GÖZLERİM TAMAMEN KAPALI

Savaş'ın Hikayesi

Ali Ekrem sonuçları telefonda benim dinlememe izin vermişti. Doktorda bi an duraksayip devam etti.

"Peki öyleyse. Bize astıma benzer şikayetlerle gelmiştiniz. Tahlil sonuçlarında ise nadir bir hastalık görünüyor. Primer pulmoner hipertansiyon yani akciğer hipertansiyonu. "

"Hipertansiyon mu? Bunun tedavisi var değil mi?"

"Durumunuzu stabil tutmak için belirtileri azaltma gibi bir yol seçebiliyoruz. Ama maalesef tam bir tedavisi yok. Neden olduğu da henüz bilinmiyor."

"Yani tansiyon hastasi gibi hep ilaç mi kullanmak zorunda kalicam? Nadir ama ölümcül değil sonuçta değil mi? Tansiyon problemi."

"Üzgünüm Ali Ekrem bey. Kendinizi her duruma hazırlarsanız iyi olur. Bu süreci güzel geçirmeye bakın. Sevdiklerinizle mutlu anlar paylaşın."

"Ölecek miyim yani? Nasıl tedavisi olmaz? Peki ne zmn? Ne kdr vaktim var?"

"Maalesef kesin süre veremiyoruz. Nadir hastalıklarda tedavi sıkıntısi hep yaşanır. Gerçekten üzgünüm. Böyle bir haber vermek istemezdim. Siz hayatınızı olduğu gibi yaşayın. Allah büyük. Tibben bir yolu yok ama belki şifa bulursunuz."

Ali Ekrem susmuştu. Ben de öyle. Arkadan bir kadının ağlama sesi duyuluyordu. Ali Ekrem ölecek mi yani? Bu nasıl olur. Şaka fln olmalı.

"Ali Ekrem" dedim.

Ama Ali Ekrem telefonu kapattı. İşte şimdi endişelenmeye başlamıştım. Ya ama çok genç. Ölüm gerçekten genç yaşlı dinlemiyor. En beklenmedik anda buluyor bizi. Yaa n'apmam lazım onu da bilmiyorum. Kafam karıştı iyice. Ah Aselsu vah Aselsu! Bu olay silsilesi böyle devam edip gidecek anlaşılan. Kurtuluşunda sana bağlıysa yandık!!!

Bi dk yaa.. Peki filmlerdeki gibi oyunsa tüm bunlar. Sonuçta gözlerimle görmedim. Onun evlilik teklifini reddetmeyeyim diye oyun yaptı belki bana,nerden biliyoruz?! Saçmalama Aselsu! Ali Ekrem öyle biri diil yaa..

Ufff cnm çok sıkıldı. Elimden birşeyde gelmiyor. Bu daha moral bozucu. Keşke ona faydam olabilseydi. Ona karşı beslediğim duygu belki aşk değil . Asil kadar olmasada ona sevgim devam ediyor. O ölürse çok üzülürüm ya. Ilk aşkım ölüyor resmen!

"Aselsu kendine gel. Herkes birgün ölecek. Sen 1 sn sonra başına ne gelecek biliyor musun? Belki sen ondan önce öleceksin. Bilemezsin!" dedi Derin.

O kdr dalmışken zihnimden geçenlere cevap veren bir ses duyduğum için irkildim. Buna alışmak inanın imkansız!!! 😒

"Ayh Derin ödümü kopardın. Ben böyle düşünürken bi bekle sonunu getireyim öyle dal zihnime. Öyle tam ortasında daliyorsun. Urperiyorum yahuu!!!"

"Aselsu bekliyorumki bitir ama sonu gelmiyor düşüncelerinin. İçinde konuştuğun şeyler dışında konuştuğundan 10 kat daha fazla. Ben napayim yaa?! Dayanamıyorum dalıyorum ki zihnin sussun artık. Fikir veriyorum kötü mü yapıyorum?"

"Yok kötü yapmıyorsun ama korkuyorum yani sen de beni anla! Ayrıca laf arasında kaynadı ama dediğinde haklısın. Sadece birdenbire tıbben de ölümün bu kdr yakın olduğunu duymak insanı etkiliyor. Hayat telaşından ölümü unutuyoruz. Sevdiklerimizi hiç kaybetmeyecekmişiz gibi yaşıyoruz. Birden duyunca insan sarsılıyor. Öyle işte içim bi tuhaf oldu."

"Sen de haklısın tabi." dedi Derin.

Bu düşüncelerle derse girdim. Tabiki konsantre olmak ne mümkün. Resmen sırf imza için gelmiş gibi oldum. Çıkışta Pelinle anlaştığımız gibi Savaş'ı ilk gördüğümüz Kadıköydeki çay evine gittim. Henüz gelmemişlerdi. Pelin'i arayıp geldiğimi haber ettim.