The other side

Hoofdstuk 6

-POV Kim-

Ik zit op Aeron, we vliegen weg. Onder ons loopt een hele grote  groep jonge strijders. Ze willen helpen het kwaad te verslaan. Voorop zit Chase op een paard, achter hem zie ik Jayden lopen met zijn vrienden. Zouden ze al wel klaar zijn voor zo'n gevaarlijke tocht en strijd? Kan ik ze dit wel aandoen? Stel er gaat iemand dood? Kan ik dit hun ouders aandoen?

Het beeld vervaagt en ik word wakker. Als ik mijn ogen open zie ik dat het nog donker is. Na nog een tijd proberen merk ik dat slapen niet meer wil. Ik kleed me zachtjes aan en loop mijn tent uit. Er is nog niemand buiten dus het zal nog wel vroeg zijn. Aan de stand van de maan te zien zal het over een uurtje lichter worden. Ik loop naar Aeron zijn veld toe. Hij staat met zijn rug naar mij toe.
'Hallo Kim.' Zegt hij in mijn gedachten.
'Ik kan niet slapen.' Denk ik.
'Ik ook niet. Je was aan het dromen.'
Ik zucht.
'Ik wist niet dat jij mijn dromen ook kon zien.'
'Maak je geen zorgen Kim, het doet mij niets, de mensen die hier trainen vechten niet zomaar hier. Ze vechten om een goede reden. Zo heeft een groot deel een dierbare verloren. Ook zijn er een aantal die eerder hebben gevochten of het gewoon echt heel graag wil.'
'Oké, maar toch ga ik het nog navragen of ze echt willen. Zijn ze er wel klaar voor? We moeten over tien dagen al weg en een deel vindt het echt nog moeilijk. Straks komen ze om omdat ze er nog niet klaar voor waren.'
'Geen zorgen Kim, leg je probleem gewoon voor de groep vandaag. De leerlingen zullen je begrijpen en voor zichzelf de goede keuze maken.'
'Dankjewel Aeron, je hebt me echt geholpen. Ik ga bij het ontbijt vertellen wat me dwarszit en dan kunnen ze zelf bedenken wat ze willen. Ook ga ik vandaag de vraag rond laten gaan in het land of mensen die vroeger ridder of schildknaap waren ook mee willen vechten. Dan kunnen ze hier ook in het kamp komen en helpen vechten want ik heb zo'n gevoel dat we wel meer mensen nodig zullen hebben dan alleen deze leerlingen.'
'Goed idee, ga nu. Maak je hoofd even leeg en geef daarna weer een goede les.'

Ik loop een stukje van Aeron weg en begin oefeningen te doen. Eerst een opwarming met een stukje hardlopen en dan mijn standaard vechtoefeningen. Ik trap en stoot in het niets en het voelt fijn.
'Gebruik je speciale krachten eens Kim, je hebt ze niet voor niets gekregen.' Hoor ik Aeron achter me.
Ik concentreer me en doe alsof er een energiebal tussen mijn handen zit. Als gevolg verschijnt er ook werkelijk een kleine energiebal tussen mijn handen.
'Beter concentreren Kim, dan wordt zowel je energie als je geest sterker waardoor je je krachten beter kan gebruiken. Dit richt geen schade aan.' Hoor ik een stem achter me.
Het is niet Aeron want die praat in mijn gedachten. Wie is het dan? Ik draai me om en zie daar Holran. Hij staat tegen het hekje aangeleund. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht want mijn ouwe meester geeft nog op exact dezelfde manier les als eerst, waardoor ik echt zin krijg om te trainen. Ik concentreer me diep en automatisch vormt zich een kleine energiebal.
'En nu denken aan een krachtige herinnering!' Hoor ik Holran.
Ik denk aan hoe veel plezier ik altijd heb tijdens het trainen en dat werkt. Ik zie de bal in mijn handen groter worden. Maar doordat ik trots op mezelf ben dat het me eindelijk is gelukt vergeet ik me te concentreren en verdwijnt de bal ook direct weer. Ik probeer het nog eens maar met hetzelfde resultaat. Ik probeer en probeer en na een hele tijd lukt het. Ik heb een enorme bal weten te creëren die ik vooruit duw. Hij komt tegen een boom aan en verdwijnt. Als ik kijk zie ik dat hij een gat heeft achtergelaten. Nog eens maak ik een energiebal en stuur deze weer op de boom af. Nu staat de boom heel wankel en met nog een derde schot valt hij met een harde dreun op de grond.