The other side

Hoofdstuk 1

~Ik vlieg. Het voelt veilig. Ik zweef tussen de fluweelzachte wolken en ik kan alles zien wat er om me heen gebeurt. Ik zit vlak voor de vleugels van het mooiste dier op de wereld. Maar niet mijn echte wereld, nee, mijn droomwereld. Ik kijk naar beneden maar leun net iets te ver naar rechts. Ik val, steeds verder de diepte in, steeds dichter naar dat donkere gat. Ik doe mijn ogen dicht en wacht tot ik word opgeslokt door die grote, zwarte en vervloekte leegte onder mij.~

Ik schrik wakker. Ik heb weer gedroomd, weer dezelfde droom. Vroeger had ik deze droom maar heel af en toe, maar tegenwoordig steeds vaker. Ik mis veel nachtrust en ben daardoor vaak niet op school. Mijn ouders hebben mij al naar een psychiater gestuurd maar daar ben ik maar snel mee gestopt toen ik merkte dat die droom nogsteeds telkens bleef terugkomen. 

Vandaag is het dan eindelijk zo ver, de laatste schooldag. Ik heb geluk dat ik zo makkelijk leer, anders zou ik nooit over gaan

Ik hoef vandaag alleen nog mijn rapport op te halen en dan ga ik samen met mijn ouders en mijn broertje van drie op vakantie naar Schotland, ik heb het altijd al een mooi land gevonden maar heb nooit de kans gehad om er heen te gaan.

Ik fiets naar school en groet Thomas, mijn beste vriend. Samen lopen we naar het lokaal om ons rapport op te halen.

"Ah Kim, Thomas, hier zijn jullie rapporten, jullie zijn beide over naar 5e klas havo, gefeliciteerd. "

"Bedankt meneer," zegt Thomas met een grimas op zijn gezicht. Thomas was nog niet zo zeker of hij wel over zou gaan, maar hij heeft het gehaald. "Ga maar naar huis" zegt meneer Kampen, onze mentor en geeft ons een hand.

We fietsen samen naar huis. Ik heb al de hele tijd de slappe lach om de opmerking van Thomas over het kale hoofd van meneer Kampen. Ik ben net een beetje bijgekomen en ik zie dat ik moet afslaan.

"Fijne vakantie," zeg ik nog snel en sla dan af.

Eenmaal thuis pak ik snel mijn spullen in die ik denk nodig te hebben voor de vakantie. Ik heb er echt veel zin in.

's Avonds val ik in slaap met de gedachte 'misschien eindelijk eens rust en geen last van die verschrikkelijke dromen'.

~Ik loop door een dorpje, het ziet er droevig uit. De zachte, witte wolken boven mij worden elke dag grijzer en het kwaad begint de wereld over te nemen. Alle mensen kijken treurig, alsof ze al weken geen licht meer hebben gezien, wat zo is. Hun gezichten zien er vermoeid uit, alsof al hun energie wordt afgenomen.~

Ik wordt wakker omdat mijn moeder me door elkaar schud. "Je hebt weer gedroomd hè?" vraagt mijn moeder. "Ja, maar het gaat wel" zeg ik snel zodat mijn moeder niet te bezorgd zou worden. "Zeker weten?" Vraagt ze nog twijfelend. "Ja, zeker." Antwoord ik. "Oke dan, kom je eten? We gaan zo weg." zegt mijn moeder en loopt mijn kamer uit.

Ik maak me snel klaar en eet nog wat. Zodra ik helemaal klaar ben ga ik samen met mijn ouders en broertje in de auto zitten en we vertrekken naar het land van mijn dromen.

----------------------------------------------------------

Heeii lezers, dit is mijn eerste hoofdstuk van dit boek (en mijn eerste boek). Ik heb een super lieve beste vriendin die mij kan helpen als ik vast loop. Ik zal waarschijnlijk niet snel zijn met updaten door school enzo :(. Ik ga mijn best doen om er een mooi verhaal van te maken dus veel plezier met lezen xxx

~ vote ~ comment ~ share ~