The other side

Hoofdstuk 4

Ik loop naar de bak stokken en pak er een.
'Heeft iedereen een stok en een vechtpartner? Dan kunnen we namelijk beginnen. Mooizo. Begin maar met slaan. Je gaat om de beurt een tijd blokken en een tijd slaan. Ik heb zakken met stro die je vast kunt houden als kussens om te blokken. Ik zal er aan alle duo's een geven. Let goed op bij dit onderdeel, je leert hier al veel voor je zwaartechnieken.'
Holran deelt de zakken uit en we mogen beginnen. Ik mag eerst slaan. Dean staat klaar om de slag op te vangen maar terwijl ik de stok door de lucht beweeg voel ik een hele erge spierpijn in mijn armen. Met een hele zachte plof komt de stok tegen de zak.
'Kom op Jayden, zo win je nooit! Ookal heb je pijn, opgeven is geen mogelijkheid en lager presteren ook niet. Dit geld ook voor jou Thom en Rick.'
Ik haal een keer diep adem en geef een harde schreeuw terwijl ik sla. Hij komt hard tegen het kussen aan en Dean stapt wat achteruit door de klap.
'Goedzo Jayden, dat lijkt er meer op!'
Als Dean weer klaar staat sla ik nog een keer, dit keer van de andere kant. Het doet pijn in mijn armen maar het kan me niet schelen. Ik heb met de jaren geleerd dat spierpijn het snelste over gaat door de spieren juist te gebruiken.
'Probeer eens te steken Rick. Goedzo, Thom ga zo door, Jayden iets meer naar voren stappen als je slaat. Probeer je voeten stevig in de grond te plaatsen, anders gooit de tegenstander je zo omver.' Hoor ik achter me.
Ik doe wat me gezegd wordt en zet mijn rechtervoet een stukje naar voren bij de volgende slag. Hij komt harder aan merk ik. Dean kan mijn slagen steeds makkelijker tegen houden wat het voor hem ook wat prettiger maakt. Na een lange tijd zijn mijn armen heel moe en mogen we even wat drinken. Ik laat opgelucht mijn stok zakken en loop naar mijn bidon toe. Als we wat gedronken hebben gaan we omdraaien en moet ik verdedigen. Het gaat me zwaarder af dan verwacht aangezien mijn armen al moe zijn van het slaan en Dean is natuurlijk een stukje ouder dan ik ben waardoor hij ook wat harder slaat. Als we na een hele lange tijd klaar zijn voelen mijn armen als lood. Opgelucht loop ik naar mijn tent om schone kleren en een handdoek te pakken. Ik ga me even opfrissen bij het meertje. Dan breng ik mijn vieze kleren terug naar de tent. Ik ga doodmoe op mijn bed liggen maar val niet in slaap. Met mijn ogen dicht lig ik tot ik aan wordt getikt. Ik open voorzichtig mijn ogen. Er hangt een hoofd met twee donkergroene ogen, een gebruinde huid en donkerblond haar vlak boven mij. Ik schrik en ben er meteen helemaal bij.
'We gaan eten, slaapkop.' Zegt Dean terwijl hij weer rechtop gaat staan.
Ik ben dus blijkbaar toch in slaap gevallen.
'Thanks Dean.'
Ik sta op en loop samen met de jongens naar het avondmaal. We krijgen aardappels met groenten, dit is volgens mij standaard kost. Ik eet het op en het smaakt echt goed. Na het eten was ik mijn bord af en help ik met de tafel afruimen. Er zijn echt veel mensen die bereid zijn te vechten en dus in het kamp zitten merk ik. De grote tent zat een heel stuk vol. Als alles klaar is pak ik mijn cape uit de tent. Terwijl ik naar de achterkant van het kamp loop trek ik hem aan. Achter het kamp is een weide waar Aeron ligt. Ik geef pak even zijn hoofd vast als begroeting, ga bij hem zitten en zwijg.

---
Even een shoutout naar lautje_zorro en story_unlimited, je zou me een plezier doen hun boeken te lezen.

En komende week waarschijnlijk geen update ivm toetsweek. Sorry.

Wel veel plezier met lezen. x