Hoofdstuk 11

73 3 0
                                    

'Goeiemorgen schoonheid.'
Met een kreun doe ik mijn ogen open. Ik schrik omdat Dean met zijn gezicht vlak boven die van mij hangt.
'Je moet er uit! We gaan zo weg.' Zegt hij terwijl hij weer omhoog komt. We zijn al bijna een week onderweg en ik ben totaal uitgeput. Vandaag zal de laatste dag reizen zijn en dan kunnen we eindelijk Kim terug zien te krijgen.

Tegen de middag bereiken we een open veld. In het midden zie ik een zwart zwevende ovaal. Er omheen lijken allemaal schaduwen te kronkelen. Het is een magische poort. Als je er doorheen gaat kom je ergens anders uit. Deze zal naar een burcht of iets dergelijks leiden is mijn gok.

'Iedereen, zometeen zullen we de aanval inzetten. Let op! Je zal niet alleen mensen tegenkomen. Er kunnen ook wezens zijn. En geloof me, die wezens zullen geen lieve knuffeldiertjes zijn. Pas goed op wat je inademt en of die wezens wat achterlaten, het kan een vorm van vergif zijn. Help elkaar, want samen sta je sterker!' Chase steekt na dat gezegd te hebben zijn zwaard in de lucht.
Iedereen doet zijn voorbeeld na.
'oke, we wachten af. Ik verwacht dat er iemand zal komen.' precies als hij dat heeft gezegd komen er vijf mensen uit de poort. Een man voorop, dat zal de leider zijn. Naast hem staan twee krijgers. Daarachter staan weer twee krijgers, maar deze houden iets tussen zich in. Het lijkt wel een vod. De leider begint te schreeuwen.
'willen jullie je geliefde koninginnetje toch weer terug? Kijk dan wat jullie haar aangedaan hebben!'
Ik kijk naar het vod dat nu iets beweegt. Het is Kim! Mijn greep om mijn zwaard verstevigd zich. Het gezicht van Kim is lijkbleek. Op haar armen zie ik enorme blauwe en rode plekken, zelfs op deze afstand. Haar wangen zijn ingevallen. Ze zullen haar deze week hebben uitgehongerd, waardoor ze niet sterk genoeg is om ook maar iets te doen. Ik voel mezelf bozer en bozer worden. Dan voel ik een hand op mijn schouder. Het is Jake. Hij heeft een rustige blik in zijn ogen.
'Kalmeer Jayden, hij is het niet waard. Ik weet zeker dat we de koningin kunnen redden. We vinden wel wat.'
Ik ontspan een heel klein beetje.
'Dankjewel Jake.'

De leider roept iets onverstaanbaars en er komen allemaal wezens uit de grond. Ze zijn gemaakt van aarde en wortels en zijn bewapend met dingen die lijken op bijlen. Ook komen er mannen uit de poort, ze dragen zwaarden. Gelijk ga ik in vechthouding staan. Ik adem een keer diep in en uit en ga nog een keer de basis gevechtsstappen langs. Linker voet iets naar voor, linker elleboog dicht bij mij lichaam, rechter arm klaar om op elk moment aan te vallen of klappen op te vangen. 'Jayden je kunt het!' fluister ik zacht tegen mezelf. Dan gaan we in de aanval. Ik wacht even af om te kijken wat er gebeurd. De wezens komen dreigend op ons af, de strijders blijven in de buurt van de poort staan. Plots staat er recht voor mij zo'n aarde monster. Uit zijn mond komt een vieze groene wolk. Meteen hou ik mijn adem in om geen giffen binnen te krijgen. Ik zwaai twee maal met mijn zwaard, dan steek ik en het beest valt uit elkaar. Het enige wat over blijft is een hoopje levenloze aarde. Dan loop ik iets terug naar een plek waar dekking is. Ik scheur mijn mouw af en knoop deze voor mijn mond. De mouw filtert de lucht en zo kan ik toch ademen als ik vecht. Een voor een doen wat jongens en meisjes mij na. Ik ga voor een aardemonster staan en na twee keer slaan ligt ook deze levenloos op de grond. Alsof het een doodnormaal hoop je zand met takken is, alsof er nooit een monster is geweest. De aardemonsters zijn aan de verliezende hand en uiteindelijk is er geen een meer over. Een aantal gewonden liggen op het grasveld. Ik help iedereen overeind die ik tegen kom maar de bewapende komen ook deze kant op vanaf de schaduwpoort. 'We zijn in de meerderheid dus dit moet lukken.' Spreek ik mezelf bemoedigend toe...

----

Na een eeuwigheid toch een hoofdstukje online!!!
Ik ga er wel binnenkort een eind aan breien ivm tijdgebrek en het idee voor een nieuw boek (DUS HOU MIJN PROFIEL GOED IN DE GATEN!!).

Wisten jullie trouwens al dat ik de 10K heb gepasseerd?? Ik ben serieus zo blij en dankbaar voor iedereen die mijn boek leest/heeft gelezen. Dus dank jullie wel!!! <3

The other sideWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu