podium maar de veranderingen zijn gebleven. 'Gefeliciteerd koningin.' De generaal geeft mij een saluut en loopt weg. Iedereen begint heel hard te klappen en te juichen en ik hoor sommigen schreeuwen: 'leve de koningin!' Chase komt naar voren en begint luid te praten zodat alle mensen het kunnen horen. 'Geacht volk. Ik heb een cadeau voor jullie nieuwe koningin. Een cadeau dat ze zich nooit zal vergeten. Iets wat geen enkele drakenrijder ooit zal vergeten.' Hij richt zich op mij. 'Jade, je eerste vlucht, succes.' Naast mij landt Aeron vanuit de lucht. Voor zijn veugels zit een prachtig zadel. Ik vlieg Chase in de armen en loop dan voorzichtig naar Aeron toe. Ik knuffel hem ook en ga dan in het zadel zitten. 'Ik ben er klaar voor!' Met die woorden stijgt Aeron op en ik voel het geweldigste gevoel ooit. We vliegen door de wolken en over de mooiste landschappen. Ik sluit mijn ogen en geniet van het gevoel van de wind die tegen mijn haren blaast. En het voelt goed, gewoon helemaal goed. Ik ben klaar voor dit nieuwe leven.

----------------------------------------------
Dat was het dan. Het laatste hoofdstuk. Zetten jullie in de reacties wat jullie er van vonden? Ik hoop iniedergeval dat jullie hebben genoten van dit verhaal.

Heeeel misschien een deel 2 maar ik denk het niet. Er gaat wel zeker weten een ander boek komen dus hou mijn profiel in de gaten.
Bedankt voor het lezen.
xx

The other sideWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu